- امروز : دوشنبه - ۲۶ آبان - ۱۴۰۴
- برابر با : 27 - جماد أول - 1447
- برابر با : Monday - 17 November - 2025
بایگانیهای چهلستون - صفحه 8 از 49 - هفته نامه فروردین امروز
08جولای
گیتی باقری از مستند جدیدش به «فروردین امروز» میگوید:
«منفی۱۴» روایت مصائب کودکان کار قزوینی
این تصویر تلخ، دیگر برای ما آشناست؛ در چهارراههای شلوغ شهر، کودکانی را میبینی که در سرما و گرمای روزگار در حال فروختن آدامس و دستههای گل یا پاک کردن شیشه ماشینها هستند و دنیا برایشان در کار و درآوردن پول خلاصه شده که هرسال هم بر تعدادشان در خیابانها افزوده میشود. این قاب غیرقابل قبول برای گیتی باقری نویسنده و کارگردان قزوینی انگیزهای شد تا با هنرش تلنگری جدی به وجدان عمومی بزند؛ شاید بتواند توجه مسئولان را به خود جلب کند.15ژوئن
آزیتا خیری، رُماننویس و منتقد سینما:
نوشتن بدون داشتن دغدغههای اجتماعی بیمعناست
آزیتا خیری، خالق رمانهایی است که دغدغههای آدمی را در طول تاریخ اجتماعی و سیاسی بیان میکنند. او که در دانشگاه در رشته زمینشناسی تحصیل کرده، اما از سال1383 به نوشتن رُمان روی آورده که حاصل آن انتشار پانزده جلد رُمان در این حوزه است؛ کتابهایی که با استقبال قابل توجه علاقهمندان به رُمان روبهرو شدهاند.18می
سعید نجفآبادی، خوشنویس و گرافیست:
هنرمند نمیتواند فارغ از درد و رنج جامعه باشد
سعید نجفآبادی از جمله هنرمندان قزوینی است که این روزها بیشتر از آنکه درگیر هنر خوشنویسی و گرافیک باشد، دغدغهمند مسائل مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است. هنرمندی که سالها در عرصه هنر فعالیت داشته این روزها حال و هوای دیگری دارد؛ حال و هوایی که به گفته او متاثر از اوضاع چند ماه اخیر جامعه است.09می
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین:
تسهیل در فعالیت رسانههای استان از رویکردهای اداره کل ارشاد است
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین تاکیدکرد: برای اطلاع از کموکیف فعالیت رسانهها، مسائل و مشکلات آنها و همچنین تسهیل در فعالیت رسانههای استان در برنامهای تحت عنوان "دوشنبههای رسانهای"، از دفاتر کلیه رسانهها بازدید کرده و با اهالی رسانه گفتوگو خواهیم کرد.29آوریل
آذر متفکر، هنرمند و مدرس تئاتر:
زنها، غم بزرگ را به کار بزرگ تبدیل میکنند
وارد سالن تئاتر که میشوم، تماشاگران منتظرند تا هر چه زودتر نمایش به صحنه برود. تا شروع اجرا سالن پُر از همهمه و گپوگفتهای کسانی است که آمدهاند نمایش را به تماشا بنشینند، اما وقتی چراغ سالن خاموش میشود؛ سکوت و نوری که بر صحنه نمایش میتابد، آرامشی را به سالن تزریق میکند.15مارس
یادداشت نوروزی محدثه قافلهباشی، گرافیست
وقتی حرفی برای گفتن نیست…
به دوستی میگفتم چه سالهای پررونقی داشتیم و چه شور و انرژی بود؛ چه جشنوارهها و دو سالانههایی برپا میشد. با اینکه همیشه بودجه فرهنگ و هنر کم بود، اما بود. قدر ندانستیم، تازه شاکی و منتقد هم بودیم. زمانی که مسئولان اعتقاد داشتند: «هنر تاج سر آفرینش است» و برای هنرمند ارزشی ویژه قائل بودند! همه میدانیم چه گذشت بر فرهنگ و هنر ایران زمین که هنر در انتهای دغدغهها قرار گرفت و برای مسئولان امری علیالسویه شد.15مارس
یادداشت نوروزی سعید عاشقی، شاعر
«سالی» که گذشت هیچ از او یاد مکن…
رخدادها، اخبار و گزارهها گاهی آنقدر شفاف، عریان و عاری از ابهامند که نه تنها انسان را از توضیح خویش که حتی او را از حضور و التفات به هیچ نیز بینیاز و مبرا میسازند. گاهی دالها و مدلولها آنچنان داغند و داغدار که لالهها را در برابر سرخی گونههای باغ به رکوع وا میدارند در پژواک چشمهایی با...15مارس
یادداشت نوروزی حسن لطفی، نویسنده
حال همهی ما خوب است!
سلام حال همهی ما خوب است ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور که مردم به آن شادمانی بیسبب میگویند... (1) تازه گوشی را زمین گذاشتهام و دلخوشم از خبر موفقیت هنرمندان خوب تئاتر قزوین! پیام نوروزی، مرتضی نجفی، نسیم لطافتخواه و حامد مکملی، خلاق و کمنظیر خوش درخشیدهاند. آن هم در جشنوارهای که نامش خندستان است و قرارش، نمایش آثاری است که لبخند بر لبها بیاورد؛ این یعنی حال خوش!19فوریه
روایت هنرمندان قزوینی از چهلویکمین جشنواره فیلم فجر
جشنوارهای که مثل همیشه نبود
چهلویکمین جشنواره فیلم فجر در حالی به ایستگاه پایانی خود رسید که چه در زمان قبل از شروع و چه در روزهای برگزاری با حواشی بسیاری روبهرو بود. با توجه به اتفاقاتی که فضای کشور در پاییز امسال درگیر آن شد، برخی از هنرمندان در خصوص برگزاری این دوره از جشنواره انتقادها و گلهمندیهای بسیاری را مطرح و بعضی نیز از شرکت در این جشنواره امتناع کردند.07فوریه
سعید عاشقی شاعر قزوینی:
بدون نگاه متعصبانه صدای هنرمندان را بشنویم
در زندگی روزهایی از راه میرسد که دلت میخواهد دردهایت را فریاد کنی و روزهایی هم وجود دارد که حتی نمیتوانی رنجی که میکشی را به زبان بیاوری. در این مواقع به سراغ کلمه میروی، کلمههایی که با ترتیب منظمی کنار هم نشستهاند تا رنجهای تو را فریاد بزنند. کتاب شعری را در دست میگیری و آن را ورق میزنی چون گاهی یک شعر میتواند سکوت و قفل دهان و یا بغضی که در گلویت نشسته را بشکند، روح تو را آزاد کند و یا نوری بر تاریکی زندگیات باشد.
