سرباز اما خسته است، انتقالی‌اش را رد کرده‌اند. روزگار غریبی است، سرباز دلتنگ است، شاید هم عاصی. سرباز نمی‌داند برای چه آنجاست مفهوم ایثار و وطن و عشق در آفتاب داغ تبخیر شده‌اند، سرباز مانده و یک دنیا حسرت، حسرت دریا، حسرت آزادی، اسلحه‌اش را برمی‌دارد و…
« سربازی در قزوین هم خدمتی‌های خود را به رگبار بست»
حالا سرباز سوژه اول خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های کل کشور شده است. حالا همه دلشان برای هم خدمتی‌هایی که به رگبار بسته‌شده‌اند به درد آمده است، راستی چرا؟؟
چرا باید سرباز اسلحه‌اش را به سمت سربازان دیگر نشانه رود؟ اسلحه‌ای که پر است از قداست پاسداری و سکوت و فقط زمانی قرار است فریاد کند که پای دفاع از وطن و ناموس به میان آید.
یوسف جهانی‌پور، مدیرکل انتظامی و امنیتی استانداری قزوین مشکلات روحی را عامل اصلی وقوع فاجعه پادگان آبیک اعلام می‌کند و می‌گوید: بنا به گفته مسوولان پادگان یکی از سربازان وظیفه که اهل استان اصفهان بوده درخواستی مبنی بر انتقال محل خدمتی خود ارایه می‌دهد که با مخالفت مسوولان امر مواجه می‌شود. در پی این قضیه، سرباز مذکور که در حال نگهبانی در محل مربوطه بوده به علت فشار روحی و روانی اقدام به تیراندازی هوایی می‌کند که این اقدام وی منجر به خروج سربازان حاضر در آسایشگاه می‌شود سرباز مذکور تیری را به سمت آنان شلیک می‌کند که باعث می‌شود سه نفر در دم فوت کرده و پنج سرباز دیگر هم به‌شدت مجروح و برای مداوا راهی بیمارستان شهیدرجایی قزوین شوند.
امیر سرتیپ دوم علی سامانی، رییس بازرسی نیروی زمینی ارتش درباره این حادثه اظهار می‌کند: سرباز ضارب هیچ‌گونه مشکل خدمتی در طول مدت خدمت سربازی با سربازان و فرماندهان تا لحظه وقوع حادثه نداشته اما بررسی‌های اولیۀ پزشکی و بازرسی‌های دقیق از محل حادثه نشان می‌دهد ضارب احتمالا دچار جنون آنی (سایکوز گذرا) شده است.
اکرم رجبی، متخصص پزشکی قانونی در خصوص بیماری سایکوز توضیح می‌دهد: روان‌پریشی یا سایکوز شرایط غیرطبیعی ذهن و وضعیت روانی است که طی آن ارتباط فرد با واقعیات قطع می‌شود. در این حالات علاوه‌بر قطع ارتباط با واقعیات، اختلال در تفکر، درک و قضاوت و هذیان نیز بروز می‌کند. فرد صداهایی می‌شنود و یا تصاویری می‌بیند که در واقعیت وجود خارجی ندارند و این تغییر رفتار به‌ندرت و یا می‌توان گفت هرگز بدون نشانه‌های قبلی رخ نمی‌دهد. به این مفهوم که شخصی که دچار جنون آنی می‌شود به‌احتمال‌زیاد ازپیش زمینه‌هایی داشته که همه باید موردبررسی قرار گیرد. برای تشخیص قطعی سایکوز می‌بایست رفتارهای اخیر این سرباز موردمطالعه و بررسی قرار گیرد و آزمایش‌های سم‌شناسی نیز برای وی انجام شود چراکه گاهی افراد تحت تاثیر مواد روان‌گردان و داروها به سایکوز مبتلا می‌شوند. وی می‌گوید: افراد قبل از شروع سربازی معمولا غربالگری می‌شوند و به لحاظ روانی و جسمانی مورد معاینه قرار می‌گیرند، اما این احتمال نیز وجود دارد که فرد بعد از شروع دوره سربازی بر اثر فشار و استرس و یا مصرف مواد به سایکوز مبتلا شود، اما به‌هرحال فرد به‌احتمال‌قوی دارای زمینه و آسیب‌پذیر بوده است. از سویی فشارها و استرس‌هایی که در سربازی به فرد وارد می‌شود از سوی اکثر افراد سالم از نظر روانی و جسمی قابل‌تحمل است و آن مقدار باقیمانده نیز دارای زمینه اختلالات روانی هستند که تشخیص داده نشده.
سعید رسولی، به‌عنوان شخصی که سربازی را تجربه کرده است، می‌گوید: دوره سربازی تلخی و شیرینی‌های خاص خود را دارد ولی نگاه قالب به این رخداد تاریخی در زندگی پسران به لحاظ رویکرد فرماندهان یک نگاه سخت‌گیرانه توام با خشونت و تحقیراست. برخوردهای چکشی و زننده و رفتارهای ناشایست در این زمینه گاهی منجر به بروز عقده حقارت و حتی در موارد حادتر اختلالات روحی روانی در شخص می‌شود. این برخوردها گاهی اوقات زمینه گوشه‌گیری و حتی فرار فرد از سربازی را نیز فراهم می‌کند. برخی مواقع هم شدت حقارت‌ها به‌گونه‌ای است که موجبات ایجاد مشکلات عدیده‌ای در زندگی فردی و اجتماعی شخص را پس‌از پایان دوره سربازی فراهم می‌کند و حتی باعث دگرگونی زندگی وی می‌شود. به نظرم اگر آموزش‌ها و شرح وظایف در این دوران در قالب استاندارد و توام با حفظ شان و شخصیت افراد ارایه شود نه‌تنها عوارض روحی و روانی برای افراد نخواهد داشت بلکه خاطره شیرینی را نیز در اذهان آن‌ها برجای می‌گذارد. از طرفی هم فرماندهان و کسانی که در مسند آموزش‌دهنده و فعالان در این حوزه هستند باید از میان کسانی انتخاب شوند که دارای حسن سابقه و عدم وجود زمینه خشونت و حقارت در خود باشند.
و حالا سوال این است آیا این سرباز زمانی که غربالگری شد مشکوک به اختلالات روانی نبود؟ آیا بیماری او بعد از غربالگری آغاز شد؟ ابا وی دچار سایکوز شد؟ و آیا واقعا فشار و استرسی که بر وی تحمیل شد اندازه تاب یک جوان نوزده، بیست ساله بود؟ راستی آیا واقعا سربازها به لحاظ روانی غربالگری می‌شوند؟
« سربازی در قزوین هم خدمتی‌های خود را به رگبار بست»
حالا سرباز سوژه اول خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های کل کشور شده است. حالا همه دلشان برای هم خدمتی‌هایی که به رگبار بسته‌شده‌اند به درد آمده است، راستی چرا؟؟
چرا باید سرباز اسلحه‌اش را به سمت سربازان دیگر نشانه رود؟ اسلحه‌ای که پر است از قداست پاسداری و سکوت و فقط زمانی قرار است فریاد کند که پای دفاع از وطن و ناموس به میان آید.
یوسف جهانی‌پور، مدیرکل انتظامی و امنیتی استانداری قزوین مشکلات روحی را عامل اصلی وقوع فاجعه پادگان آبیک اعلام می‌کند و می‌گوید: بنا به گفته مسوولان پادگان یکی از سربازان وظیفه که اهل استان اصفهان بوده درخواستی مبنی بر انتقال محل خدمتی خود ارایه می‌دهد که با مخالفت مسوولان امر مواجه می‌شود. در پی این قضیه، سرباز مذکور که در حال نگهبانی در محل مربوطه بوده به علت فشار روحی و روانی اقدام به تیراندازی هوایی می‌کند که این اقدام وی منجر به خروج سربازان حاضر در آسایشگاه می‌شود سرباز مذکور تیری را به سمت آنان شلیک می‌کند که باعث می‌شود سه نفر در دم فوت کرده و پنج سرباز دیگر هم به‌شدت مجروح و برای مداوا راهی بیمارستان شهیدرجایی قزوین شوند.
امیر سرتیپ دوم علی سامانی، رییس بازرسی نیروی زمینی ارتش درباره این حادثه اظهار می‌کند: سرباز ضارب هیچ‌گونه مشکل خدمتی در طول مدت خدمت سربازی با سربازان و فرماندهان تا لحظه وقوع حادثه نداشته اما بررسی‌های اولیۀ پزشکی و بازرسی‌های دقیق از محل حادثه نشان می‌دهد ضارب احتمالا دچار جنون آنی (سایکوز گذرا) شده است.
اکرم رجبی، متخصص پزشکی قانونی در خصوص بیماری سایکوز توضیح می‌دهد: روان‌پریشی یا سایکوز شرایط غیرطبیعی ذهن و وضعیت روانی است که طی آن ارتباط فرد با واقعیات قطع می‌شود. در این حالات علاوه‌بر قطع ارتباط با واقعیات، اختلال در تفکر، درک و قضاوت و هذیان نیز بروز می‌کند. فرد صداهایی می‌شنود و یا تصاویری می‌بیند که در واقعیت وجود خارجی ندارند و این تغییر رفتار به‌ندرت و یا می‌توان گفت هرگز بدون نشانه‌های قبلی رخ نمی‌دهد. به این مفهوم که شخصی که دچار جنون آنی می‌شود به‌احتمال‌زیاد ازپیش زمینه‌هایی داشته که همه باید موردبررسی قرار گیرد. برای تشخیص قطعی سایکوز می‌بایست رفتارهای اخیر این سرباز موردمطالعه و بررسی قرار گیرد و آزمایش‌های سم‌شناسی نیز برای وی انجام شود چراکه گاهی افراد تحت تاثیر مواد روان‌گردان و داروها به سایکوز مبتلا می‌شوند. وی می‌گوید: افراد قبل از شروع سربازی معمولا غربالگری می‌شوند و به لحاظ روانی و جسمانی مورد معاینه قرار می‌گیرند، اما این احتمال نیز وجود دارد که فرد بعد از شروع دوره سربازی بر اثر فشار و استرس و یا مصرف مواد به سایکوز مبتلا شود، اما به‌هرحال فرد به‌احتمال‌قوی دارای زمینه و آسیب‌پذیر بوده است. از سویی فشارها و استرس‌هایی که در سربازی به فرد وارد می‌شود از سوی اکثر افراد سالم از نظر روانی و جسمی قابل‌تحمل است و آن مقدار باقیمانده نیز دارای زمینه اختلالات روانی هستند که تشخیص داده نشده.
سعید رسولی، به‌عنوان شخصی که سربازی را تجربه کرده است، می‌گوید: دوره سربازی تلخی و شیرینی‌های خاص خود را دارد ولی نگاه قالب به این رخداد تاریخی در زندگی پسران به لحاظ رویکرد فرماندهان یک نگاه سخت‌گیرانه توام با خشونت و تحقیراست. برخوردهای چکشی و زننده و رفتارهای ناشایست در این زمینه گاهی منجر به بروز عقده حقارت و حتی در موارد حادتر اختلالات روحی روانی در شخص می‌شود. این برخوردها گاهی اوقات زمینه گوشه‌گیری و حتی فرار فرد از سربازی را نیز فراهم می‌کند. برخی مواقع هم شدت حقارت‌ها به‌گونه‌ای است که موجبات ایجاد مشکلات عدیده‌ای در زندگی فردی و اجتماعی شخص را پس‌از پایان دوره سربازی فراهم می‌کند و حتی باعث دگرگونی زندگی وی می‌شود. به نظرم اگر آموزش‌ها و شرح وظایف در این دوران در قالب استاندارد و توام با حفظ شان و شخصیت افراد ارایه شود نه‌تنها عوارض روحی و روانی برای افراد نخواهد داشت بلکه خاطره شیرینی را نیز در اذهان آن‌ها برجای می‌گذارد. از طرفی هم فرماندهان و کسانی که در مسند آموزش‌دهنده و فعالان در این حوزه هستند باید از میان کسانی انتخاب شوند که دارای حسن سابقه و عدم وجود زمینه خشونت و حقارت در خود باشند.
و حالا سوال این است آیا این سرباز زمانی که غربالگری شد مشکوک به اختلالات روانی نبود؟ آیا بیماری او بعد از غربالگری آغاز شد؟ ابا وی دچار سایکوز شد؟ و آیا واقعا فشار و استرسی که بر وی تحمیل شد اندازه تاب یک جوان نوزده، بیست ساله بود؟ راستی آیا واقعا سربازها به لحاظ روانی غربالگری می‌شوند؟
