با اینکه همه چیز این روزها دیجیتالی شده و عکسها و نوشتهها همه در گوشیهای همراه و کامپیوترهایمان ذخیره شده، اما هنوز هم در میهمانیها دور هم جمع میشویم و آلبومهای عکس قدیمی را میبینیم و دفتر خاطرات را ورق میزنیم و میخوانیم و حس خوب و دلنشینی میگیریم.
جایی در یک مطلب علمی نوشته بود: «وقتی افراد در حال تجربه اتفاقی معنیدار هستند، حداکثر تلاش خود را میکنند تا لحظه لحظه آن را به یاد بسپارند؛ چرا که نوستالژی باعث میشود فرد حس دوست داشته شدن، ارتباط با دیگران و مصونیت را تجربه کند. نوستالژی میتواند الهامبخش باشد و خوشبینی درباره آینده را در فرد زنده کند. همچنین به فرد کمک میکند چیزهای خوب را درباره خود و دیگران به یاد بیاورد.»
وقتی به اطراف خوب دقت میکنیم میبینیم همینطور است. عکسها زمان را مومیایی میکنند و با هر بار دیدنش پرت میشویم به آن زمان و آن حس خوب دوباره سراغمان میآید.
دیدن چند عکس از قزوین قدیم، خانوادهها، جمعهای صمیمی و خاطرات قدیمی برای لحظاتی میتواند ما را از دغدغههای زیاد امروز جدا کند و حس خوب نوستالژی، جانمان را تازه کند.
چند قاب از قزوین قدیم
دیدن عکسهای قدیمی و یا خواندن خاطرات همیشه برایمان لذتبخش است.
لینک کوتاه : https://farvardinemruz.ir/?p=7926
- ارسال توسط : فروردین امروز
- 1162 بازدید
- بدون دیدگاه