اقبال آذر؛ سرآمد اخلاق و هنر

اعتبار ابوالحسن‌خان قزوینی در میان مردم، تنها به موسیقی‌دانی یا تعزیه‌خوانی‌اش برای امام حسین(ع) وابسته نبود؛ شخصیت والا، درستکاری، خُلق‌خوش، مردم‌مداری، پرهیزگاری، پاکدامنی و ایمان خالصانه و بی‌ریایش بر محبوبیت او می‌افزود؛ به‌ویژه آنکه در ماه مبارک رمضان مناجات‌خوانی پرسوز و گداز او تاثیری فوق‌العاده بر دل‌های پاک مومنان می‌گذاشت. صدای پردامنه و قدرتمند ابوالحسن‌خان که اوج بی‌نظیری داشت با تحریرهای ریز مخملین، گرمی خاصی به مناجات می‌بخشیده، به گونه‌ای که به گواهی استاد شهریار صدای خوانندگان دیگر در هنگامه‌ی آواز او محو می‌شد. سوم اسفند یادآور سالروز درگذشت این چهره ماندگار فرهنگ و هنر ایران زمین است.