عده‌ای با رویای بازیگری این شیفتگی را دو چندان کرده‌اند. سالها پیش وقتی هنوز سالن‌های سینما پرتر بود، عده‌ای از این افراد با خواست نویسنده و کارگردانی جوانی، شخصیت‌های فیلمی شدند. آن فیلم «سرخپوست‌ها» و آن جوان؛ غلامحسین لطفی نام داشت. سرخپوست‌ها فیلم خوبی است. فیلم خوبی که اگر دست زمانه معروف می‌گذاشت، می‌توانست تبدیل به یکی از مطرح‌ترین فیلم‌های قبل از انقلاب ایران باشد. فیلم که روایت دلبستگی پاسوخته‌ها و سیاهی لشگرهای سینما است در کنار بازیگر توانمندی همچون پرویز فنی‌زاده از حضور مجید مظفری و اصغر همت نیز برده است، بازیگرانی که سالها بعد در ردیف بازیگران خوب سینمای ایران در آمدند. اما آنچه فیلم را دیدنی کرده در کنار نگاه بکر و هوشمندانه غلامحسین لطفی، ایفای نقش افرادی نظیر حسن دکتر، چیچو، کریم چهل‌‌ویک، غلام ژاپنی، اصغر لانکاستر و… است که فیلم روایت واقعیت زندگی آنها و دلبستگی‌شان به سینما است. فیلم سرخپوست ها بخاطر زمان آماده شدنش (سال ۱۳۵۷) آنطور که باید دیده نشد. شاید اگر این فیلم در موقعیت زمانی بهتری بر پرده می‌رفت، امروز به جای آنکه غلامحسین لطفی به عنوان بازیگری پر شور و اشتیاق مطرح بود، او را کارگردان فیلم‌های خوب و مطرح می‌شناختیم.
حسن لطفی
حسن لطفی
