رصد اخبار این سفرها نشان میدهد، بهواقع چیز خاصی نیست که آمدن و رفتن این همه دولتمردان را موجب شود؛ به جز اینکه بگوییم چیزهایی پنهانی بر ما نامکشوف است و بر آقایان و زعمای استان مکشوف که صدالبته چنین نیست؛ چون خبرنگاران از میدان غریبکش آنها را همراهی و خوشآمدگویی میکنند و سپس هر کدام را در اتومبیلهای گرانقیمت مینشانند و به جایی که آمدهاند، می فرستند و از زیر چمشان چیزی پنهان نمیماند که گزارش نکنند و چیز خاصی هم از استاندار و معاونین استاندار و مدیران کل بعد از رفتن آنها نمیشنویم که بگوییم برای این امر خاص آمدند و رفتند . …
افتتاح یکباره و چندباره یک بلوار که از عهد دقیانوس شروع شده بود و هر شهرداری آمد، کلی بودجه صرف آن کرده بود هم چندان چیز دندانگیری نبود که نیازمند باز افتتاح و باز افتتاح باشد؛ البته این پروژه در جای خود حائز اهمیت است اما در باز افتتاحها چیز جدیدی بر آن افزوده نمیشود که بتوان بر آن بالید .
اینکه مسئولان رده بالایی قدمرنجه میدارند و بر ما منت میگذارند و هی میآیند و هی میروند، باز جای تقدیر دارد، اما دیگر شرایط گذشته نیست که با هر آمدن، کلی بودجه بیاورند و پولپاشی کنند و دشتی برای قزوین داشته باشد، جز آنکه هر کدام کلی خرج روی دست استان بگذارند و شام و ناهاری از بزرگ و کوچک بخورند و دوجین آدم عکس یادگاری با وزیر و وکیل بگیرند، قطعا در این شرایط وامصیبتای فعلی اقتصاد کشور، چیزی برای استان نخواهد داشت.
حرفهای گفته و شنیده عالیجنابان را هم میشنویم و میخوانیم، چیز تازهای نیست و چه جهرمی و چه وحیدی چیز جدیدی در استان نگفتند و حتی یک وعده خشک و خالی هم ندادند که دلمان به آن خوش باشد، جز آنکه بگوییم افرادی در استان هستند که رزومه برای خود جمع میکنند تا اگر شد جای پایی در جای بالاتری برای خود کسب نمایند .
صدالبته رفتن مسئولان به مزار شهدای انقلاب لازم و واجب است، اما آقایانی که هر که میآید، آنها را اول به مزار میبرید و بعد به کارخانهای که قرار است ناهاری بدهد و بعد سر پروژهای که تاریخ مصرف افتتاح آن هفتههاست گذشته، چه در چنته دارید و چه میجویید؟ لااقل یک گزارشی به روابط عمومیهایتان بگویید بدهند که ببینیم خیرات و برکات این سفرهای عریض و طویل چه بوده، ما که جز آفتابه لگن هفتدست و شام و ناهار هیچی، چیزی در این میان نمیبینیم .
کور شود چشمی که دخالت ورزد که یکی از این آقایان اگر باقلوای قزوین سوغات ببرد و کر شود گوشی که دو ریال آورده ببیند و در پوست خود نگنجد و شادمانی نکند. هرچهقدر میخواهید باقلوا و فرش دستبافت و آثار هنری بدهید، اما شما را به خون همان شهدا قسم دو کلمه هم بگویید چهقدر برای استان آوردند و چهقدر بردند .