دیروز: مجری‌های عصا قورت داده

صاحب‌خانه‌های ما در آن سال‌ها این دو بودند؛ یکی بازاری متدینی بود که بیشتر از حرف و حدیث مردم می‌ترسید. بگذریم از آنکه حریف عروسش نشد و او که آمد صلیب آهنی را بر بام خانه بلند کرد. بنده خدا به آنتن می‌گفت: صلیب، صلیبی که… بگذریم. دومین، روحانی اهل دل و روشنی بود که… حکایت اینها بماند برای وقتی دیگر، وقتی که قرار است از دیروز تلویزیون، فرهنگ یا آدم‌های زندگی خودم و خودتان بنویسم. هرچه بود و نبود، تلویزیون باعث شد علی‌رغم علاقه‌ای که به جعبه جادو داشتم تنها چند نام از آن سال‌ها در خاطرم باشد؛ (مولود عاطفی، آزاده وزیری، برومند، ساعتچی) و… عجیب است که همه آنها هم خانم بودند. از سال‌های پس از انقلاب دیگر بیننده ثابت تلویزیون شده‌ام (ورود تلویزیون به خانه ما همزمان با ورود امام خمینی به کشور بود، ۱۲بهمن ۱۳۵۷) شاید به‌همین‌دلیل است که تک‌تک مجری‌های تلویزیون این سال‌ها برایم نام‌ها و چهره‌های آشنایی هستند.
نام و چهره‌هایی که در سال‌های اولیه آدم‌های کاملا رسمی، اتو کشیده و عصا قورت داده‌ بودند. عصا قورت داده‌هایی که تمام تلاششان بیان مودبانه، رسمی و البته مقبول برنامه‌ریزان سیمای جمهوری اسلامی ایران بود. حاصل آن مجری‌ها هرچه بود، جذاب نبود، اگر هم بود از سر ناگزیری و در نبود قبای سرنوشت بود. ماهواره که قدرتمند شد و پای شبکه‌های ماهواره‌ای به خانه‌ها باز شد، نم‌نم مجری‌های سرزبان‌دار و بذله‌گو و غیر‌رسمی هم آمدند. البته در آغاز در کنار یک مجری رسمی؛ یک مجری غیر‌رسمی بود، نمونه بارزش احمدزاده و سید‌محمد‌حسین طباطبایی، یا شهریاری و نظام‌اسلامی و احمدزاده. نا‌گفته نماند در همان سال‌های ابتدایی انقلاب هم وضعیت مجری‌های برنامه‌های کودک و نوجوان کمی بهتر بود. گیتی خامنه و الهه رضایی سعی می‌کردند گاهی به کودکان نزدیکتر شوند البته گاهی… اما حضور رقبای ناخواسته، وجود مجری‌هایی مثل رشیدپور، فرزاد حسنی، جواد یحیوی، فرزاد جمشیدی و… را بیشتر می‌کرد. هر چند عجیب است که نمی‌دانم چرا فقط نام مجری‌های مرد در ذهنم مانده است!

امروز: ماه‌عسل تلخ
احسان علیخانی محصول تغییر شرایط نگاه به مجری‌های تلویزیونی است. او که در کنار تیزهوشی، حاضرجوابی، خوش‌تیپی، کمی هم بی‌ادب است طی سال‌ها با حضورش در برنامه ماه‌عسل توانسته جایگاه خوبی برای خودش و این برنامه درست کند. بدون شک نبود او در این برنامه می‌تواند تعداد زیادی از بینندگان این برنامه را به سمت شبکه‌های دیگر هدایت کند. این‌طور‌که در یکی از برنامه‌های ماه‌عسل گفته شد و این‌سو و آن‌سو می‌گویند دعوت از برخی از مهمانان کام این مجری حاضرجواب را تلخ کرده است. در اینکه سطح مهمانان برنامه ماه‌عسل متغیر است شکی نیست البته در اینکه گاهی اوقات این مجری با اعتماد به نفس بالا سعی در پس‌زدن خطوط قرمز رایج تلویزیون دارد هم شکی نیست. هر دوی این ویژگی اگر برای آقای محمدپور (مدیر شبکه سه سیما) نقطه ضعف است؛ برای من نقطه قوت است. باید از نگاه بسته، کلیشه‌ای و گاهی سلیقه‌ای (سلیقه‌ای؟!) دور و به مخاطب نزدیکتر شد. مخاطبی که در‌حال‌حاضر از قدرت انتخاب بالا برخوردار است. بهتر است به مخاطبان اعتماد بیشتری داشته باشیم. دوره برنامه‌های گلخانه‌ای به سر آمده، بینندگان در معرض طوفانند.

فردا: کاری سخت
هرچه زمان جلوتر می‌رود، دامنه رسانه‌های ارتباطی گسترده‌تر می‌شود. این یعنی رقیب بیشتر. یعنی نیاز به تنوع، دانش، صداقت، خلاقیت و… بیشتر برای مجری‌های فردا. آیا قادر به رقابت خواهیم بود. مسلما کار سختی است، اما زیبایی آن در همین سختی است.

حسن لطفی