محوطه ی شرقی عالی قاپوی قزوین که در آن زمان رختشوی خانه و از موسسات محمد باقرخان سعدالسلطنه بود برای احداث مدرسه با موافقت بانی آن مشروط بر اینکه «الی الابد اختصاص به مدرسه داشته باشد» برای محل مدرسه در نظر گرفتند. مولا علی معروف به «قاضی ارداقی» که از اعضای انجمن بود، برای مدیریت مدرسه انتخاب شد. مدرسه با یک ناظم، دو آموزگار و دو مستخدم کارش را شروع کرد. قاضی ارداقی به علت فعالیت موثرر در راه استقرار مشروطیت به شهادت رسید، اما مدرسه ی امید همچنان رشد کرد و صاحب کلاس پنجم و ششم شد. نام مدرسه امید بعد از مدتی به مدرسه شاهپورتغییر یافت و بعدها به مدرسه دکتر شریعتی موسوم شد. ملا علی فرزند حاج ملاتقی معروف به قاضی ارداقی یا قاضی قزوینی در ارداق به دنیا آمد و بعد از اتمام تحصیلات در قزوین ساکن شد. قاضی از مخالفان سرسخت استبداد بود و وارد جرگه مشروطه خواهان شد. دوازدهم ربیع الاول سال ۱۳۲۲ قمری جماعتی که قاضی قزوینی هم بین آنها بود، در باغ میرزا سلیمان خان میکده در خیابان گمرک، هسته ی اصلی انقلاب را به تشکیل دادند. محمدعلی شاه که پرورده دست روسها بود، پس از رسیدن به سلطنت، قصد بر هم زدن اساس مشروطیت را داشت. در جمادی الاولی ۱۳۲۶ مدافعان مشروطیت در اطراف مجلس جمع می شوند. بعد از به توپ بستن مجلس سران مشروطه خواه دیوار سمت شمال مجلس را خراب کرده به پارک امین الدوله می رسند. امین الدوله، میرزا جهانگیرخان قاضی قزوینی و ملک المتکلمین و همراهانشان را به حیاط کوچکی هدایت می کند و موضوع را به دربار اطلاع می دهد. قزاقان به پارک حمله کرده، این افراد را دستگیر می کنند و به زندان می برند. ملک المتکلمین و میرزا جهانگیرخان ( صاحب روزنامه صوراسرافیل) را بلافاصله شهید می کنند و مدتی بعد قاضی ارداقی نیز مسموم و شهید می شود.
سالی که قاضی کشته شد، ۱۲۸۷ شمسی بود و بچه های مدرسه ی امید هنوز کلاس چهارم بودند!
عباس براری
