شاید روزی که او در محلهای نزدیک باغستان پا به عرصه حیات نهاد و در کودکی همراه دوستانش برای بازی به باغهای نزدیک خانهشان میرفت و یا در فصل چیدن پسته به کمک همسایههایشان میشتافت هرگز گمان نمیکرد روزی برای حفظ باغستان هزار ساله قزوین، با آثار مستندش بکوشد و تاثیرگذار باشد.
با اینکه این روزها نوشتن بزرگترین دغدغهاش است، اما میگوید نوجوان یا جوانتر که بوده میخواسته پزشک شود و هیچکس هم فکر نمیکرده که او روزی نویسنده بشود. اما خوب که فکر میکند، میگوید علاقه به مطالعه از کودکی در او وجود داشته.
فرشته بهرامی، مردمنگاری است که مینویسد. لیسانسش مردمشناسی ست و ارشدش مطالعات فرهنگی. ده سالی بینشان فاصله افتاد؛ این فاصله را با ازدواج و مادری و دو کتاب پر کرده! اولی «نظر کرده»ست درباره آیینها و باورهای مردم الموت غربی، حول امامزادههاشان و دومی «حمامهای خاموش» که درباره حمامهای عمومی بافت تاریخی شهر قزوین است.
11آگوست
هنرمند قزوینی از بازآفرینی عروسکهای بومی میگوید؛
زندگیاش از کودکی با طرح و رنگ عجین شده است. از آن هنگام خانواده و بستگانش قالی و گلیم میبافتند و رنگها با چشمهایش آشنا شده، تا امروز که رنگ و نقش به بوم نقاشیهایش و دیوارهای شهر رسیده است.
به گفته مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، در ششمین دوسالانه ملی خوشنویسی ایران که مهرماه امسال در قزوین برگزار میشود، از عمادالکتاب قزوینی تجلیل خواهد شد.
14جولای
میثم آقاجان زاده، از جشنواره هنرجویی سی و پنج میگوید
اگر گروهی فیلمساز در نقطه ای از شهر بایستند و قرار باشد تست بازیگری برگزار کنند، قطعا در یک چشم بر هم زدن، انبوهی از مردم را خواهیم دید که علاقه مند به بازیگری بوده و آمده اند تا استعداد خود را محک بزنند.