مردی که وقف ِ قرآن بود

 نوشتن از مرحوم حاج «رضا یزدان پناه»، اینگونه است. مردی که به معنای واقع، وقف ِ قرآن بود و جز دین و انقلاب و مردم، دغدغه دیگری نداشت. هنوز هستند بسیاری از کسانی که در محافل قرآنی او در سال‌های پایانی دهه چهل، با قرآن انس یافتند و امروز، از متدینین این شهر به شمار می روند. مردی که رژیم پهلوی، حتی جلسات قرآنی‌اش را برنتافت و او را در سال ۵۱، آن هنگام که معاون دبستان رزبان قزوین بود، به شهرستان ساوه تبعید کرد، اما حاج رضا، آنجا هم که بود دست از روشنگری نوجوانان و جوانان نکشید و همین هم شد که در زمره آنانی شد که دعای «عاقبت بخیری»، به نیکویی شامل حالشان شده است. این روزها، سالگرد آسمانی شدن این چهره نورانی و خَدوم قزوینی است. نام و یادش هماره مانا باد.