پدری صورت دخترش را با اسید سوزاند

تهمینه ۲۹ ساله که در جریان این اقدام تکان‌دهنده و بی سابقه به شدت از ناحیه صورت و دست‌ها آسیب دیده است، پس از چهار بار عمل جراحی در بیمارستان سوانح و سوختگی تهران، همچنان زیبایی و سلامت خود را بازنیافته و بیم آن می رود آثار سوختگی اسید همواره چون داغ بر چهره‌ او باقی بماند.

مرور یک جنایت
شامگاه دوم خرداد ماه امسال، دختر ۲۹ ساله‌ای که از ناحیه صورت و دست‌ها به شدت دچار سوختگی شده بود توسط برادرش به بیمارستان بوعلی سینا قزوین منتقل شد. تهمینه که به نظر می‌رسید مورد اسیدپاشی قرار گرفته است به علت اینکه امکانات کافی برای درمان او در قزوین وجود نداشت، بلافاصله به بیمارستان سوانح سوختگی تهران منتقل شد و تاکنون چهار بار توسط پزشکان تحت عمل جراحی پوست قرار گرفته، اما هنوز سلامتی خود را باز نیافته است.
خواهر بزرگ تهمینه که خود نیز چند سال پیش، به ضرب چاقوی پدرش، زمانی را در بیمارستان سپری کرده بود و یکی از شاهدان عینی ماجرا بود درمورد  این جنایت هولناک گفت: «چند وقتی بود که تهمینه عقد کرده بود، اما بعد از ۱۰ ماه متوجه شد شوهرش اعتیاد دارد، خواهرم که از این موضع بسیار آزرده خاطر شده بود قصد جدا شدن از شوهرش را داشت که پدر و مادرم با کار او مخالفت شدیدی کردند. پدرم از آن جایی که می‌دانست خواهرم روی جهیزیه‌ اش حساسیت خاصی است اقدام به فروش یکی دو قلم از لوازم جهیزیه او کرد».
وی افزود: «تا این که ساعت ۱۳  دوم خرداد ماه وقتی خواهرم به خانه آمد، متوجه شد که فرش جهیزیه‌اش را پدرم برده و فروخته است. وقتی موضوع را به پدرم گفت، او مدعی شد که جهیزیه او را فروخته است و همین هم باعث شد تا بین آنها بحث شدیدی درگرفت که به درگیری کشیده شد تا جایی که مادرم برای حل مشکل به برادر کوچکم که تنها ۲۳ سال سن دارد، تماس گرفت و او نیز پس از رسیدن به خانه، تهمینه را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داد».
خواهر تهمنیه که با یادآوری خاطره شوم، وحشت در صورتش موج می زد، اضافه کرد: من که چندی پیش با چاقو  از سوی پدرم مجروح شده بودم از وحشت اقدام دوباره پدرم از خانه فرار کردم. درحالی که همان زمان که وحشت زده داشتم خانه را ترک می‌کردم، پدرم به برادرم می گفت؛ صورتش را بگیر تا اسیدی را که از قبل آماده کرده ام بیاورم».
پای حرف‌های تهمینه
در این میان، تهمینه درباره روز حادثه و ماجرای بعد از فرار خواهرش از خانه گفت: «وقتی متوجه شدم تعدادی از وسایل جهیزیه ام نیست به پدرم اعتراض کردم که درگیری میان ما به وجود آمد. برادرم پس از رسیدن به خانه، به شدت مرا کتک زد. ابتدا خواستم فرار کنم؛ اما برادرم درب خانه را پس از خروج خواهرم قفل کرد. هرچه به آنها التماس کردم که من را ببخشند، آنها توجهی به حرف هایم  نداشتند و در حالی که برادرم مرا نگه داشته بود، پدرم اسید را به روی صورت و دستانم پاشید. بعد هم یک طناب را دور گردنم انداختند و از دو طرف کشیدند تا خفه شوم. در همین حال بود که از شدت درد بیهوش شدم و آنها فکر کردند که من خفه شده ام».
قربانی اسیدپاشی ادامه داد: «چند ساعت بعد که به هوش آمدم، بلافاصله از شدت سوختگی وارد حمام شدم و سپس در حالی که پدرم قصد کشتن من را داشت با التماس های مکرر من از اقدامش صرف نظر کرد و مادرم با برادر بزرگترم تماس گرفت تا من را به بیمارستان برساند که با کمک او به بیمارستان بوعلی رفتم و سپس برای ادامه درمان به تهران منتقل شدم و تا حالا هم هیچ یک از اعضای خانواده مان سراغی از ما نگرفتند».
دختر جوان که بیم آن می رود در پی این اقدام جنایتکارانه، زیبایی صورتش را برای همیشه از دست بدهد درباره روند درمانش هم گفت: «تا الان هیچ کمکی از سوی پدرم دریافت نکردم و مخارج چهار عملی را هم که روی صورت و پوستم انجام شده را را با فروش طلاهایم تامین کردم و در حال حاضر تنها دغدغه ام بعد از بین رفتن کامل زیبایی صورتم و عمل هایی که میلیون ها تومان هزینه در بر دارد، این است که در آینده به اتفاق خواهرم چگونه زندگی کنیم، چرا که اگر به خانه پدرم بازگردیم به طور حتم کشته خواهیم شد و در حال حاضر هم تحت پوشش بهزستی هستیم».
تهمینه در مورد زندگی مشترکش نیز گفت: «شوهرم کارمند بود و ۱۰ ماهی از عقدمان می گذشت که متوجه شدم معتاد است. نمی خواستم با او زندگی کنم و سر این مساله هر  روز با پدرم درگیری داشتم. وقتی به بیمارستان رفتم به دلیل حالت خفگی نتوانستم شکایتی را علیه پدرم مطرح یا با پلیس تماس بگیرم و در مرحله اول درمانم، ۲۰ روز در بیمارستان بستری بودم».
تقاضا از مسوولان قضایی
خواهر قربانی اسیدپاشی با اشاره به اینکه شکایتی علیه پدرشان در کلانتری ۱۷ غیاث آباد تنظیم شده است، گفت: «پس از درمان‌های اولیه به همراه خواهرم شکایتی را در کلانتری تنظیم کردیم که پرونده به شعبه ۷ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب قزوین ارسال شده است، اما از اینکه پدرم احضار یا برخوردی با او صورت گرفته باشد خبری ندارم».
وی در مورد وضعیت درمانی خواهرش گفت: تاکنون برای انجام چند عمل جراحی روی پوست خواهرم، با فروختن طلاهای خواهرم، ۵ میلیون تومان هزینه کرده ایم. ما هیچ کس را نداریم که به ما کمک کند و از مردم خیر می خواهیم برای بهبود حال خواهرم و هزینه های سنگین درمان به ما کمک کنند. هیچ کس را در این شهر نمی شناسیم و با حکم معاون دادستان، امروز در خانه های امن بهزیستی زندگی می کنیم. در این مدت سختی های زیادی کشیدم و با مشقت فراوان توانسته ام پول درمان خواهرم را فراهم کنم. خانواده ام و نیز همسر تهمینه هیچگاه به سراغمان نیامدند و تنها یک بار برادرم به بیمارستان آمد که قصد داشت خواهرم را را مورد ضرب و شتم قرار دهد که ماموران بیمارستان از این کار جلوگیری کردند».
وی از رییس قوه قضاییه و دادستان کل کشور خواست تا دستور دهند پرونده خواهرش به صورت ویژه مورد رسیدگی قرار گیرد تا حقوق خواهرش پایمال نشود.