این روز و این خاطره تلخ فرصتی شد تا فروردین امروز، وضعیت این بیماران را در شهر قزوین بررسی کند.
افزایش بیماران ایدزی در ایران
زهرا یوسفی، رئیس کمیسیون ورزش و سلامت شورای اسلامی شهر قزوین در این باره به «فروردین امروز» میگوید: در استان قزوین حدود ۲۰۰ بیمار مبتلا به ایدز داریم. متاسفانه به دلیل پنهان کاری مسئولان و بیماران، ما با یک ناآگاهی اجتماعی روبرو هستیم که باعث عدم پیشگیری، عدم درمان و درنتیجه گسترش روزبهروز بیماری شدهاست.
این عضو شورای شهر با اشاره به راههای انتقال بیماری بیان میکند: مردم باید بدانند با دست دادن، صحبت کردن و در آغوش گرفتن، بیماری منتقل نمیشود. ما باید کمک کنیم فضایی ایجاد شود این افراد بدون ترس به سراغ درمان بروند و خودشان و اطرافیانشان آموزشهای لازم را ببینند. ایدز نه انگ، نه تابو و نه گناه است. تنها یک بیماری است که با پنهانکاری و ناآگاهی گسترش پیدا می کند و تبدیل به معضلی اجتماعی می شود.
مریم بیدخام، مدیر کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری هم با تأکید بر ضرورت اطلاع رسانی به مردم و حساس کردن جامعه در کاهش آسیبها به فروردین امروز میگوید: به طور تقریبی میتوان گفت 23 درصد از مبتلایان به بیماری ایدز در استان زنان و ۷۷درصد مردان هستند. یکی از راههای ابتلای ایدز از طریق آلوده شدن نوزادان از مادر آلوده است که در این راستا آزمایشهای رایگان برای مادران باردار انجام میشود.
ابتلای ۶۴ نفر به ایدز در امسال
حسین هدایتی،کارشناس اداره کل بهزیستی هم به فروردین امروز میگوید: از فروردین سال جاری تاکنون ۶۴نفر به این بیماری مبتلا شدهاند که در این بین ۲۳نفر از قربانیان زن و ۴۰مرد و یک کودک است که بهزیستی سعی دارد با آموزشهای لازم با کمک سمنها و انجمنهای مردم نهاد نرخ رشد این بیماری را متوقف کند.
از خانواده طرد شدم
در این بین، محمد(مستعار)، یکی از بیماران ایدزی، از وضعیت خود به فروردین امروز میگوید: چهارسالی بود که لب به مواد مخدر نزده و تصمیم گرفتهبودم، رنج و عذاب سالهایی که به تباهی و خواری گذشتهبود برای خانوادهام جبران کنم.
او ادامه می دهد: نیت خیر داشتم،برای اهدای خون به سازمان انتقال خون رفتم، از اینکه زندگیام سر و سامان گرفته، نماز شکر به جاآوردم،چند روز بعد تماسی از سازمان انتقال خون داشتم. از من تقاضای ملاقات حضوری داشتند،به آنجا رفتم، بدون هیچ توضیحی از من آزمایش خون گرفتند و راهی منزلم کردند. تماس مجددشان پس از چند روز دیگر و درخواست دوباره ملاقات حضوری نگرانم کرد، به سازمان انتقال خون رفتم،من را به یک مشاور معرفی کردند و پس از کمی صحبت متوجه شدم،«اچ. آی. وی» مثبت دارم.کنار آمدن با این موضوع و اینکه چگونه به خانوادهام بگویم برایم سخت بود.
او که چهل و هفت سال دارد، پس از سالها مبارزه با اعتیاد،حالا گریبان گیر بیماری ایدز شدهاست.
محمد از مشکلاتش پس از بیماری میگوید: کمتر پزشکی راضی به معالجه ما میشود.گاهی مجبور میشوم به هیچ پزشکی نگویم که چه مشکلی دارم. چند وقتی است درد دندان امانم را بریده است،متاسفانه هیچ دندان پزشکی راضی به معالجهام نمیشود و این رفتارها باعث میشود تا امثال من منکر بیماری خود بشویم.
خود کرده را تدبیر نیست
حسام(مستعار) یکی دیگر از بیماران ایدزی است که بیست سال سن دارد.او تزریق مواد مخدر را عامل آلوده شدنش به این بیماری میداند و در این باره به فروردین امروز میگوید: اعتیاد را از مصرف قرصهای روان گردان شروع کردم تا جایی که خانواده از وضعیت جسمی و روحیام خسته شدند و برای تنبیه هم که شده، من را یک هفته از خانه بیرون کردند.
حسام ادامه میدهد: یک هفته تمام به همراه چند نفر دیگر در کانال ولیعصر شب را صبح میکردیم؛ چون از خانواده طرد شدهبودم در همان روزها به علت نداشتن پول کافی مجبور به تزریق شدم.
پس از یک هفته یکی از همراهان حسام اعتراف کرد که به ایدز مبتلا شده و او نیز با سرنگ مشترک او تزریق کردهاست. پس از چند ماه کلنجار رفتن با خودش، به آزمایش رضایت داد و متوجه شد به این بیماری مبتلا شدهاست.
او میگوید: حالا با این موضوع کنار آمدهام و هروقت که از کسی زخم زبان میخورم یا تحقیر میشوم، این جمله را با خود مرور میکنم که خود کرده را تدبیر نیست!
ترحم نمیخواهیم
مریم، هم حدود ۴ سالی است که به بیماری ایدز مبتلا شدهاست. او این بیماری را از همسر سابقش گرفتهاست.همسرش نیز از طریق رابطه ناسالم به این بیماری مبتلا بوده؛ اما با وجود اطلاع از بیماریاش، با مریم ازدواج میکند.به دلیل اختلافهایی که با همسرش داشت، طلاق میگیرد و چند ماه پس از جدایی متوجه این موضوع میشود.
مریم از وضعیت روحی خود به «فروردین امروز» میگوید: از زمانی که فهمیدم مبتلا شدهام، مثل همه بیماران خیلی ناراحت شدم؛ اما پزشک معالجم سعی کرد به من امیدواری بدهد، تا بیماریم را بپذیرم. بعدها در یکی از همایشهای مربوط به بیماریام با پسری آشنا شدم که او هم ایدز دارد. با او ازدواج کردم حالا هم یک دختر دارم که خوشبختانه با توجه به مراقبتهای دوران بارداری و مصرف داروهای لازم، کاملا سالم است و تست ویروس ایدز او منفی است.
مریم نگاهش به بیماری متفاوت است. او برخلاف سایر بیماران پر از امید و انرژی است و در این باره میافزاید: بیماری نباید کسی را از پا بیندازد؛ حتی یک آدم سالم هم ممکن است صبح از خانه بیرون برود، تصادف کند و دیگر به خانه برنگردد. من به زندگی امید دارم و خیلی وقتها باور دارم که بهتر از آدمهای سالم زندگی میکنم.
در حال حاضر در کشورهای پیشرفته، با آموزش، برنامهریزی و درمانی تخصصی، نرخ رشد ایدز به سطح افقی رسیدهاست؛ ولی بنابرآمار در کشورهایی مثل ایران نرخ رشد این بیماری با شیب زیادی رو به افزایش است.از آنجایی که شیوع ایدز رابطه مستقیمی با عدم آگاهی دارد،میتوان با برنامهریزی و آموزش همگانی ازشیوع چنین معضلاتی پیشگیری کرد.
افزایش بیماران ایدزی در ایران
زهرا یوسفی، رئیس کمیسیون ورزش و سلامت شورای اسلامی شهر قزوین در این باره به «فروردین امروز» میگوید: در استان قزوین حدود ۲۰۰ بیمار مبتلا به ایدز داریم. متاسفانه به دلیل پنهان کاری مسئولان و بیماران، ما با یک ناآگاهی اجتماعی روبرو هستیم که باعث عدم پیشگیری، عدم درمان و درنتیجه گسترش روزبهروز بیماری شدهاست.
این عضو شورای شهر با اشاره به راههای انتقال بیماری بیان میکند: مردم باید بدانند با دست دادن، صحبت کردن و در آغوش گرفتن، بیماری منتقل نمیشود. ما باید کمک کنیم فضایی ایجاد شود این افراد بدون ترس به سراغ درمان بروند و خودشان و اطرافیانشان آموزشهای لازم را ببینند. ایدز نه انگ، نه تابو و نه گناه است. تنها یک بیماری است که با پنهانکاری و ناآگاهی گسترش پیدا می کند و تبدیل به معضلی اجتماعی می شود.
مریم بیدخام، مدیر کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری هم با تأکید بر ضرورت اطلاع رسانی به مردم و حساس کردن جامعه در کاهش آسیبها به فروردین امروز میگوید: به طور تقریبی میتوان گفت 23 درصد از مبتلایان به بیماری ایدز در استان زنان و ۷۷درصد مردان هستند. یکی از راههای ابتلای ایدز از طریق آلوده شدن نوزادان از مادر آلوده است که در این راستا آزمایشهای رایگان برای مادران باردار انجام میشود.
ابتلای ۶۴ نفر به ایدز در امسال
حسین هدایتی،کارشناس اداره کل بهزیستی هم به فروردین امروز میگوید: از فروردین سال جاری تاکنون ۶۴نفر به این بیماری مبتلا شدهاند که در این بین ۲۳نفر از قربانیان زن و ۴۰مرد و یک کودک است که بهزیستی سعی دارد با آموزشهای لازم با کمک سمنها و انجمنهای مردم نهاد نرخ رشد این بیماری را متوقف کند.
از خانواده طرد شدم
در این بین، محمد(مستعار)، یکی از بیماران ایدزی، از وضعیت خود به فروردین امروز میگوید: چهارسالی بود که لب به مواد مخدر نزده و تصمیم گرفتهبودم، رنج و عذاب سالهایی که به تباهی و خواری گذشتهبود برای خانوادهام جبران کنم.
او ادامه می دهد: نیت خیر داشتم،برای اهدای خون به سازمان انتقال خون رفتم، از اینکه زندگیام سر و سامان گرفته، نماز شکر به جاآوردم،چند روز بعد تماسی از سازمان انتقال خون داشتم. از من تقاضای ملاقات حضوری داشتند،به آنجا رفتم، بدون هیچ توضیحی از من آزمایش خون گرفتند و راهی منزلم کردند. تماس مجددشان پس از چند روز دیگر و درخواست دوباره ملاقات حضوری نگرانم کرد، به سازمان انتقال خون رفتم،من را به یک مشاور معرفی کردند و پس از کمی صحبت متوجه شدم،«اچ. آی. وی» مثبت دارم.کنار آمدن با این موضوع و اینکه چگونه به خانوادهام بگویم برایم سخت بود.
او که چهل و هفت سال دارد، پس از سالها مبارزه با اعتیاد،حالا گریبان گیر بیماری ایدز شدهاست.
محمد از مشکلاتش پس از بیماری میگوید: کمتر پزشکی راضی به معالجه ما میشود.گاهی مجبور میشوم به هیچ پزشکی نگویم که چه مشکلی دارم. چند وقتی است درد دندان امانم را بریده است،متاسفانه هیچ دندان پزشکی راضی به معالجهام نمیشود و این رفتارها باعث میشود تا امثال من منکر بیماری خود بشویم.
خود کرده را تدبیر نیست
حسام(مستعار) یکی دیگر از بیماران ایدزی است که بیست سال سن دارد.او تزریق مواد مخدر را عامل آلوده شدنش به این بیماری میداند و در این باره به فروردین امروز میگوید: اعتیاد را از مصرف قرصهای روان گردان شروع کردم تا جایی که خانواده از وضعیت جسمی و روحیام خسته شدند و برای تنبیه هم که شده، من را یک هفته از خانه بیرون کردند.
حسام ادامه میدهد: یک هفته تمام به همراه چند نفر دیگر در کانال ولیعصر شب را صبح میکردیم؛ چون از خانواده طرد شدهبودم در همان روزها به علت نداشتن پول کافی مجبور به تزریق شدم.
پس از یک هفته یکی از همراهان حسام اعتراف کرد که به ایدز مبتلا شده و او نیز با سرنگ مشترک او تزریق کردهاست. پس از چند ماه کلنجار رفتن با خودش، به آزمایش رضایت داد و متوجه شد به این بیماری مبتلا شدهاست.
او میگوید: حالا با این موضوع کنار آمدهام و هروقت که از کسی زخم زبان میخورم یا تحقیر میشوم، این جمله را با خود مرور میکنم که خود کرده را تدبیر نیست!
ترحم نمیخواهیم
مریم، هم حدود ۴ سالی است که به بیماری ایدز مبتلا شدهاست. او این بیماری را از همسر سابقش گرفتهاست.همسرش نیز از طریق رابطه ناسالم به این بیماری مبتلا بوده؛ اما با وجود اطلاع از بیماریاش، با مریم ازدواج میکند.به دلیل اختلافهایی که با همسرش داشت، طلاق میگیرد و چند ماه پس از جدایی متوجه این موضوع میشود.
مریم از وضعیت روحی خود به «فروردین امروز» میگوید: از زمانی که فهمیدم مبتلا شدهام، مثل همه بیماران خیلی ناراحت شدم؛ اما پزشک معالجم سعی کرد به من امیدواری بدهد، تا بیماریم را بپذیرم. بعدها در یکی از همایشهای مربوط به بیماریام با پسری آشنا شدم که او هم ایدز دارد. با او ازدواج کردم حالا هم یک دختر دارم که خوشبختانه با توجه به مراقبتهای دوران بارداری و مصرف داروهای لازم، کاملا سالم است و تست ویروس ایدز او منفی است.
مریم نگاهش به بیماری متفاوت است. او برخلاف سایر بیماران پر از امید و انرژی است و در این باره میافزاید: بیماری نباید کسی را از پا بیندازد؛ حتی یک آدم سالم هم ممکن است صبح از خانه بیرون برود، تصادف کند و دیگر به خانه برنگردد. من به زندگی امید دارم و خیلی وقتها باور دارم که بهتر از آدمهای سالم زندگی میکنم.
در حال حاضر در کشورهای پیشرفته، با آموزش، برنامهریزی و درمانی تخصصی، نرخ رشد ایدز به سطح افقی رسیدهاست؛ ولی بنابرآمار در کشورهایی مثل ایران نرخ رشد این بیماری با شیب زیادی رو به افزایش است.از آنجایی که شیوع ایدز رابطه مستقیمی با عدم آگاهی دارد،میتوان با برنامهریزی و آموزش همگانی ازشیوع چنین معضلاتی پیشگیری کرد.
فریبا قاسمی