دولت تدبیر و امید در حالی با سلاح رأی مردم، لقب پیروز کارزار خرداد ۹۲ را از آن خود کرد که اصولگرایان به هیچ‌وجه گمان نمی‌کردند پس از ۸ سال جلوس بر کرسی‌های قدرت، به راحتی بالاترین پست اجرایی کشور را به رقیب دیرینه‌شان واگذار کنند.
با استقرار دولت یازدهم، اصولگرایان مجلس نهم همچنان در شوک انتخاباتی ۲۴ خرداد بودند و برای جبران این واقعه، به رویارویی تمام‌عیار با پاستورنشینان روی آوردند و در طی ۲ سال، دولت برآمده از رأی مردم را با چالش‌هایی اساسی روبرو کردند. چالش‌هایی که باعث شد تا دولت، از عملیاتی‌کردن ایده‌های تغییراتی خود ناتوان بماند و سرعت کانالیزه‌شدن اعتدال به میزان بسیار زیادی کاهش پیدا کند.
شتاب در تغییرات یا …
انتخابات مجلس دهم از این منظر مهم جلوه می‌کند که در صورت راهیابی میانه‌روهای هر دو جریان و اعتدال‌گرایان برآمده از دولت به مجلس، می‌توان به شدت‌گرفتن شتاب تغییرات در دولت روحانی امید بست و به نظاره همگرایی دولت و مجلس در فصل تازه‌ای از روابط‌شان نشست.
در مجلس نهم که به روزهای پایانی آن نزدیک می‌شویم، قاطبه نمایندگان استان در این محفل، ریشه در جریان اصولگرایی دارند که بخشی از آنان با تأسی از گرایش‌های افراط‌گرایانه جریان موسوم به پایداری، به منتقدان پر‌و‌پا‌قرص دولت یازدهم تبدیل شدند و هرگونه مماشات با دولت را چه در مباحث خارجی و چه موضوعات داخلی، جز آنجا که به رأی و باور آنان تن دهد، ناشدنی و گناه نابخشودنی فرض کردند.
در این بین هرچه به ماه‌های پایانی سال و اسفند وعده داده شده نزدیک می‌شویم، گمانه‌زنی‌ها پیرامون حضور یا عدم حضور بزرگان در انتخابات مجلس بیش از پیش گوش‌ها را نوازش می‌دهد. اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان که با ائتلاف استراتژیک‌شان، زمینه‌ساز ورود شیخ دیپلمات به پاستور شدند، این روزها بیش از گذشته به‌دنبال تقویت ارتباطات پیدا و پنهان خود هستند و در استان قزوین نیز رقابت نزدیکی با جریان اصولگرایی خواهند داشت.
در‌حالی که اصولگرایان همچون انتخابات های گذشته با فراغ بال در اندیشه تدارک‌دیدن برنامه پیروزی‌شان در میدان مبارزاتی رسیدن به مجلس هستند، اصلاح‌طلبان و حامیان دولت چگونگی عبور از یک چلاش اساسی به نام «تایید صلاحیت‌شدن توسط شورای نگهبان» را از خطور ذهنی‌شان عبور می‌دهند و به این می‌اندیشند که این موضوع تا چه اندازه می‌تواند در نتایج پایانی تاثیرگذار واقع شود. بی‌شک پیروزی در انتخابات مجلس برای جریانات سیاسی کشور مهم و تعیین‌کننده تلقی می‌شود و بر همین اساس نیز طرفین قصد دارند با تمام قوا وارد بازی شوند.
در جریان اصولگرایان قزوین، حجت‌الاسلام سید‌مرتضی حسینی خیلی زود خبر حضورش در انتخابات بهارستان دهم را علنی کرد و از عزم خود برای حضور دوباره در مجلس سخن گفت. همچنین طبق شنیده‌ها در قزوین، حضور فصیحی رامندی، حجت‌الاسلام عباسی، عباس نیکویه و حامد کبودوند نیز از این جریان در انتخابات اسفندماه ۹۴ محتمل به‌نظر می‌رسد. در تاکستان اگر اصولگرایان به جمع‌بندی نهایی برسند، رجب رحمانی را به‌عنوان گزینه نهایی خود برای مبارزه با رقیب معرفی خواهند کرد و در بویین‌زهرا نیز به‌نظر می‌رسد روح‌اله عباسپور به نمایندگی از جریان راست برای سومین‌بار در رسیدن به صندلی‌های سبز مجلس تلاش خواهد کرد.
هدف گذاری های تازه اصلاح طلبان
در این بین، طیف اصلاح‌طلبان و حامیان دولت نیز بیکار نبوده و طی ماه‌های اخیر با برگزاری نشست‌هایی، هدف‌گذاری‌های خود را جهت حضور در انتخابات تبیین کرده‌اند. بی‌شک گزینه اصلی این جریان، حجت‌الاسلام قدرت‌اله علیخانی است که علی‌رغم گمانه‌زنی‌ها پیرامون حضور وی از حوزه انتخابیه تهران در‌صورتی‌که حضورش در قزوین قطعی شود، معادلات بسیاری را برهم خواهد زد و یکی از شانس‌های اصلی رسیدن به مجلس لقب خواهد گرفت.
در کنار قدرت‌اله علیخانی، نام‌هایی همچون محمد علیخانی، غلامحسین شیری، دکتر محسن بهشتی سرشت، زهرا یوسفی و سالار قاسمی نیز مطرح هستند. در تاکستان به‌نظر می‌رسد امیر طاهرخانی، گزینه نهایی جریان اصلاحات و حامی دولت باشد و براساس شواهد و قرائن نیز می‌توان شانس بالایی را برای حضور دوباره وی در مجلس درنظر گرفت.
معادلات انتخاباتی در بویین‌زهرا بسیار حساس خواهد بود چراکه علاوه بر حضور تمام قد اصولگرایان، برخی مدیران دولتی نظیر مهدی احمدی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز قصد دارند تا با حضور در بویین‌زهرا شانس خود را برای پوشیدن جامه نمایندگی مردم امتحان کنند. از طرفی گفته می‌شود اصلاح‌طلبان نیز قصد دارند در این شهرستان، با میدان‌دادن به یک گزینه خاص، لقب پیروز انتخابات را از آن خود کنند.حضور محمد علیخانی یا یکی از گزینه ها با پسوند علیخانی معادلات را در این حوزه انتخابیه تغییر خواهد داد.از سوی دیگر، کاندیداهای مستقل هم در صفحه شطرنج سیاست نقشی برای خود قائل هستند و با گرایش اعتدالی که در خود بارور کرده‌اند امید زیادی برای پیروزی در اسفندماه ۹۴ دارند. در این طیف داوود محمدی که به‌عنوان مطرح‌ترین گزینه مستقلین نام گرفته است بایستی با رقبایی همچون مسعود نصرتی شهردار قزوین، سردار عبداله عراقی و علی فرخزاد به رقابت بپردازد.
دغدغه هایی که پایانی ندارد
تمام این گمانه‌زنی‌ها وقتی رنگ واقعیت به خود خواهند گرفت که طرح استانی‌شدن انتخابات مجلس نتواند رأی اعتماد نمایندگان فعلی را به دست آورد، چراکه در صورت تایید نهایی این فرضیه، بسیاری از معادلات فعلی به وقوع نخواهند پیوست. به‌نظر می‌رسد با استانی‌شدن انتخابات، بزرگان و نام‌داران جریانات سیاسی به‌عنوان ذی‌نفعان این طرح شناخته خواهند شد و از این منظر در دو طیف اصلاح‌طلب و اصولگرا، حجت‌الاسلام علیخانی و ابوترابی‌فرد می‌توانند نقش عمده‌ای در پیروزی جریان متبوع‌شان ایفا کنند.
این نکته را هم نباید فراموش کرد که در خردادماه، مدیرانی که دستی در مسند اجراییات دارند و عزم حضور در انتخابات مجلس کرده‌اند، بایستی در این ماه استعفای خود را اعلام کنند و بدون هیچ وابستگی وارد صحنه مبارزات انتخاباتی شوند و در پایان بهار می‌توان با اطمینان بیشتری از حضور احتمالی مدیران دولتی در انتخابات سخن گفت.
با نزدیک‌شدن به اسفندماه، گمانه‌زنی‌ها بیش از گذشته بر سر زبان‌ها جاری خواهد شد و انتخابات نیز با گرمایی دوچندان به انتظار رأی‌دهندگان خواهد نشست، اما بر اساس نتایج به‌دست‌آمده در گذشته، در صورت وجود شرایط برابر در استان، کرسی‌های نمایندگی بین دو جناح مطرح استان به‌طور مساوی تقسیم خواهد شد، مگر آنکه در این بین افراد مستقل و جریان اعتدال گرا، استراتژی دیگری در نظر بگیرند.
با استقرار دولت یازدهم، اصولگرایان مجلس نهم همچنان در شوک انتخاباتی ۲۴ خرداد بودند و برای جبران این واقعه، به رویارویی تمام‌عیار با پاستورنشینان روی آوردند و در طی ۲ سال، دولت برآمده از رأی مردم را با چالش‌هایی اساسی روبرو کردند. چالش‌هایی که باعث شد تا دولت، از عملیاتی‌کردن ایده‌های تغییراتی خود ناتوان بماند و سرعت کانالیزه‌شدن اعتدال به میزان بسیار زیادی کاهش پیدا کند.
شتاب در تغییرات یا …
انتخابات مجلس دهم از این منظر مهم جلوه می‌کند که در صورت راهیابی میانه‌روهای هر دو جریان و اعتدال‌گرایان برآمده از دولت به مجلس، می‌توان به شدت‌گرفتن شتاب تغییرات در دولت روحانی امید بست و به نظاره همگرایی دولت و مجلس در فصل تازه‌ای از روابط‌شان نشست.
در مجلس نهم که به روزهای پایانی آن نزدیک می‌شویم، قاطبه نمایندگان استان در این محفل، ریشه در جریان اصولگرایی دارند که بخشی از آنان با تأسی از گرایش‌های افراط‌گرایانه جریان موسوم به پایداری، به منتقدان پر‌و‌پا‌قرص دولت یازدهم تبدیل شدند و هرگونه مماشات با دولت را چه در مباحث خارجی و چه موضوعات داخلی، جز آنجا که به رأی و باور آنان تن دهد، ناشدنی و گناه نابخشودنی فرض کردند.
در این بین هرچه به ماه‌های پایانی سال و اسفند وعده داده شده نزدیک می‌شویم، گمانه‌زنی‌ها پیرامون حضور یا عدم حضور بزرگان در انتخابات مجلس بیش از پیش گوش‌ها را نوازش می‌دهد. اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان که با ائتلاف استراتژیک‌شان، زمینه‌ساز ورود شیخ دیپلمات به پاستور شدند، این روزها بیش از گذشته به‌دنبال تقویت ارتباطات پیدا و پنهان خود هستند و در استان قزوین نیز رقابت نزدیکی با جریان اصولگرایی خواهند داشت.
در‌حالی که اصولگرایان همچون انتخابات های گذشته با فراغ بال در اندیشه تدارک‌دیدن برنامه پیروزی‌شان در میدان مبارزاتی رسیدن به مجلس هستند، اصلاح‌طلبان و حامیان دولت چگونگی عبور از یک چلاش اساسی به نام «تایید صلاحیت‌شدن توسط شورای نگهبان» را از خطور ذهنی‌شان عبور می‌دهند و به این می‌اندیشند که این موضوع تا چه اندازه می‌تواند در نتایج پایانی تاثیرگذار واقع شود. بی‌شک پیروزی در انتخابات مجلس برای جریانات سیاسی کشور مهم و تعیین‌کننده تلقی می‌شود و بر همین اساس نیز طرفین قصد دارند با تمام قوا وارد بازی شوند.
در جریان اصولگرایان قزوین، حجت‌الاسلام سید‌مرتضی حسینی خیلی زود خبر حضورش در انتخابات بهارستان دهم را علنی کرد و از عزم خود برای حضور دوباره در مجلس سخن گفت. همچنین طبق شنیده‌ها در قزوین، حضور فصیحی رامندی، حجت‌الاسلام عباسی، عباس نیکویه و حامد کبودوند نیز از این جریان در انتخابات اسفندماه ۹۴ محتمل به‌نظر می‌رسد. در تاکستان اگر اصولگرایان به جمع‌بندی نهایی برسند، رجب رحمانی را به‌عنوان گزینه نهایی خود برای مبارزه با رقیب معرفی خواهند کرد و در بویین‌زهرا نیز به‌نظر می‌رسد روح‌اله عباسپور به نمایندگی از جریان راست برای سومین‌بار در رسیدن به صندلی‌های سبز مجلس تلاش خواهد کرد.
هدف گذاری های تازه اصلاح طلبان
در این بین، طیف اصلاح‌طلبان و حامیان دولت نیز بیکار نبوده و طی ماه‌های اخیر با برگزاری نشست‌هایی، هدف‌گذاری‌های خود را جهت حضور در انتخابات تبیین کرده‌اند. بی‌شک گزینه اصلی این جریان، حجت‌الاسلام قدرت‌اله علیخانی است که علی‌رغم گمانه‌زنی‌ها پیرامون حضور وی از حوزه انتخابیه تهران در‌صورتی‌که حضورش در قزوین قطعی شود، معادلات بسیاری را برهم خواهد زد و یکی از شانس‌های اصلی رسیدن به مجلس لقب خواهد گرفت.
در کنار قدرت‌اله علیخانی، نام‌هایی همچون محمد علیخانی، غلامحسین شیری، دکتر محسن بهشتی سرشت، زهرا یوسفی و سالار قاسمی نیز مطرح هستند. در تاکستان به‌نظر می‌رسد امیر طاهرخانی، گزینه نهایی جریان اصلاحات و حامی دولت باشد و براساس شواهد و قرائن نیز می‌توان شانس بالایی را برای حضور دوباره وی در مجلس درنظر گرفت.
معادلات انتخاباتی در بویین‌زهرا بسیار حساس خواهد بود چراکه علاوه بر حضور تمام قد اصولگرایان، برخی مدیران دولتی نظیر مهدی احمدی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز قصد دارند تا با حضور در بویین‌زهرا شانس خود را برای پوشیدن جامه نمایندگی مردم امتحان کنند. از طرفی گفته می‌شود اصلاح‌طلبان نیز قصد دارند در این شهرستان، با میدان‌دادن به یک گزینه خاص، لقب پیروز انتخابات را از آن خود کنند.حضور محمد علیخانی یا یکی از گزینه ها با پسوند علیخانی معادلات را در این حوزه انتخابیه تغییر خواهد داد.از سوی دیگر، کاندیداهای مستقل هم در صفحه شطرنج سیاست نقشی برای خود قائل هستند و با گرایش اعتدالی که در خود بارور کرده‌اند امید زیادی برای پیروزی در اسفندماه ۹۴ دارند. در این طیف داوود محمدی که به‌عنوان مطرح‌ترین گزینه مستقلین نام گرفته است بایستی با رقبایی همچون مسعود نصرتی شهردار قزوین، سردار عبداله عراقی و علی فرخزاد به رقابت بپردازد.
دغدغه هایی که پایانی ندارد
تمام این گمانه‌زنی‌ها وقتی رنگ واقعیت به خود خواهند گرفت که طرح استانی‌شدن انتخابات مجلس نتواند رأی اعتماد نمایندگان فعلی را به دست آورد، چراکه در صورت تایید نهایی این فرضیه، بسیاری از معادلات فعلی به وقوع نخواهند پیوست. به‌نظر می‌رسد با استانی‌شدن انتخابات، بزرگان و نام‌داران جریانات سیاسی به‌عنوان ذی‌نفعان این طرح شناخته خواهند شد و از این منظر در دو طیف اصلاح‌طلب و اصولگرا، حجت‌الاسلام علیخانی و ابوترابی‌فرد می‌توانند نقش عمده‌ای در پیروزی جریان متبوع‌شان ایفا کنند.
این نکته را هم نباید فراموش کرد که در خردادماه، مدیرانی که دستی در مسند اجراییات دارند و عزم حضور در انتخابات مجلس کرده‌اند، بایستی در این ماه استعفای خود را اعلام کنند و بدون هیچ وابستگی وارد صحنه مبارزات انتخاباتی شوند و در پایان بهار می‌توان با اطمینان بیشتری از حضور احتمالی مدیران دولتی در انتخابات سخن گفت.
با نزدیک‌شدن به اسفندماه، گمانه‌زنی‌ها بیش از گذشته بر سر زبان‌ها جاری خواهد شد و انتخابات نیز با گرمایی دوچندان به انتظار رأی‌دهندگان خواهد نشست، اما بر اساس نتایج به‌دست‌آمده در گذشته، در صورت وجود شرایط برابر در استان، کرسی‌های نمایندگی بین دو جناح مطرح استان به‌طور مساوی تقسیم خواهد شد، مگر آنکه در این بین افراد مستقل و جریان اعتدال گرا، استراتژی دیگری در نظر بگیرند.
