با برکناری «یداله ملکی» از مدیرعاملی شرکت آب منطقهای قزوین، «منصور ستوده» که پیش از این مدیرعامل آب منطقهای استان همدان بود، عهدهدار مسئولیت این شرکت شد. این اتفاق پس از آن روی داد که فرزند دبیر شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی استان که علاقه زایدالوصفی به انتشار خبرهای محافل درون گروهی! دارد در استوری خود در اینستاگرام از عزم رُجحانی معاون هماهنگی امورعمرانی استاندار برای خانهتکانی در شرکتهای مخابرات، آب منطقهای، آب و فاضلاب شهری و همچنین سازمان صمت استان خبر داد!
«سیدرضی آقاسیدی» دوست قدیمی یا آنگونه که در برخی محافل سیاسی گفته میشد: «یارِ غار» استاندار قزوین، بیآنکه حتی آیین تودیع و تکریمی برای او برگزار شود (یا اگر شده، رسانهای نشده است)، مسئولیتهایش در قزوین را واگذاشت و راهی تهران شد.
دولت رییسی در ابتدای شروع کار با هدف کنترل نوسان بازار مسکن از طریق عرضه وعده داد که طی چهار سال حدود چهار میلیون واحد را وارد بازار کند و به این ترتیب این بازار و نوسانات قیمت آن ساماندهی شود. حال بعد از گذشت یک سال و اندی از این وعده، دولت هنوز حتی یک واحد را هم تحویل نداده و آمارها حکایت از اقبال اندک مشارکتکنندگان در این طرح است. معاون وزیر راه در آخرین اظهارنظر خود گفته است که تا پایان سال تنها میتوانند هزار واحد از طرح مسکن ملی را تحویل دهند.
چهارده ماه از تصمیم هیات وزیران برای انتخاب محمدمهدی اعلایی بهعنوان استاندار قزوین سپری شده است، اما او در این مدت، آنگونه که حامیان دولت انتظار داشتند، ظاهر نشده و از اینرو مدتی است تیغِ تیز نقد اصولگرایان متوجه عملکرد نماینده عالی دولت بهویژه در خصوص انتصاب مدیران ضعیف و فاقد تجربه و توانایی شده است. اعلایی بهزعم برخی از تحلیلگران سیاسی در یکسال و اند سکانداری استان، بیش از هر استاندار دیگری در طول سالهایی که قزوین استان بوده است، وعده داده و کمتر از آنان دارای عملکرد قابل ارائه و دفاع است.
از لحظهای که چراغهای سالن نمایش خاموش شد و تنها نور بر صحنه نمایش تابیده بود، به چشمهای بازیگر زن نمایش خیره مانده بودم، به آن همه شکوه و توانمندی و آن صدای رسا در هنگام اجرای نقش خود، تصویری از زنی را در ذهنم ساخت که با قدرت زنانه خود در زندگی، تمام موانع و محدودیتهای موجود را پشت سرگذاشته و به جلو حرکت کرده است.
دشت قزوین، در گذار ششدهه تخریب آبخوانها و سفرههای زیرزمینی ناشی از حفر هزاران چاه عمیق که با تداوم برداشت بیرویه از منابع آبی به فرونشست زمین منجرشده، به جایی رسیده است که به باور کارشناسان در صورت تداوم وضعیت کنونی تا کمتر از هشتسال دیگر به کویری لم یزرع تبدیل خواهد شد. دشتی که روزگاری میتوانست بخش مهمی از محصولات کشاورزی و باغی ایران را تامین کند، امروز تشنهتر از آن است که بتوان با اقدامات شتابزده و اجرای برخی طرحهای کمبازده، آن را احیا کرد و سبزی و آبادانی را به این دشت بازگرداند.
با آغاز اعتراضهای سراسری به مرگ «مهسا امینی»، شماری از زنان معترض، شال و روسری از سر برداشتند و این اتفاق در یک صد روز گذشته، به «کشف غیررسمی حجاب» در میان تعدادی از زنان و دختران جوان در شهرهای مختلف کشور انجامید. آنگونه که امروز در خیابانهای شهر قزوین، دختران و زنانی بسیاری را میتوان مشاهده کرد که شال یا روسری خود را از سر برداشتهاند و به روایت مسئولان، «بیحجاب» آمدوشد میکنند.
این روزها، قزوین فرزند عزیز دیگری را از کف داد؛ استاد «محسن آبفروش» هنرمند برجسته موسیقی سنتی. نام «محسن آبفروش» اگرچه شاید برای بسیاری از قزوینیان، که علاقهمندان موسیقی ایرانی نیز نامی ناآشنا بود، اما بسیاری از اساتید این موسیقی پر رمز و راز همچون محمدرضا شجریان، فرامرز پایور، پرویز مشکاتیان، حسین علیزاده و... او را میشناختند و نغمه حیرتانگیز تارش را شنیده بودند.
هنوز یک سال از صدور حکم «سرپرستی معاونت اقتصادی استانداری قزوین» برای «میثم پیلهفروش» توسط اعلایی سپری نشده، اما مدتی است که استاندار به صرافت تغییر معاون اقتصادی خود افتاده و در حال بررسی چهرههایی است که به او برای جایگزینی معرفی شدهاند.
سال پیش در همین اوان، به بهانه هشتادوپنجمین زادروز دکتر ناصر تکمیلهمایون مطلبی را در این ستون نوشتم؛ دوستی تماس گرفت و تشکر بزرگوارانه استاد را برای آن مطلب ابلاغ کرد. با دکتر تکمیلهمایون که حال جسمی چندان مساعدی نداشت تلفنی تماس گرفتم و از منش کوچکنوازانه و محبت کریمانه ایشان سپاسگزاری کردم. استاد با بزرگواری مجدد نسبت به آنچه نگاشته بودیم، اظهار علاقه کرد که در دیداری، درباره قزوین و رخدادهای تاریخی معاصرش گپوگفتی کنیم؛