خلیل امامی، هنرمند عکاس قزوینی که با پیگیری او این اتفاق رخ داده است، در صفحه شخصی‌اش در شبکه اجتماعی فیس‌بوک درباره چگونگی اقدام شرکت برق نوشت: «10 روز قبل نامه‌ای نوشتم به مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق استان قزوین، مبنی‌بر تغییر مسیر کابل‌ها و جمع‌آوری تیرهای برق طرفین دروازه درب‌کوشک. تیرهای برق مذکور بیش از سی سال بود که در دو طرف دروازه درب‌کوشک جا خوش کرده و چشم‌انداز زشتی به وجود آورده بود.»
وی ادامه داده است: «درکمال‌ناباوری، در عرض یک هفته پس‌از تسلیم درخواست، شرکت برق اقدام به حذف تیرها و کابل‌های مربوطه کرد که از مهندس چگینی، مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق استان بابت این اقدام شایسته که نشان از فرهیختگی ایشان در مسائل فرهنگی دارد، کمال سپاسگزاری را دارم.»
در سال‌های اخیر خوشبختانه شهروندان نسبت به فضاهای شهری و میراث فرهنگی حساس شده‌اند و با نامه‌نگاری و تماس با مسوولان و رسانه‌ها کاستی‌های مدیریت شهری را یادآور می‌شوند. ظهور شبکه‌های اجتماعی و گسترش رسانه‌ها هم این امکان را به شهروندان می‌دهد که به‌راحتی و به‌سرعت معضلات و مشکلاتی که در شهر مشاهده می‌کنند را به اشتراک گذاشته و بازتاب دهند. این اتفاق نشان داد که شهروندان دیده‌بان‌های واقعی شهر هستند و امیدواریم مسوولان سایر نهادها و سازمان‌های مرتبط هم گوش شنوایی برای شنیدن سخن حق شهروندان پیدا کنند.
اقدام شرکت توزیع برق قزوین در زدودن الحاقاتی چون کابل و تیربرق از منظر این اثر ثبت‌شده تاریخی، بهانه‌ای است برای یادآوری احداث برجی که که به‌گفته صاحب‌نظران برخلاف ضوابط شهرسازی در حریم این اثر تاریخی ساخته شده و برخی از مسوولان شهری با دفاع تمام‌قدی از احداث این برج، معتقدند قرار گرفتن برج در حریم دروازه درب کوشک، نه تهدید که دست‌برقضا یک فرصت برای «دیده شدن این اثر» است!
همچنان‌که، نصب ساعت آفتابی و مجسمه آهنی یک اسب، در حریم دروازه درب کوشک، منظر این دروازه را به هم ریخته است؛ هرچند تک تک این آثار، به‌لحاظ هنری قابل‌توجه هستند، اما مکان‌یابی خوبی برای آرایش مبلمان شهری صورت نگرفته و جانمایی هیچ‌کدام با یک محیط تاریخی هماهنگی ندارد.
وی ادامه داده است: «درکمال‌ناباوری، در عرض یک هفته پس‌از تسلیم درخواست، شرکت برق اقدام به حذف تیرها و کابل‌های مربوطه کرد که از مهندس چگینی، مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق استان بابت این اقدام شایسته که نشان از فرهیختگی ایشان در مسائل فرهنگی دارد، کمال سپاسگزاری را دارم.»
در سال‌های اخیر خوشبختانه شهروندان نسبت به فضاهای شهری و میراث فرهنگی حساس شده‌اند و با نامه‌نگاری و تماس با مسوولان و رسانه‌ها کاستی‌های مدیریت شهری را یادآور می‌شوند. ظهور شبکه‌های اجتماعی و گسترش رسانه‌ها هم این امکان را به شهروندان می‌دهد که به‌راحتی و به‌سرعت معضلات و مشکلاتی که در شهر مشاهده می‌کنند را به اشتراک گذاشته و بازتاب دهند. این اتفاق نشان داد که شهروندان دیده‌بان‌های واقعی شهر هستند و امیدواریم مسوولان سایر نهادها و سازمان‌های مرتبط هم گوش شنوایی برای شنیدن سخن حق شهروندان پیدا کنند.
اقدام شرکت توزیع برق قزوین در زدودن الحاقاتی چون کابل و تیربرق از منظر این اثر ثبت‌شده تاریخی، بهانه‌ای است برای یادآوری احداث برجی که که به‌گفته صاحب‌نظران برخلاف ضوابط شهرسازی در حریم این اثر تاریخی ساخته شده و برخی از مسوولان شهری با دفاع تمام‌قدی از احداث این برج، معتقدند قرار گرفتن برج در حریم دروازه درب کوشک، نه تهدید که دست‌برقضا یک فرصت برای «دیده شدن این اثر» است!
همچنان‌که، نصب ساعت آفتابی و مجسمه آهنی یک اسب، در حریم دروازه درب کوشک، منظر این دروازه را به هم ریخته است؛ هرچند تک تک این آثار، به‌لحاظ هنری قابل‌توجه هستند، اما مکان‌یابی خوبی برای آرایش مبلمان شهری صورت نگرفته و جانمایی هیچ‌کدام با یک محیط تاریخی هماهنگی ندارد.
