در این سکوت و بی‌خبری هیاهوی هنری در حالی که بیشتر جشنواره‌های سینمایی دنیا یا تعطیل شدند و یا به صورت آنلاین برگزار می‌شوند، برگزاری سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، گویا خونی تازه در رگ‌های هنر سینما بود. به این بهانه با محسن آقالر، فیلم‌ساز و مدیر انجمن سینمای جوان قزوین درباره خودش، جشنواره و دغدغه‌های سینماگران جوان استان به گپ‌وگفت نشستیم.
– از خودتان و فعالیت سینمایی‌تان برایمان بگویید و اینکه چه سالی فیلم‌سازی را شروع کردید؟
من متولد۱۳۵۵ در قزوین هستم. علاقه‌ام به سینما در نوجوانی و با دیدن فیلم‌ها در سینماها شکل گرفت. تا اینکه سال۱۳۷۳ که به عنوان هنرجو وارد انجمن سینمای جوان قزوین شدم؛ مسیر زندگی‌ام تغییر کرد. در دانشگاه هنر تهران کارشناسی و کارشناسی ارشد کارگردانی سینما خواندم و در این سال‌ها یا فیلم ساخته‌ام یا سینما تدریس کرده‌ام و به هر حال مدام در فضای سینما فعالیت کرده‌ام.
– فیلم اولتان را چه زمانی ساختید؟
فیلم اولم را به عنوان فیلم پایان دوره انجمن سینمای جوان سال۷۴ ساختم. فیلم هشت میلیمتری داستانی بود در ۱۰دقیقه به نام «مسافر». در این فیلم که برایم بسیار دوست داشتنی‌ست و خاطرات خوبی از آن دارم؛ مادربزرگم نقش اول فیلم را بازی می‌کرد.
– شما در این سال‌ها بیشترین وقت خودتان را صرف پیگیری تولید فیلم‌های کوتاه کرده‌اید. زمانی که فیلمی از انجمن سینمای جوان در جشنواره‌ها و فستیوال‌های داخلی و خارجی موفق می‌شود؛ چه احساسی به شما دست می‌دهد؟
من به عنوان مسئول انجمن سینمای جوان قزوین یک شخصیت حقوقی دارم که براساس آن تلاش می‌کنم برای هم نسلان خودم و نسل جدید تاثیرگذار باشم. در این سال‌ها، تلاش من و همکارانم این بوده، برای هرکسی که تمایلی به عکاسی یا فیلم‌سازی دارد و از پله‌های انجمن سینمای جوان بالا می‌آید؛ بستری به منظور ظهور و بروز استعدادها و ایده‌هایش فراهم کنیم.
طبیعتاً یکی از هدف‌گذاری‌های انجمن سینمای جوانان در مراکز استان‌ها علاوه بر آموزش، تولید فیلم است و وقتی فیلمی در جشنواره یا فستیوالی موفق می‌شود، اگر نگویم بیشتر، قطعا به اندازه فیلم‌ساز خوشحال می‌شویم. همانطور که در این سال‌ها هم تلاش کرده‌ایم نماینده‌های خوبی در این عرصه به کشور معرفی کنیم و تصویری درست، شفاف و موفق از عکاسی و فیلم‌سازی قزوین ارائه دهیم.
– جشنواره فیلم کوتاه تهران برایتان تداعی کننده چه چیزی است؟
جشنواره فیلم کوتاه تهران به نوعی جشن بزرگ فیلم‌سازان فیلم کوتاه کشور است و برای همه فیلم‌سازان این عرصه بسیار مهم و تاثیرگذار است؛ مخصوصا فیلم‌سازان جوان که خاستگاه و شروع فعالیت سینمایی‌شان از انجمن سینمای جوان است. این جشنواره از مهمترین جشنواره‌های فیلم کوتاه خاورمیانه است و هر سال نزدیک به ۳هزار اثر از داخل و خارج از کشور به این جشنواره که اعتبار خاصی هم دارد؛ می‌رسد. اولین حضور من در این جشنواره نوروز۱۳۷۴ بود که هنرجوی انجمن سینمای جوان قزوین بودم و در این سال‌ها که از برپایی این جشنواره می‌گذرد هم خاطرات و هم تجربیات خوبی از این جشنواره دارم.
– حضور فیلم‌سازان قزوینی در این جشنواره در این سال‌ها و امسال چگونه بوده است؟
خوشبختانه فیلم‌های تولید انجمن سینمای جوان قزوین همیشه در سطح استاندارد و قابل قبولی بوده و گاهی از این معدل استاندارد هم فراتر رفته و آثار درخشانی تولید کرده‌ایم. در معمول‌ترین حالت همواره چند فیلم از قزوین در جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشته‌اند و فیلم‌سازان ما جوایز متعددی هم در بخش‌های مختلف این جشنواره کسب کرده‌اند. امسال هم با وجود محدودیت‌های ناشی از بیماری «کرونا» تا این لحظه ۲۰فیلم در سال جدید تولید شده و در جشنواره هم دو فیلم «انباشتگی» ساخته فرهاد نجفی‌فرد و «انگشت» ساخته وحید علیمردانی حضور داشتند که خوشبختانه فیلم کوتاه «انباشتگی» نامزد جایزه شد.
– فکر می‌کنید این جشنواره چه اندازه در پیشبرد اهداف فیلم‌سازی کوتاه کشور تاثیرگذار است؟
این جشنواره نقش بسزایی در عرضه فیلم‌ها و شناساندن فیلم‌سازان جوان به بدنه سینمای کوتاه داشته و دارد و بعضاً سبب شناساندن و انتقال فیلم‌سازان کوتاه به سینمای بلند نیز بوده است. به واقع می‌توان گفت جشنواره فیلم کوتاه تهران مهمترین و بهترین بستر برای بروز استعدادهای جوان در حوزه سینماست.
گل اندام صفری
