اما اکنون در آئین “کتاب سال قزوین”، میرمعزی در بخش ترجمه با عنوان “دنیای دیروز” برگزیده شد تا همشهریانش دریابند، بانوی پرکار در ادبیات آلمانی هم ریشه آنهاست.
شاید رمز موفقیت میرمعزی را در “پرهیز از دوباره‌کاری” عنوان کرد؛ عاملی که خود تاکید می‌کند یکی از مهم‌ترین معیارهایش در انتخاب آثار برای ترجمه است.
با این همه، او معتقد است در ایران هنوز نقد حرفه‌ای برای آثار ادبی وجود ندارد و همین را پاشنه آشیل می‌داند.
به باور این مترجم شهیر قزوینی، «یکی از مهم‌ترین دلایل پیشرفت ادبیات غرب، وجود منتقدان حرفه‌ای است. متاسفانه برخی نویسندگان خودمان به‌جای ریشه‌یابی علاقه‌مندی بیشتر مردم به آثار خارجی، گلایه دارند چرا ترجمه مجالی برای دیده شدن آثار آنان نمی‌دهد! این استدلال درستی نیست. آثار تألیفی کمتر دیده می‌شوند، زیرا هنوز به آن شکلی که باید منتقد نداریم که ادبیات‌مان در مسیر بهبود قرار بگیرد.»
میر معزی می گوید: «نویسنده غربی یا امریکایی می‌داند نوشتهاش زیر ذره‌بین منتقدان قرار می‌گیرد، بارها نوشتهاش را بازنویسی می‌کند، اگر نقدی هم متوجه نوشتهاش شود آن را در آثار بعدی لحاظ می‌کند؛ اتفاقی که ما از آن محروم هستیم.»
