بعدش اگر قلاب هنر هفتم به تن و بدنت می‌گرفت، حداقلش تبدیل به حوزه فیلمی می‌شدی که فیلمی را ندیده نمی‌گذاشتی. آنروزها در قزوین ۵ سینما بود؛ آریا، خیام، مهتاب، ب ب و ایران. ایران پاتوق کسانی بود که فیلم‌های قدیمی دوست داشتند. بیرون سینما بلندگویی بود که صدای فیلم از آن پخش می‌شد، تا کسانی که پول تماشای فیلم را نداشتند، با شنیدن صدا بازیگران، پرده ای را توی ذهنشان برپا کنند و با عکس‌های توی ویترین، فیلم را کامل کنند. ماجرای فیلم‌های شنیداری، فقط جلوی سینما شکل نمی‌گرفت. تعدادی عشق فیلم، قصه فیلم‌ها را به کوچه و محل کار و زندگیشان می‌کشیدند و راوی فیلم‌هایی می‌شدند که چند روز قبل دیده بودند. برخی از این نفرات، داستان فیلم را جذاب‌تر از خود فیلم روایت می‌کردند. آن روزها، همنفسی آدم‌ها درون سینما بیشتر بود و مردم، جمعی خیال‌های این و آنرا به رویاهای خودشان پیوند می‌زدند. در آن زمان، کسی خیال فیلمسازی نداشت و تعداد اندکی به جای تماشاچی شدن، به تصویر کردن قصه‌هایشان فکر می‌کردند. چنین خواستی، آنقدر دور از ذهن بود که وقتی تعداد اندکی از جوانان قصد فیلمسازی کردند و وضعیت امکانات ساخت فیلم‌های ارزان بهتر شد، مسعود کیمیایی در مصاحبه‌ای گفت: «حالا دیگر مادر من هم می‌خواهد فیلم بسازد»!
امروز: دسترسی آسان به تصویر رویاها
حالا دیگر وضع سالن‌های سینما خوب نیست. مردم عادت کرده‌اند رویاهای دیگران را در سینمای خانگی و کنار تلفن، بوی غذا و سرو صدای اهل و عیال تماشا کنند. امکانات ساخت فیلم هم آنقدر زیاد شده که خیلی‌ها مشتاق دیدن فیلم‌های خصوصی دیگرانند. فیلم‌هایی که نه قصه تعریف می‌کنند و نه ساختار هنری خاصی دارند. مجلس جشن تولد یکی یا عروسی دیگری هستند و بدتر از آن خلوت آدم‌هایی که… واقعا حال سینما خوب نیست، اما امکانات فیلمسازی بهتر شده. حالا اگر مادر هر فیلمسازی هم بخواهد فیلم بسازد امکاناتش از همه امکانات بهترین فیلمسازان گران‌ساز سال‌های پیش (از نظر ادوات فیلمسازی) بیشتر است. با گوشی همراه خیلی از بچه پولدارها می‌شود فیلم با کیفیت بالا ساخت، اما… شرایط امروز فرصت خوبی برای فیلمسازان مستقل است. فیلم کوتاه بسازند یا بلند، فرقی نمی‌کند. مهم کوتاه شدن دست و سیطره تهیه‌کننده و امکانات است.
فردا: فیلم سازی آسان برای آدم های تنبل!
دوستی به شوخی می‌گفت: قول می‌دهم چند سال بعد وسایلی اختراع می‌شه که تو، فکر و خیال کنی و دستگاهی فیلمش را تحویلت دهد ! راست و دروغش چند سال بعد، یا نهایتش یکی دو قرن بعد مشخص می‌شود. حیف! فکرش را هم که می‌کنی دلت برای فیلمسازی آسان در شرایط سخت تنگ می‌شود.
حسن لطفی
امروز: دسترسی آسان به تصویر رویاها
حالا دیگر وضع سالن‌های سینما خوب نیست. مردم عادت کرده‌اند رویاهای دیگران را در سینمای خانگی و کنار تلفن، بوی غذا و سرو صدای اهل و عیال تماشا کنند. امکانات ساخت فیلم هم آنقدر زیاد شده که خیلی‌ها مشتاق دیدن فیلم‌های خصوصی دیگرانند. فیلم‌هایی که نه قصه تعریف می‌کنند و نه ساختار هنری خاصی دارند. مجلس جشن تولد یکی یا عروسی دیگری هستند و بدتر از آن خلوت آدم‌هایی که… واقعا حال سینما خوب نیست، اما امکانات فیلمسازی بهتر شده. حالا اگر مادر هر فیلمسازی هم بخواهد فیلم بسازد امکاناتش از همه امکانات بهترین فیلمسازان گران‌ساز سال‌های پیش (از نظر ادوات فیلمسازی) بیشتر است. با گوشی همراه خیلی از بچه پولدارها می‌شود فیلم با کیفیت بالا ساخت، اما… شرایط امروز فرصت خوبی برای فیلمسازان مستقل است. فیلم کوتاه بسازند یا بلند، فرقی نمی‌کند. مهم کوتاه شدن دست و سیطره تهیه‌کننده و امکانات است.
فردا: فیلم سازی آسان برای آدم های تنبل!
دوستی به شوخی می‌گفت: قول می‌دهم چند سال بعد وسایلی اختراع می‌شه که تو، فکر و خیال کنی و دستگاهی فیلمش را تحویلت دهد ! راست و دروغش چند سال بعد، یا نهایتش یکی دو قرن بعد مشخص می‌شود. حیف! فکرش را هم که می‌کنی دلت برای فیلمسازی آسان در شرایط سخت تنگ می‌شود.
حسن لطفی
