با این همه بازارگمانه زنیها برای هفتمین استاندار داغ داغ است. از یک سو بیشتر اصولگرایان بر بومی بودن تاکید میکنند و از سوی دیگر، اصلاح طلبان بر بومی نبودن. اما در این بین گویی، طبل سهم خواهی اصولگرایان رساترشنیده میشود که استاندار را سهم بلاشک خود میدانند؛ از رایزنیهای پشت پرده و جلسههای محرمانه گرفته تا درخواستهایی با تهدید.
در این بین، عباسپور، نماینده بویین زهرا از برگزاری جلساتی با آیتالله باریکبین و ابوترابی و دیگر نمایندگان مجلس میگوید که در«یک فضای تعاملی و تفاهمی نتایج خوبی از این جلسات استخراج شده و به وزیر کشور نیز ارائه شده است.» به گفتهی عباسپور، این گروه، ۷ نفر را برای پست استانداری قزوین به وزیر کشور معرفی کردهاند. این درحالی است که رجب رحمانی، نماینده تاکستان از معرفی۶ نفر برای این پست میگوید. عباسپور اظهار امیدواری میکند که «این انتخاب باید حاصل کار جمعی باشد تا به یک فرد ایدهآل برسیم»اما کنشگران سیاسی و اجتماعی بر این باورند، تحرکات نمایندگان اصولگرای مجلس استان نشان میدهد، آنها صدای مردم را در انتخابات ریاست جمهوری به درستی نشنیدهاند.
رایزنی نمایندگان برای نشاندن گزینه مورد نظر خود، یک حق قانونی است؛ اما بنابه گفته علیخانی، مشاور پارلمانی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام،« برخی نباید فراموش کنند که آنان وهمفکرانشان با امکانات نسبتا وسیعی که در اختیار داشتند از یک نامزد مشخص در انتخابات ریاست جمهوری حمایت کردند». با این همه به نظر میرسد، با نگاه به شش استاندار قزوین، بتوان این آزمون را کم خطا گذراند.
میانهرو اصفهانی
بعد از کش و قوسهای فراوان سرانجام قزوین، به عنوان «استان» ارتقا مییابد. نکویه زهرایی که اصالتی اصفهانی داشت، بهعنوان استاندار قزوین انتخاب میشود. او که در سال ۷۶همزمان با روی کارآمدن دولت اصلاحات عهده دار این پست بود، ارتباط نزدیک با دولت خاتمی داشت.
در دوران نیکویه زهرایی که به میانه روی شهره بود، نهادهای مدنی متولد شدند.
استاندار مرحوم
آخرین ماه تابستان سال ۱۳۸۰ بود که زادهی لار فارس، استاندار قزوین میشود. مسعود امامی که گرایش اصلاح طلبی داشت، نهادهای مدنی و مردم نهاد، ازاو با عنوان مدیری توانمند یاد میکنند. او از حامیان جریان آزاد اطلاع رسانی بود. امامی در حین بازدید از منطقه الموت، به همراه همراهانش در سانحه هوایی درگذشت.
آخرین سکاندار اصلاح طلب
قزوین هنوزازمرگ استاندار مردمی قزوین در شوک بود که فریبرز محمودیان بهعنوان استاندار معرفی شد. محمودیان زاده کرمانشاه، تنها تا آبان ۸۴ سکاندار قزوین بود وبا پیروزی احمدینژاد در انتخابات ریاستجمهوری برکنار شد. کارشناسان، برنامه او در زمینه مسکن استیجاری به شرط تملیک را موفق ارزیابی میکنند.
استاندار بومی
با آغازبه کار دولت احمدی نژاد،سید احمد نصری، نخستین استاندار بومی بر صندلی استانداری قزوین تکیه زد. اگر تا پیش از نصری، راستگرایان، بومی نبودن مدیریت ارشد استان را دلیل برخی از مشکلات میدانستند، اکنون با آمدن او گمان میکردند که دیگر کاستیها از قزوین رخت میبندد. گزینشهای محض سیاسی، مجادلات او با«علیخانی»ها نمایندگان مجلس و بومیگرایی و طرد نیروهای متخصص غیربومی، از رویکردهای این استاندار عنوان میشود که تا پایان مدیریتش در شهریور ۸۷ ادامه داشت.
تکنوکرات مازنی
ازسیدعلیاکبر طاهایی، استاندار مازندرانی که در تمام دولتهای بعد از انقلاب در پستهای مدیریت ارشد و میانی حضور داشت، به عنوان تکنوکرات یاد میکنند. فعالان اجتماعی، طاهایی را درکنار مرحوم امامی، ازتوانمندترین استانداران قزوین نام میبرند که با کیاست توانست فضای ملتهب آن روزهای قزوین را آرام کند. او در زمان مدیریتش، به همفکری و مشورت با تمام جناحهای سیاسی معتقد بود که با انتقاد شدید اصولگرایان تندرو نیز همراه شد.
به اذعان کارشناسان، پروژه مسکن مهر در زمان مدیریت کوتاه طاهایی پیشرفت چشمگیری داشت.
استاندارپرحاشیه
میگویند ششمین استاندار قزوین زادهی گلستان است. در سابقه مدیریتی او که هنوز بر این مسند حضور دارد، سرپرستی استانداری سمنان، معاون سیاسی- امنیتی استانداری سمنان و معاون لشکر ۲۵ کربلا در مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور به چشم میخورد.
عجم را تنها استانداری در دوره دولت احمدینژاد میدانند که پیشینه نظامی دارد. شاید بتوان او را که در آذر ۸۸ بر مسند مدیریت ارشد نشست، از پرحاشیهترین استانداران قزوین نامید.
برکناری به یکباره او درعید قربان ۹۰به یکی از چالش برانگیزترین مسائل استان تبدیل شده بود تا آنجا که حتی استاندار سیستان و بلوچستان بهعنوان استاندار جدید تعیین شده بود.
در تمام مدت ۴۵ روزی که قزوین درغیاب استاندار برکنار شده، دوباره طعم التهاب را میچشید، ابوترابیفرد، نماینده مجلس وقت قزوین، به رایزنی مشغول بود، اما سرانجام تلاشها به ثمر نشست وعجم، استاندار ماند.
با این همه هنوز هفتمین سکاندار قزوین مشخص نیست؛ اما مرور کارنامه مدیریتی این استانداران میتواند مشخص کند که قزوین با چه مدیری آیندهای روشن خواهد داشت.
در این بین، عباسپور، نماینده بویین زهرا از برگزاری جلساتی با آیتالله باریکبین و ابوترابی و دیگر نمایندگان مجلس میگوید که در«یک فضای تعاملی و تفاهمی نتایج خوبی از این جلسات استخراج شده و به وزیر کشور نیز ارائه شده است.» به گفتهی عباسپور، این گروه، ۷ نفر را برای پست استانداری قزوین به وزیر کشور معرفی کردهاند. این درحالی است که رجب رحمانی، نماینده تاکستان از معرفی۶ نفر برای این پست میگوید. عباسپور اظهار امیدواری میکند که «این انتخاب باید حاصل کار جمعی باشد تا به یک فرد ایدهآل برسیم»اما کنشگران سیاسی و اجتماعی بر این باورند، تحرکات نمایندگان اصولگرای مجلس استان نشان میدهد، آنها صدای مردم را در انتخابات ریاست جمهوری به درستی نشنیدهاند.
رایزنی نمایندگان برای نشاندن گزینه مورد نظر خود، یک حق قانونی است؛ اما بنابه گفته علیخانی، مشاور پارلمانی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام،« برخی نباید فراموش کنند که آنان وهمفکرانشان با امکانات نسبتا وسیعی که در اختیار داشتند از یک نامزد مشخص در انتخابات ریاست جمهوری حمایت کردند». با این همه به نظر میرسد، با نگاه به شش استاندار قزوین، بتوان این آزمون را کم خطا گذراند.
میانهرو اصفهانی
بعد از کش و قوسهای فراوان سرانجام قزوین، به عنوان «استان» ارتقا مییابد. نکویه زهرایی که اصالتی اصفهانی داشت، بهعنوان استاندار قزوین انتخاب میشود. او که در سال ۷۶همزمان با روی کارآمدن دولت اصلاحات عهده دار این پست بود، ارتباط نزدیک با دولت خاتمی داشت.
در دوران نیکویه زهرایی که به میانه روی شهره بود، نهادهای مدنی متولد شدند.
استاندار مرحوم
آخرین ماه تابستان سال ۱۳۸۰ بود که زادهی لار فارس، استاندار قزوین میشود. مسعود امامی که گرایش اصلاح طلبی داشت، نهادهای مدنی و مردم نهاد، ازاو با عنوان مدیری توانمند یاد میکنند. او از حامیان جریان آزاد اطلاع رسانی بود. امامی در حین بازدید از منطقه الموت، به همراه همراهانش در سانحه هوایی درگذشت.
آخرین سکاندار اصلاح طلب
قزوین هنوزازمرگ استاندار مردمی قزوین در شوک بود که فریبرز محمودیان بهعنوان استاندار معرفی شد. محمودیان زاده کرمانشاه، تنها تا آبان ۸۴ سکاندار قزوین بود وبا پیروزی احمدینژاد در انتخابات ریاستجمهوری برکنار شد. کارشناسان، برنامه او در زمینه مسکن استیجاری به شرط تملیک را موفق ارزیابی میکنند.
استاندار بومی
با آغازبه کار دولت احمدی نژاد،سید احمد نصری، نخستین استاندار بومی بر صندلی استانداری قزوین تکیه زد. اگر تا پیش از نصری، راستگرایان، بومی نبودن مدیریت ارشد استان را دلیل برخی از مشکلات میدانستند، اکنون با آمدن او گمان میکردند که دیگر کاستیها از قزوین رخت میبندد. گزینشهای محض سیاسی، مجادلات او با«علیخانی»ها نمایندگان مجلس و بومیگرایی و طرد نیروهای متخصص غیربومی، از رویکردهای این استاندار عنوان میشود که تا پایان مدیریتش در شهریور ۸۷ ادامه داشت.
تکنوکرات مازنی
ازسیدعلیاکبر طاهایی، استاندار مازندرانی که در تمام دولتهای بعد از انقلاب در پستهای مدیریت ارشد و میانی حضور داشت، به عنوان تکنوکرات یاد میکنند. فعالان اجتماعی، طاهایی را درکنار مرحوم امامی، ازتوانمندترین استانداران قزوین نام میبرند که با کیاست توانست فضای ملتهب آن روزهای قزوین را آرام کند. او در زمان مدیریتش، به همفکری و مشورت با تمام جناحهای سیاسی معتقد بود که با انتقاد شدید اصولگرایان تندرو نیز همراه شد.
به اذعان کارشناسان، پروژه مسکن مهر در زمان مدیریت کوتاه طاهایی پیشرفت چشمگیری داشت.
استاندارپرحاشیه
میگویند ششمین استاندار قزوین زادهی گلستان است. در سابقه مدیریتی او که هنوز بر این مسند حضور دارد، سرپرستی استانداری سمنان، معاون سیاسی- امنیتی استانداری سمنان و معاون لشکر ۲۵ کربلا در مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور به چشم میخورد.
عجم را تنها استانداری در دوره دولت احمدینژاد میدانند که پیشینه نظامی دارد. شاید بتوان او را که در آذر ۸۸ بر مسند مدیریت ارشد نشست، از پرحاشیهترین استانداران قزوین نامید.
برکناری به یکباره او درعید قربان ۹۰به یکی از چالش برانگیزترین مسائل استان تبدیل شده بود تا آنجا که حتی استاندار سیستان و بلوچستان بهعنوان استاندار جدید تعیین شده بود.
در تمام مدت ۴۵ روزی که قزوین درغیاب استاندار برکنار شده، دوباره طعم التهاب را میچشید، ابوترابیفرد، نماینده مجلس وقت قزوین، به رایزنی مشغول بود، اما سرانجام تلاشها به ثمر نشست وعجم، استاندار ماند.
با این همه هنوز هفتمین سکاندار قزوین مشخص نیست؛ اما مرور کارنامه مدیریتی این استانداران میتواند مشخص کند که قزوین با چه مدیری آیندهای روشن خواهد داشت.