فرزند سالاری در بازار مهر
امیرعلی، هنوز به سن تحصیل نرسیده و قرار است امسال در همان مدرسه ای که برادرش درس می خواند، به پیش دبستانی برود. دست پدر را محکم گرفته و سعی می کند او را به فروشگاهی بازگرداند که چند لحظه قبل آن را ترک کرده اند. پدر امیرعلی و محمدرضا که از این اوضاع کلافه است، به فروردین امروز می گوید: « متاسفانه بچه ها دیگر درک نسل گذشته را ندارند، مغازه ها پر از وسایل پر زرق و برق است و آن ها هر چه را که می بینند می خواهند. در گذشته این گونه نبود. ما اول مهر حتی پول خرید یک دست لباس نو برای مدرسه را هم نداشتیم که اگر هم داشتیم مراعات پدر را می کردیم. »
حمید رحمانی، کیسه های سنگین خرید را در دستش جابجا کرده و ادامه می دهد: «در بازار پوشاک قیمت ها سرسام آور است، و این را شاید تنها کسانی که چند فرزند محصل داشته باشند درک کنند. اما در لوازم التحریر بازه نرخی معقول تری وجود دارد چون تنوع محصولات بیشتر است و هر کسی بسته به توان مالی خودش انتخاب می کند؛ البته در همه مغازه ها هم به این شکل نیست. این فروشگاه که چند سالی است از آن خرید می کنیم، دفترهای ۱۰۰ برگ و ۸۰ برگ ساده ای دارد که ما آن ها را با کاغذهای رنگی کادو می کنیم، تا زیباتر شوند، هرچند که به نظر من بچه ای که قرار باشد درس بخواند به این چیزها اهمیت نمی دهد.»
لوکس اما ضروری!
پانیذ، دختر کوچولوی زیبا و خوش خنده ای است که قرار است امسال به مدرسه برود، لحظه ای از لوازم التحریر لوکس و رنگارنگ ویترین چشم برنمی دارد. مادر پانیذ که برای بار دوم راهی بازار شده است برای فروردین امروز اوضاع را این طور شرح می دهد: « ما یک فرزند بیشتر نداریم و البته تمایلی هم برای بزرگتر کردن خانواده وجود ندارد. من و همسرم هر دو شاغل هستیم و تمام تلاشمان برای خوشحال کردن پانیذ است. به خاطر شوق و ذوقی که دخترم برای رفتن به مدرسه دارد، دوروز پیش تمام آن چه که برای رفتن به دبستان به آن ها نیاز داشت و البته که مورد علاقه خودش بود تهیه کردیم و این بار دومی است که به خرید می آییم.»
مادر پانیذ ادامه می دهد: « قیمت ها هم در لوازم التحریر و هم در پوشاک بالا بود اما به نظرم جنس خوب ارزان به دست نمی آید. وقتی پوشاک بی کیفیت چینی این قدر قیمتش بالاست، معلوم است که برای جنس بهتر باید پول بیشتری بپردازیم. با این حال پانیذ تنها فرزند ماست و قرار نیست بگذاریم سر شکسته و خجالت زده به مدرسه برود.»
فاطمه رضوانی، خرید مهرماه فرزندش را به یک کوله پشتی کوچک و چند قلم دفتر و خودکار خلاصه کرده است. او درخصوص اوضاع بازار به فروردین امروز می گوید: «دخترم کلاس پنجم است. خیلی از لوازم التحریری که سال گذشته برایش تهیه کردهایم دست نخورده باقی مانده است و امسال تنها به یک کیف نو احتیاج داشت که آن را هم ساده انتخاب کردیم و از قیمت مناسبی برخوردار بود. مانتو و شلوار مدرسه اش هم هنوز نو است و نیازی به تهیه پوشاک نداشتیم اما باید مقنعه اش را عوض کنیم.»
او ادامه می دهد: «نیاز به خرید آنچنانی نداشتیم، اما در همین نگاه کلی که به بازار داشتم، متوجه جای خالی کالاهای داخلی مناسب شدم. سال های گذشته در نمایشگاه هایی که به همین منظور بر پا می شدند، دفترهایی برای دخترم تهیه کردیم که با شخصیت های ملی الگوسازی شده بود. متاسفانه در این وضعیت بازار، خبری از آن کالاها هم نیست و دانش آموزان هم ناچار به سراغ کالاهای خارجی می روند که هم گران تر هستند و هم غیر بومی!»
عرضه لوازم تحریر با دلار ۸ هزارتومانی
نائب رئیس اتحادیه کتاب و لوازم التحریر قزوین، در تشریح وضعیت بازار اول مهر به فروردین امروز می گوید: «همانند سال های گذشته ۸۰ درصد از اقلام بازار لوازم تحریر از طریق واردات و ۲۰ درصد از تولیدات داخلی تهیه می شود. با این وجود خوشبختانه هنوز بازار لوازم تحریر و کتاب طعم دلار ۱۰ و ۱۱ هزار تومانی را نچشیده است و قیمت کالاها بر مبنای همان دلار ۸ هزار تومانی عرضه میشوند.»
محمد علی برنوس، در ادامه به نوسانات قیمت در بازار لوازم التحریر اشاره کرده و می گوید: «با وجود افزایش چشمگیر قیمت دلار، رشد قیمت کتاب و لوازم التحریر به آن اندازه نبوده است و در بیشترین مقدار افزایش قیمت ۱٫۵ تا ۲ برابری داشته ایم. این افزایش قیمت اما در برخی از کالاهای تولید داخل بیشتر به چشم خورده است چرا که هزینه های تولید افزایش بیشتری داشته است.»
برنوس از کافی بودن موجودی کالا در کشور خبر داده و می گوید: «به اندازه کافی لوازم التحریر و کاغذ در کشور موجود است و حتی می تواند تا ۲-۳ سال آینده نیازمان را برطرف کنند. مردم نگرانی از جهت کمبود این کالاها نداشته باشند. »
چند هفته تا شروع مدارس باقی مانده است. اما التهاب در بازار اول مهر، و شور و شوق خرید کیف و کفش و کتاب و دفتر، در چشم های بازیگوش کودکان و نوجوانان دو دو می زند. اگر چه گفته می شود هنوز بازار لوازم تحریر طعم گرانی فزاینده را حس نکرده است، اما مایحتاج شروع سال تحصیلی تنها دفتر و کتاب نیست و چه بسیارند خانواده هایی که با حقوق اندک کارگری که گاهی چند ماه هم به تعویق می افتد، برای تهیه کیف و کفش و سرویس مدرسه و …. به سختی می افتند. شاید به همین دلیل دیگر نتوان از ماه مهر بوی مهربانی را به خوبی احساس کرد. البته باید این را هم اضافه کرد که خانواده های ایرانی باید با درک شرایط اقتصادی و تحریم های ظالمانه بیشتر به اقتصاد مقاومتی و استفاده از کالای ایرانی روی بیاوردند و از تجملات و هزینه های اضافه دوری کنند.
امیرعلی، هنوز به سن تحصیل نرسیده و قرار است امسال در همان مدرسه ای که برادرش درس می خواند، به پیش دبستانی برود. دست پدر را محکم گرفته و سعی می کند او را به فروشگاهی بازگرداند که چند لحظه قبل آن را ترک کرده اند. پدر امیرعلی و محمدرضا که از این اوضاع کلافه است، به فروردین امروز می گوید: « متاسفانه بچه ها دیگر درک نسل گذشته را ندارند، مغازه ها پر از وسایل پر زرق و برق است و آن ها هر چه را که می بینند می خواهند. در گذشته این گونه نبود. ما اول مهر حتی پول خرید یک دست لباس نو برای مدرسه را هم نداشتیم که اگر هم داشتیم مراعات پدر را می کردیم. »
حمید رحمانی، کیسه های سنگین خرید را در دستش جابجا کرده و ادامه می دهد: «در بازار پوشاک قیمت ها سرسام آور است، و این را شاید تنها کسانی که چند فرزند محصل داشته باشند درک کنند. اما در لوازم التحریر بازه نرخی معقول تری وجود دارد چون تنوع محصولات بیشتر است و هر کسی بسته به توان مالی خودش انتخاب می کند؛ البته در همه مغازه ها هم به این شکل نیست. این فروشگاه که چند سالی است از آن خرید می کنیم، دفترهای ۱۰۰ برگ و ۸۰ برگ ساده ای دارد که ما آن ها را با کاغذهای رنگی کادو می کنیم، تا زیباتر شوند، هرچند که به نظر من بچه ای که قرار باشد درس بخواند به این چیزها اهمیت نمی دهد.»
لوکس اما ضروری!
پانیذ، دختر کوچولوی زیبا و خوش خنده ای است که قرار است امسال به مدرسه برود، لحظه ای از لوازم التحریر لوکس و رنگارنگ ویترین چشم برنمی دارد. مادر پانیذ که برای بار دوم راهی بازار شده است برای فروردین امروز اوضاع را این طور شرح می دهد: « ما یک فرزند بیشتر نداریم و البته تمایلی هم برای بزرگتر کردن خانواده وجود ندارد. من و همسرم هر دو شاغل هستیم و تمام تلاشمان برای خوشحال کردن پانیذ است. به خاطر شوق و ذوقی که دخترم برای رفتن به مدرسه دارد، دوروز پیش تمام آن چه که برای رفتن به دبستان به آن ها نیاز داشت و البته که مورد علاقه خودش بود تهیه کردیم و این بار دومی است که به خرید می آییم.»
مادر پانیذ ادامه می دهد: « قیمت ها هم در لوازم التحریر و هم در پوشاک بالا بود اما به نظرم جنس خوب ارزان به دست نمی آید. وقتی پوشاک بی کیفیت چینی این قدر قیمتش بالاست، معلوم است که برای جنس بهتر باید پول بیشتری بپردازیم. با این حال پانیذ تنها فرزند ماست و قرار نیست بگذاریم سر شکسته و خجالت زده به مدرسه برود.»
فاطمه رضوانی، خرید مهرماه فرزندش را به یک کوله پشتی کوچک و چند قلم دفتر و خودکار خلاصه کرده است. او درخصوص اوضاع بازار به فروردین امروز می گوید: «دخترم کلاس پنجم است. خیلی از لوازم التحریری که سال گذشته برایش تهیه کردهایم دست نخورده باقی مانده است و امسال تنها به یک کیف نو احتیاج داشت که آن را هم ساده انتخاب کردیم و از قیمت مناسبی برخوردار بود. مانتو و شلوار مدرسه اش هم هنوز نو است و نیازی به تهیه پوشاک نداشتیم اما باید مقنعه اش را عوض کنیم.»
او ادامه می دهد: «نیاز به خرید آنچنانی نداشتیم، اما در همین نگاه کلی که به بازار داشتم، متوجه جای خالی کالاهای داخلی مناسب شدم. سال های گذشته در نمایشگاه هایی که به همین منظور بر پا می شدند، دفترهایی برای دخترم تهیه کردیم که با شخصیت های ملی الگوسازی شده بود. متاسفانه در این وضعیت بازار، خبری از آن کالاها هم نیست و دانش آموزان هم ناچار به سراغ کالاهای خارجی می روند که هم گران تر هستند و هم غیر بومی!»
عرضه لوازم تحریر با دلار ۸ هزارتومانی
نائب رئیس اتحادیه کتاب و لوازم التحریر قزوین، در تشریح وضعیت بازار اول مهر به فروردین امروز می گوید: «همانند سال های گذشته ۸۰ درصد از اقلام بازار لوازم تحریر از طریق واردات و ۲۰ درصد از تولیدات داخلی تهیه می شود. با این وجود خوشبختانه هنوز بازار لوازم تحریر و کتاب طعم دلار ۱۰ و ۱۱ هزار تومانی را نچشیده است و قیمت کالاها بر مبنای همان دلار ۸ هزار تومانی عرضه میشوند.»
محمد علی برنوس، در ادامه به نوسانات قیمت در بازار لوازم التحریر اشاره کرده و می گوید: «با وجود افزایش چشمگیر قیمت دلار، رشد قیمت کتاب و لوازم التحریر به آن اندازه نبوده است و در بیشترین مقدار افزایش قیمت ۱٫۵ تا ۲ برابری داشته ایم. این افزایش قیمت اما در برخی از کالاهای تولید داخل بیشتر به چشم خورده است چرا که هزینه های تولید افزایش بیشتری داشته است.»
برنوس از کافی بودن موجودی کالا در کشور خبر داده و می گوید: «به اندازه کافی لوازم التحریر و کاغذ در کشور موجود است و حتی می تواند تا ۲-۳ سال آینده نیازمان را برطرف کنند. مردم نگرانی از جهت کمبود این کالاها نداشته باشند. »
چند هفته تا شروع مدارس باقی مانده است. اما التهاب در بازار اول مهر، و شور و شوق خرید کیف و کفش و کتاب و دفتر، در چشم های بازیگوش کودکان و نوجوانان دو دو می زند. اگر چه گفته می شود هنوز بازار لوازم تحریر طعم گرانی فزاینده را حس نکرده است، اما مایحتاج شروع سال تحصیلی تنها دفتر و کتاب نیست و چه بسیارند خانواده هایی که با حقوق اندک کارگری که گاهی چند ماه هم به تعویق می افتد، برای تهیه کیف و کفش و سرویس مدرسه و …. به سختی می افتند. شاید به همین دلیل دیگر نتوان از ماه مهر بوی مهربانی را به خوبی احساس کرد. البته باید این را هم اضافه کرد که خانواده های ایرانی باید با درک شرایط اقتصادی و تحریم های ظالمانه بیشتر به اقتصاد مقاومتی و استفاده از کالای ایرانی روی بیاوردند و از تجملات و هزینه های اضافه دوری کنند.
زهرا طارمیان