دریغ آنکه نه مجالی در کوتاه زمان فراهم آمد و نه شرایط جسمی استاد امکان چنین دیداری را مُیسر ساخت. صد دریغ دیگر آنکه، دست اجل، این بزرگمرد قزوینی را که استادی وارسته، آزادهای پاکبار، و جامعهشناس و تاریخنگاری کمنظیر بود را از «ایران» که سخت بدان عشق میورزید، ستاند و مردم ما را از اندیشه و دانش و نیز اخلاق و منش او محروم ساخت. مهم نیست در بدرقه پیکر خسته او در قزوین، هیچ صاحب منصب حکومتی شرکت نجست؛ مهم اینکه نام و یاد «تکمیلهمایون» در تلألو آثار گرانسنگاش تا هماره در حافظه ایران زمین باقی خواهد ماند.
تاریخنگار بیبدیلی که عاشق ایران بود
تکمیلهمایون، ستارهی بیغروب
سال پیش در همین اوان، به بهانه هشتادوپنجمین زادروز دکتر ناصر تکمیلهمایون مطلبی را در این ستون نوشتم؛ دوستی تماس گرفت و تشکر بزرگوارانه استاد را برای آن مطلب ابلاغ کرد. با دکتر تکمیلهمایون که حال جسمی چندان مساعدی نداشت تلفنی تماس گرفتم و از منش کوچکنوازانه و محبت کریمانه ایشان سپاسگزاری کردم. استاد با بزرگواری مجدد نسبت به آنچه نگاشته بودیم، اظهار علاقه کرد که در دیداری، درباره قزوین و رخدادهای تاریخی معاصرش گپوگفتی کنیم؛
لینک کوتاه : https://farvardinemruz.ir/?p=9551
- ارسال توسط : فروردین امروز
- 159 بازدید
- بدون دیدگاه