تکمیل تراژدی با پرواز ابدی «محمد رهام»
۱۰۰روز زندگی برزخی این پیشانی نوشته «محمدرهام» بود. نبرد با مرگ در کما که در نهایت عجل کارش را با نازنین پسر توپ و تور قزوین کرد و او را هم به جرگه دوستانش در آسمانها ملحق کرد تا تراژدی کامل شود.
«امیرطاها» و داغ رفقا
این حادثه تلخ با اینکه سهتن را به کام مرگ برد اما خوشبختانه امیرطاها را برای ما نگهداشت.
شاید بتوان گفت دیماه در تقویم ماه تلخ برای ورزش قزوین و کشور لقب گرفت. روز شومی که سهتن از استعدادهای بسکتبال را در اوج آرزومندی بر نقاب خاک کشید و حسرت را بر دل همگان نشاند.
روز حادثه کابوسی در تاریخ ورزش رقم زد که تا سالها با شنیدن این تراژدی زلزله شش ریشتری بر جان و تنمان میاندازد.
کار سختی بود آوردن پدر «محمدامین» پشت خط و اصلا ورود به این پرونده چراکه پشت آدم با این داغ خم میشود و اشک بند نمیآید. آقای «اردکانی» با صدایی بغضآلود و کولهباری از آه و حسرت از عشق و علاقه فرزندش به بسکتبال میگوید: «محمدامین متولد ۱۰اسفند ۸۷ بود و از ۷سالگی استارت بسکتبال را زد و وارد دنیای توپ و تور شد.»
آقای «اردکانی» که در دل مصاحبه میشد گریهاش را حس کرد، اعتقاد دارد کوتاهی مسئولان اعم از فدراسیون بسکتبال باعث از بین رفتن این عزیزان شده و میگوید: «سالها امیرمحمد زیر نظر آقای رستمی و باشگاه تکنیکال فعالیت میکرد و در این مدت اتفاق خاصی نیفتاده بود ولی کوتاهی مسئولان در زمینه اندیشیدن تدابیر لازم برای برگزاری مناسب مسابقات سه جوان نخبه را از ما گرفت. البته معتقدم سرنوشت فرزندم این بوده که در این سفر بیبازگشت آسمانی شود و داغش را بر دل همه بگذارد.»
او اما از نحوه وقوع این فاجعه و روز حادثه میگوید: «دور رفت مسابقات بسکتبال نوجوانان کشور در استان قم برگزار شده بود و قرار بود دور برگشت در قزوین برگزار شود ولی در آستانه برگزاری یکدفعه ورق برگشت.»
او در مورد چرایی اعزام ورزشکاران با تاکسی اینترنتی میگوید: «ابتدا قرار بود یک دستگاه اتوبوس کار حملونقل بچهها را انجام دهد ولی بعدا قرار شد برای این کار یک دستگاه مینیبوس درنظر بگیرند که خودروی مذکور به دلیل نقص فنی مورد تایید آقای رستمی قرار نمیگیرد و کاروان باشگاه تکنیکال که نماینده استان قزوین بودند با ۱۶نفر در قالب ۴دستگاه تاکسی اینترنتی عازم استان قم میشوند.»
او به تشریح حادثه از زبان تنها بازمانده آن یعنی امیرطاها میپردازد و میگوید: «پس از اتمام مسابقات قرار میشود ۴تاکسی اینترنتی کار بازگشت را انجام دهد که سهدستگاه از این تاکسیها از مسیر اتوبان غدیر میآیند و محمدامین و امیرمحمد که ابتدا در یک خودروی دیگر بودند همراه با محمدرهام و امیرطاها سوار بر خودرویی میشوند که از جاده ساوه به سمت قزوین حرکت میکند.»
استقبال از مرگ در نوجوانی
او ادامه میدهد: «بچهها به حرکت کند خودرو معترض میشوند و راننده که هنگام سوختگیری متوجه ایراد خودرو شده بود برای بررسی فنی خودرو را در پارکینگ کنار جاده متوقف میکند.
بچهها هم در شانه خاکی جاده منتظر یک تاکسی اینترنتی دیگر بودند که در این حین دید راننده خودرو۲۰۶ به دلیل مشکل در قسمت رادیاتور و پارگی شیلنگ بخاری و پاشیدن آب جوش به شیشه مسدود شده بود و او برای جلوگیری از اصابت به خودروهای دیگر به کنار جاده منحرف میشود و بچهها را به کام مرگ میبرد که امیرطاها چون ۱-۲متر از آنها دور بود از این حادثه جان سالم بهدر برد.»
او در رابطه با مقصران این اتفاق تلخ و غمانگیز میگوید: «۹۰درصد کوتاهی از فدراسیون بوده که دستورالعمل برگزاری و اعزام مناسب ورزشکاران را ابلاغ و اجرا و بر آن نظارت نکرده و بهجای برگزاری مسابقات بهصورت تجمیعی در یک استان اقدام به برگزاری در این فرمت کرده است.»
بهتراست مسابقات بهصورت قهرمان کشوری برگزار شود
«افسانه حسن نایبی» رئیس هیات بسکتبال قزوین هم در مورد این اتفاق میگوید: «طبق دستورالعمل فدراسیون تیمهایی که با نام خانه بسکتبال به مسابقات اعزام میشوند از پرداخت ورودی معاف میشوند که به همین دلیل هم قرار شد تیم «تکنیکال» که زیر نظر آقای «محمد رستمی» فعالیت میکند بهعنوان خانه بسکتبال قزوین راهی مسابقات شود و همه بازیکنان هم برای این باشگاه بودند.»
«حسن نایبی» با اشاره بهاینکه تیم بسکتبال آقای رستمی عهدهدار انجام تمامی امورات شرکت در این مسابقات بود، ادامه داد: «در این خصوص تصمیمگیرنده خود باشگاه بود که با چه وسیله نقلیهای ورزشکاران را اعزام کند و چگونه در مسابقات حاضر شود.»
وی افزود: «تنها باشگاههای حرفهای توان حضور در چنین مسابقاتی که مستلزم سفر به جاهای مختلف و با فاصله زمانی برگزار میشوند را دارند و بهتر است مسابقات بهصورت قهرمان کشوری و متمرکز برگزار شود.»
حسن نایبی با اشاره به سابقه «محمد رستمی» در زمینه باشگاهداری گفت: «این فرد سالیان سال است که در عرصه بسکتبال فعالیت میکند و با تیمهای آموزش و پرورش و مخابرات همکاری داشته و سالن خانه بسکتبال را در اختیار دارد و تصمیم داشت بازیکنانش در مسابقات اخیر دیده شوند که متاسفانه این فاجعه رخ داد.»
نایبی که بیشاز ۲۵سال است در زمینه تیمداری و اعزام تیمها در ردههای مختلف سنی فعالیت دارد با ابراز تاسف عمیق خود از این حادثه جانکاه گفت: «تمام تلاش هیات و اداره کل ورزش و جوانان و فدراسیون برای ابراز همدردی و حمایت از خانوادهها و جلوگیری از تکرار این وقایع صورت گرفته است و این فاجعه غمی بزرگ بر دل ورزش استان و خصوصا رشته بسکتبال گذاشت.»
اما با قبول این اتفاق باید چارهاندیشی کرد که چطور میتوان مسابقات را برگزار کرد و آییننامهای قوی و مستند برای اعزام تیمها که قابل نظارت از سوی اداره ورزش و هیاتها است، تدوین شود تا میدان ورزش که خود باید منبع تزریق انرژی و زندگیبخش باشد به کارناوال مرگ تبدیل نشود و عزیزانمان را از ما نگیرد.
