یکی از بدیعترین انواع گردشگری در جهان، گردشگری روستایی است که بهعنوان یکی از شاخههای مهم و پرطرفدار در صنعت گردشگری مطرح بوده و در واقع یکیاز فرصتهایی است که میتواند علاوه بر منافع اقتصادی، زمینههای اجتماعی، فرهنگی و زیستمحیطی را نیز پوشش دهد. به باور فعالان حوزه گردشگری، روستاها در آیندهای نزدیک، به دلیل تغییرات سبک زندگی در شهرها به مهمترین مقاصد گردشگران تبدیل خواهند شد.
گرچه در سالهای اخیر گردشگری روستایی، نقش و موقعیت نسبتا قابل توجهی در صنعت گردشگری ایران پیدا کرده است، اما این نوع گردشگری در استان قزوین به فرصتی مغفول مانده تبدیل شده و دستگاههای مسئول نتوانستهاند آنگونه که باید در فراهم کردن زیرساختهای لازم بدین منظور و جذب گردشگر در مناطق روستایی اهتمام ویژهای داشته باشند.
براساس آمارها، ۸۲۴روستا در استان قزوین وجود دارد و حدود ۳۳۶هزار نفر از جمعیت استان در روستاها ساکن هستند، اما در حالی که تعداد بسیاری از این روستاها در مناطق مختلف استان از ظرفیت و توانمندی نسبتا آمادهای برای تبدیل به روستاهای مقصد و هدف گردشگری برخوردارند، طرح جامعی بدینمنظور در دست نبوده و مشکلات زیرساختی به مانع بزرگی برای این مهم تبدیل شدهاند.
یک کارشناس حوزه گردشگری در اینباره به «فروردینامروز» میگوید: براساس بررسیهایی که سال۱۳۹۸ در دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری قزوین صورت گرفت، حدود ۱۰۰روستا در سطح استان از ظرفیت بالفعلی برای تبدیل به روستای هدف گردشگری برخوردار هستند، اما امروز علیرغم این فرصت، تنها حدود ۱۰روستا آن هم بهطور نسبی به لحاظ شرایط زیرساختی از چنین موقعیتی برخوردارند؛ در حالی که پیشاز این، ۱۶روستای هدف گردشگری در استان تعیین شده بودند.
مسعود توکلی با بیان اینکه، نبود یک راهبرد مشخص برای بهرهگیری از ظرفیتها و توانمندیهای روستاهای استان در صنعت گردشگری باعث شده است تا روستاییان از مواهب اقتصادی آن در بهبود شرایط زیستی خود محروم بمانند، میافزاید: در چارچوب همین فقدان راهبرد است که امروز حتی برخی از روستاهایی که بهعنوان روستاهای هدف گردشگری تعیین شدهاند نیز از نداشتن راههای مناسب دسترسی، دارانبودن اقامتگاههای بومگردی و همچنین فراهم نبودن ارتباطات مخابراتی و اینترنتی رنج میبرند.
وی همچنین اضافه میکند: متاسفانه با وجود وعدههایی که مسئولان مربوطه هرازگاهی به مناسبتهای مختلف مطرح میکنند، آنچه در عمل شاهد آن هستیم، این است که ما تنها به انگشتان دو دست اقامتگاه بومگردی روستایی در سطح استان در اختیار داریم و با چنین زیرساختی نمیتوان گردشگران داخلی و خارجی را به روستاهای استان کشاند؛ همچنان که سیما و منظر دیرینه روستاها و سبک زندگی روستاییان بهویژه فرهنگ، پوشش و آدابورسوم محلی آنان به سرعت در حال تغییر است و هیچ تدبیر و برنامهای هم برای حفظ این میراث کهن بهعنوان شاخصترین جاذبههای روستاها در دست نیست.
درحالیکه این فعال حوزه گردشگری بر فقدان راهبرد در حوزه گردشگری روستایی در استان تاکید دارد، سازمان جهادکشاورزی استان از چندی پیش توسعه گردشگری کشاورزی بهعنوان یکیاز انواع گردشگری روستایی را در دستور کار خود قرار داده است. مدیر پروژه پیشران گردشگری کشاورزی این سازمان با بیان اینکه، جذابیتهای گردشگری کشاورزی در ابعاد مختلف تولیدی، آموزشی و علمی تدوین و هدفگذاری شده، میگوید: گردشگری کشاورزی قزوین در حوزه زراعت، باغبانی، گیاهان دارویی و انتقال علوم سنتی ظرفیتهای متعددی دارد که برای آنها برنامهریزی شده است.
آزیتا اسدی با تاکید براینکه در بیشتر کشورهای توسعهیافته حضور گردشگر در هنگام کاشت یا برداشت محصول به امری متداول و اقتصادی تبدیل شده است، میافزاید: شهرستان تاکستان که در تولید محصول انگور پیشگام است، یکی از نقاط پرظرفیت استان در حوزه گردشگری محسوب میشود که میتواند جاذبههای متعددی برای گردشگران ایجاد کند.
وی همچنین به ظرفیت گیاهان دارویی در استان اشاره کرده و اضافه میکند: در انتقال دانشوتجارب کشاورزان و باغداران استان اطلاعات بسیار مفیدی مثل استفاده از گاوآهن، شخم و میراب نهفته است که برای گردشگران خارجی بسیار ارزشمند است.