برای نقد و ارزیابی اوضاع و احوال سال۱۴۰۱، با چهار تن از فعالان سیاسی اصلاحطلب و اصولگرای استان به گفتوگو نشستیم. آنچه در ادامه میآید، دیدگاهها و نقطهنظرات این فعالان درباره موضوع مورد اشاره است.
* دلخوشیها چندان دوام نیاورد!
مهدیه قافلهباشی، فعال سیاسی اصلاحطلب در این باره به «فروردینامروز» میگوید: سال۱۴۰۱ سرآغاز یک قرن بود که با امید شروع شد؛ تلفات کرونا به پایینترین حد خود رسید و سویههای بعدی همچنان بیرمق بود که عملا ماسکها برچیده شد و سفرهای نوروزی پا گرفت. دولت، وعده و وعیدهای رنگی میداد و مردم امیدوار به بهبود وضعیت و معیشت؛ ولی این دلخوشیها چندان دوام نیاورد!
او میافزاید:قزوین که البته از اتمسفر سیاسی کشور جدا نیست: ۵ماه التهاب و اعتراض فراگیر در کشور، محدودیت پیامرسانهای خارجی، استفاده مضاعف از فیلترشکنها، گرانی افسارگسیخته و مهارنشدنی، افزایش بیرویه نرخ ارز و سکه و گرانی اقلام مورد نیاز مردم، مخصوص قزوین نبود، ولی شهروندان قزوینی نیز در کنار بقیه مردم ایران سال سختی را گذراندند.
این عضو سابق شورای شهر قزوین اضافه میکند:ولی در حوزه استانی، به گمانم قزوین خنثیترین حالت ممکن را گذراند. گرچه محمدمهدی اعلایی بعد از یکسال و پس از گمانهزنیهای بسیار دست به ترمیم کابینه خود زد، اما این مهرهچینیها چنان ضعیف بود که نه در شهر تاثیری گذاشت و نه به پویایی استانداری کمکی کرد؛ حتی شایعه وداعِ زودهنگام خود استاندار نیز به شدت در فضای شهر پیچید.
قافلهباشی ادامه میدهد: او که با شعار اخلاق و استفاده از ظرفیت نیروی انسانی استان معارفه شد در مقابل انتقادها از حذف منتقدین دولت در سلسله نشستهای معتمدین، بانوان، فعالان فرهنگی و خیرین سکوت کرد تا نشستهای اندکشمار استان، یکدست و بهصورت درون گروهی برگزار شود. احتمالا اگر انتقادی بوده و حرفی هم زده شده، درون گروهی بوده و درون گروهی هم حل شده است و نیازی نیز به اطلاعرسانی نداشته است!
او با اشاره به عملکرد نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی تصریح میکند: امسال حتی نمایندگان قزوین سر تیتر اخبار نبودند و در لاک دفاعی فرو رفتند، البته شاید این خیزی باشد برای سال آینده که سال مهمی برای بهارستاننشینان خواهد بود؛ گرچه با این بیرونقی و رخوت عمیق خزیده در زیر پوست شهر، بعید است سال آینده سال پر از هیجان و اتفاقهای خاص باشد .
این فعال سیاسی با بیان اینکه، سال۱۴۰۱ نه سمپوزیومی برگزار شد، نه هفته فرهنگی پرشوری داشت، نه جشنواره فراگیری و نه افتتاح پروژه خاصی، نه مراسم سخنرانی پرشوری و نه حتی یک همایش بینالمللی، عنوان میکند: حتی چند روز قزوین، آلودهترین شهر کشور شد و نفس مردم گرفت تا آنجا که منجربه تعطیلی مدارس و ادارات شد. این تعطیلیهای پیدرپی که با کمبود گاز و بارش برف ادامهدار شد با عدم اطلاعرسانی بهموقع مسئولان، صدای والدین را درآورد، ولی امان از تغییر رویه ولو اندک!
قافلهباشی تاکید میکند: امسال دوباره، قسمتی از باغستان به بهانه ادامه پل امام رضا(ع) تخریب شد و اعتراضها منجربه حضور شبانه مسئولان و توقف پروژه شد. اما امسال از استوریهای مطالبهگرایانه تند و تیز فعالان حوزههای مختلف هم خبری نبود؛ بهگمانم این بیتفاوتی اجتماعی و سکوت سرد شهر بیشتر از آنکه متوجه منتقدان باشد، بابت عدم پاسخگویی متولیان امر و عدم تناسب پاسخها است؛ چون فعالان وقتی واکنشی نیست و پاسخ مثبتی نمیبینند، ترجیح میدهند سکوت کنند و کنشی هم صورت نگیرد؛ گویی نه جویی بوده و نه آبی رفته!
او همچنین با بیان این نکته، الان که این گفتوگو انجام میشود «پيروز» مرده است و داستان سریالی مسمومیت دختران و نگرانی والدین سرتیتر خبرها است و البته خبری از نشستهای مجلس و دولت برای کاهش قیمتها هم نیست، خاطرنشان میکند: اگر باور داشته باشیم امید آخرین چیزی است که در انسان میمیرد؛ میتوانیم امیدوار باشیم در سال آینده عقلانیت ضمیمه تصمیمات دولتمردان شود و به بهانه مشارکت مردم در انتخابات سال آینده هم که شده، درهای گفتوگو به سوی منتقدین دولت و صاحبنظران و فعالان حوزههای مختلف گشوده شود و بهبود معیشت مردم و رونق اقتصادی مملکت در اولویت قرار گیرد.
* آرامش حاکم بر استان، قابل توجه بود
حامد کبودوند، دبیر جبهه پایداری در استان، اما نظر متفاوتی دارد. او با بیان اینکه، اگر بخواهیم وضعیت قزوین را از منظر سیاسی دستهبندی کنیم، چند اتفاق در استان بسیار محسوس بود، میگوید: اول، تلاش برای آرام نگهداشته شدن جو سیاسی قزوین بود. دولت و کارگزاران دولت در استان با درک درستی از شرایط تلاش کردند جو آرامی را در قزوین به وجود آورند.
این فعال سیاسی اصواگرا میافزاید: از طیفهای مختلف سیاسی در فعالیتهای اجرایی و مناصب دولتی استفاده کردند و تا توانستند از تنشها جلوگیری به عمل آوردند. این را شاهد هستیم که برخی مدیران از دولت قبل به واسطه اینکه عملکرد بدی نداشتند، حفظ شدند و مدیران بسیار جوان در جایگاههای تاثیرگذار نیز به کار گرفته شدند و در برخی مناصب مدیریتی هم از نیروهایی با طیفهای سیاسی همراستا با دولت استفاده شد و این موضوع، آرامشی را در استان حاکم کرد که قابل توجه است.
کبودوند اضافه میکند: طبیعتا در ایام اعتراضات و هیجانی که همه کشور را فراگرفته بود، انتظار این بود که گروههای سیاسی؛ چه اصلاحطلبان و چه اصولگرایان مثل گروههای انقلابی با روشنگری و با بیان مباحث نسبت به کاهش هیجانات پای کار بیایند و برای مردم صحبت کنند، ولی متاسفانه در قزوین اقدامات درستی توسط این گروهها صورت نگرفت و مردود شدند؛ البته در این میان، جریان جوان و انقلابی این مسئولیت را به خوبی انجام دادند.
او تصریح میکند: اما در حوزه فعالیتهای عمرانی و برنامهها و بودجههای استان تغییرات محسوسی شکل گرفت. تعیین تکلیف بلوار امام رضا(ع) در شهر قزوین، انتقال آب به آبیک، تبدیل مهرگان به شهر و خیلی از مباحث دیگر اتفاقاتی بود که در یک سال گذشته توسط تیم مدیریتی و عمرانی استان در شرف انجام و یا به پایان رسیدن است.
* حاکمیت واقعیتها را بپذیرید و اصلاح کند
محمد علیخانی، نماینده اسبق مردم قزوین در مجلس نیز معتقد است: در شرایطی که دیدگاهی در حاکمیت بر این باور است که کشور به شدت در حال پیشرفت است و اتفاقاتی نیز که رخ میدهد ناشی از سنگاندازی آنهاست تا از سرعت پیشرفت ما بکاهند، نباید این واقعیت را نادیده گرفت که با آگاهی و شناخت مردم، دیگر نمیشود آنها را به سادگی فریفت!
او با تاکید بر اینکه، البته نباید برخی پیشرفتها در طول ۴۴سال گذشته را نادیده گرفت، میگوید: ما در طول چهار دهه گذشته حوادث مختلفی را پشت سر گذاشتیم و اشتباهات زیادی را نیز مرتکب شدیم که واقعیتهای امروز جامعه به خاطر همین اشتباهات است و باید درصدد برطرف کردن این مشکلات باشیم.
این فعال سیاسی اصلاحطلب با بیان اینکه، مقاومتهای زیادی در مقابل این نگاه وجود دارد، میافزاید: مردم پس از فراز و فرودها و برخوردهایی که با دولت اصلاحطلب خاتمی و نیز دولت اعتدالگرای روحانی صورت گرفت، نه فقط از جریان اصلاحات که از اصلاح سیستم، ناامید شدند.
علیخانی ادامه میدهد: مرگ مهسا امینی در واقع جرقهای بود تا این ناامیدی در قالب اعتراضهای فراگیر، کشور را در بر بگیرد و هزینه سنگینی را به نظام تحمیل کند؛ آنگونه که باعث خوشحالی و جشن براندازانی شد که در خارج از کشور، خواب بازگشت به ایران را و در دست گرفتن قدرت را میبینند.
او اضافه میکند: با برخوردهایی که در این سالها با شخصیتهای برجسته، مقبول و دارای ایده در کشور رخ داد، باعث تاسف است که امروز افرادی چون مسیح علینژاد و رضا پهلوی به رهبران اپوزیسیون تبدیل شده و دل به بازگشت حکومتی بستهاند که مردم، گردانندگان آن را در جریان انقلاب بهدلیل دیکتاتوری، زورگویی، خفقان و انسداد فضای سیاسی از کشور فراری دادند.
مدیرمسئول هفتهنامه تابان با تاکید بر اینکه، متاسفانه اصرار برخی در حاکمیت بر ادامه روشهای غلط گذشته، بهترین هدیه به براندازان و مخالفان نظام است، تصریح میکند: معتقدم برای برونرفت از وضعیت کنونی، بهترین تصمیم نظام، خارج کردن امور از دست افراد تندرویی مثل اعضای جبهه پایداری و سپردن کار به دست عقلای معتدل است. مشخصا میتوان برجام را به دست اصولگرای معتدلی چون علی لاریجانی سپرد.
علیخانی، آنچه در قزوین میگذرد را نیز جدای از سیاستهای کشور ندانسته و تاکید میکند: وقتی کشور اوضاع خوبی ندارد پیامدهای آن نیز نه تنها بر استان ما، بلکه بر تمام استانهای کشور تاثیر منفی میگذارد. تورم، گرانی و بیثباتی در نرخ ارز، به شدت بر زندگی مردم اثر منفی گذاشته و بر نارضایتیها افزوده است.
او با بیان اینکه، تا واقعیتهای کشور پذیرفته نشود و راهحلهایی برای برونرفت از آنها اتخاذ نگردد، مشکلات حل نخواهد شد، خاطرنشان میکند: استان ما نیز دچار همین وضعیت است؛ ضمن آنکه تنگنظریهای موجود در قزوین، به ما آسیب بیشتری زده و استانی را که میتواند سرآمد دیگر استانهای کشور باشد، دچار عقبماندگی در نتیجه عملکرد مدیران ضعیف کرده است.
* عملکرد دولت در استان قابل دفاع نیست
نصرتاله علیرضایی، فرماندار سابق شهرستان آوج نیز به «فروردینامروز» میگوید: اگر براساس شاخصها و آمارهای مختلف توسعه و یا براساس شعارهای دولت در زمان تبلیغات انتخاباتی، عملکرد دولت را در یکسال گذشته در استان ارزیابی کنیم حقیقتا این خروجی و عملکرد چندان قابل دفاع نیست.
او میافزاید: مسائل مختلفی که در یک سال اخیر بهویژه در حوزه اقتصادی و سیاسی و امنیتی اتفاق افتاد؛ نشان داد دولت در سیاستگذاری و همچنین در تعامل داخلی و خارجی حرف چندانی برای گفتن نداشت. در سیاست داخلی تعامل با جریانات مختلف سیاسی، اجتماعی، احزاب، سازمانهای مردمنهاد و رسانهها به عنوان نمایندگان افکار عمومی ضعیف بود و در سیاست خارجی هم که تمام امید و انتظار جامعه این بود که شاید گشایشی با احیای برجام انجام شود که آن هم متاسفانه به ثمر ننشست.
این فعال سیاسی اصلاحطلب اضافه میکند: با رصد سخنان مسئولان ارشد استان درمییابیم که چند پروژه و طرح کلان را بهعنوان محور برنامههای خود در نشستهای مختلف مطرح کردهاند. یکی از موضوعاتی که به کرات مطرح شد، بازار آب بود، اما هنوز مشخص نیست که رونق بازار آب چه مفهومی دارد و چه دستاوردی خواهد داشت؟
علیرضایی ادامه میدهد: اولویتهای دیگری چون صادرات میلیاردی، بیمارستان ۷۰۰تخت خوابی، راهاندازی فرودگاه مسافربری، ارتقای پایه بودجه و اعتبار استان، جهش و تحول در بخشهای مختلف اقتصادی اعم از کشاورزی، گردشگری و صنعت، افزایش بهرهوری و توسعه و تقویت شرکتهای دانشبنیان، جذب سرمایهگذاری داخلی و خارجی و… نیز در یک سال گذشته توسط مسئولان استان بهویژه استاندار مطرح شده که انتظار میرود گزارشی از آخرین وضعیت آنها بهعنوان دغدغههای محوری مدیریت ارشد استان به افکار عمومی ارائه شود.
وی همچنین با بیان اینکه، در یک سال گذشته مهمترین اتفاقی که در استان افتاد، بحث سفر رئیسجمهور به قزوین بود، تصریح میکند: اما بهرغم اعلام تخصیص اعتبار ۱۱هزار میلیارد تومانی در جریان این سفر به استان، تا امروز نه لیست پروژههای این سفر مشخص و رسانهای شده و نه گزارشی از میزان تخصیص این اعتبارات و تحقق و اجرای مصوبات این سفر اطلاعرسانی شده است.
این فعال سیاسی با انتقاد از تعامل ضعیف مجموعه مدیریتی استان با سطوح ملی و همچنین رسانههای استانی، تاکید میکند: البته پیگیری و تکمیل مراحل پایانی طرح انتقال آب شرب از سد طالقان به آبیک از اقدامات خوبی بود که به انتظار چندینساله ساکنان این شهر پایان داد. همچنین بحث هیات امنایی شدن شهرک مهرگان و تصمیماتی که در خصوص شهرک اندیشه و عظیمیه گرفته شد، اتفاقات خوب دیگری بود، اما اینکه در مقام عمل بعد از تصویب و ابلاغ این موارد چه اتفاقاتی خواهد افتاد را باید در انتظار نشست و محاسن و معایب آنها را ارزیابی کرد.