در این دیدار، «محمد علیخانی»، رئیس ستاد پزشکیان در قزوین، با لحنی صریح تأکید کرد که نیروهای همسو با دولت، به‌رغم پیروزی در فضایی نابرابر، عملاً از برخی تصمیم‌ها کنار گذاشته شده‌اند؛ درحالی‌که مخالفان سیاسی دولت، امروز در موقعیت مطالبه‌گری نشسته‌اند و حتی بر برخی انتصاب‌ها سایه انداخته‌اند. او هشدار داد که شعار «وفاق» نباید به ابزاری برای برتری‌دادن به رقیبانی تبدیل شود که به برنامه‌های دولت اعتقادی ندارند.
«مهران قاسمی»، رئیس ستاد جوانان اصلاح‌طلبان نیز از فاصله‌ای گفت که میان حامیان و سازوکار انتصابات ایجاد شده است؛ فاصله‌ای که اگر پر نشود، سرمایه اجتماعی دولت دچار فرسایش می‌شود. او تأکید کرد نیروهای متخصص و همسو همچنان پشت دولت هستند، اما «دیده‌نشدن» آنان پیام ناامیدکننده‌ای به جامعه می‌فرستد.
در همان فضا، «مهدی عبدالرزاقی»، قائم‌مقام ستاد پزشکیان، پرسشی کلیدی را مطرح کرد: «وفاق با چه کسانی؟» او یادآور شد که بخشی از مدیران کنونی نه‌تنها اعتقادی به سیاست‌های دولت ندارند، بلکه در روزهای انتخابات نیز در جهت پیروزی پزشکیان قدم برنداشتند. به باور او، ادامه این روند می‌تواند بدنه وفادار دولت را از آن دور کند.
در کنار این نقدها، روایت‌هایی از دخالت برخی نمایندگان در انتصاب‌ها، مانع‌تراشی در مأموریت‌های اداری و حتی نمونه‌هایی از واگذاری‌های غیرقانونی در دستگاه‌های اجرایی مطرح شد؛ روایت‌هایی که نشان می‌دهد مسئله فقط «نارضایتی سیاسی» نیست، بلکه به سطح «اختلال در اداره استان» رسیده است.
«رضا عسگری» و چند چهره دیگر به صراحت از این موارد سخن گفتند و هشدار دادند که این مداخلات در بلندمدت توان اجرایی دولت را فرسوده می‌کند.
در حوزه اجتماعی نیز نگرانی‌ها کم نبود. «محمد اسدی»، رئیس کانون بازنشستگان قزوین، به بحران معیشت ۳۰۰هزار بازنشسته استان اشاره کرد؛ جمعیتی که به‌گفته او «زیر فشار آب می‌شود» و پرداخت‌نشدن هزینه‌های درمان و فوت در برخی موارد مردم را بی‌پناه گذاشته است.
نانوایان نیز از پنج‌ماه پرداخت‌نشدن یارانه نان و مشکلات سامانه‌های بر جا مانده از دولت قبل سخن گفتند؛ اینها نشانه‌هایی است از خواسته‌هایی که بسیار فراتر از حلقه حامیان دولت است و مستقیماً با زندگی روزمره مردم گره خورده است.
مطالبات مطرح‌شده در این نشست فقط بخش کوچکی از خواسته‌های واقعی جامعه بود؛ جامعه‌ای که انتظار داشت دولت پزشکیان نقطه پایان بر برخی انتصابات سیاسی و ناامیدکننده بگذارد، اما در مواردی با انتخاب‌هایی روبه‌رو شده که حتی برای حامیان دولت نیز قابل‌دفاع نیست.
در پاسخ به این نگرانی‌ها، «محمدجعفر قائم‌پناه»، معاون اجرایی رئیس‌جمهور، تلاش کرد از وزن اصلاح‌طلبانه دولت دفاع کند. او اصلاح‌طلبان را «وطن‌پرست‌تر از همه» خواند و تأکیدکرد دولت نه قصد عقب‌نشینی دارد و نه سخن از استعفا معنا دارد. قائم‌پناه با اشاره به ناترازی بودجه، تورم بالا، فشارهای سیاسی و دخالت‌های بی‌موقع گفت اداره کشور در چنین شرایطی ساده نیست، اما راه اصلاح همچنان تنها مسیر نجات ایران است.
با این حال، پیام نشست برای دولت روشن بود: حامیان دولت همچنان پای برنامه‌های اصلاحی ایستاده‌اند، اما انتظار دارند دولت نیز در تصمیم‌ها، به‌ویژه در انتصابات، بیش از گذشته به بدنه اجتماعی خود تکیه کند. این نشست یادآوری کرد که «وفاق» زمانی معنا دارد که موتور هم‌افزایی باشد، نه دریچه‌ای برای بازگشت کسانی که مردم علیه‌شان رأی داده‌اند.
