این تغییر، از آن رو مهم است که خط پایانی بر۸سال سیاست در پیش گرفته شده در دولت نهم و دهم تلقی می‌شود؛ سال‌هایی که با حضور باقر آقاعلیخانی و حسن جمشیدی‌ها در صنعت استان سپری شد. اما امروز، پرزحمت، چه سازمانی را تحویل می‌گیرد؟ براساس گفته‌های مدیران پیشین، هم اکنون ۳۵۰۰واحد صنعتی در استان مشغول به فعالیت هستند. این رقم که بارها با افتخار از سوی مدیران اجرایی استان اعلام شده، چندان قابل استناد نیست؛ به‌طوری‌که در روز معارفه پرزحمت، معاون سیاسی جوان استاندار، از وجود ۱۴۰۰ واحد صنعتی خبر داد. این تناقص آماری فاحش، خود گویای وضعیت آشفته صنعت و تولید در استان است.
پرزحمت، در اولین گام باید به یک ارزیابی دقیق از وضعیت واحدهای صنعتی و تولیدی فعال و نیمه فعال و تعطیل استان برسد. آمار واقعی اشتغال و تولید را استخراج کند؛ چون داشتن اطلاعات صحیح در اتخاذ تصمیمات مناسب بسیار تاثیرگذار است. متاسفانه در این سال‌ها، بسیاری از شاخص‌ها و آمارهای صنعتی و تولیدی استان شفاف نیست وبه عقیده کارشناسان با ابهام همراه بوده است؛ از این رو با بدست آوردن این اطلاعات می‌توان به یک ارزیابی صحیح از وضعیت صنعت استان رسید.
اما به هر صورت، مشکلات صنعت کشور در بیشتر استان‌ها یکسان است. کمبود نقدینگی و نداشتن سرمایه در گردش، فصل مشترک و کابوس این روزهای واحدهای صنعتی است. این نقصان، درحالی در استان صنعتی قزوین اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند که به دلیل قدمت واحدهای صنعتی در استان و قرارگیری اولین و بزرگترین شهرصنعتی ایران در قزوین، فرسودگی و نیاز به تسهیل و نوسازی هم باید به این لیست اضافه شود و این مشکل بیش از سایر استان‌ها احساس می‌شود. وقتی که به آمار اشتغال استان نگاهی می‌اندازیم، براساس منابع غیر رسمی آمارها، بیش از ۵۰درصد اشتغال استان را بخش صنعت تامین کرده است. این آمار نشان می‌دهد که بخش صنعت، اهمیت و تاثیر زیادی در اقتصاد استان دارد.
«پرزحمت»با لیستی از مشکلات بلند بالا، این سازمان عریض و طویل را تحویل گرفته است؛ درحالی‌که مشکلات ذکر شده، فقط مربوط به حوزه صنعت و تولید است. بخش بازرگانی و اصناف استان هم دارای مشکلات و تنگناهای اساسی است. باید امیدوار بود این مرد اردبیلی، با همکاری سایر دستگا‌ه‌های اجرایی استان و نمایندگان مجلس بتواند با سیاست‌گذاری مناسب، تحول اساسی در این بخش بوجود آورد تا ثمره رای مردم استان به دولت تدبیر و امید، با اتخاذ تصمیمات مناسب و رونق صنعت و تولید و تجارت و تقویت بخش خصوصی مشاهده شود و دوران پرزحمت تولید و اشتغال به پایان برسد.
پرزحمت، در اولین گام باید به یک ارزیابی دقیق از وضعیت واحدهای صنعتی و تولیدی فعال و نیمه فعال و تعطیل استان برسد. آمار واقعی اشتغال و تولید را استخراج کند؛ چون داشتن اطلاعات صحیح در اتخاذ تصمیمات مناسب بسیار تاثیرگذار است. متاسفانه در این سال‌ها، بسیاری از شاخص‌ها و آمارهای صنعتی و تولیدی استان شفاف نیست وبه عقیده کارشناسان با ابهام همراه بوده است؛ از این رو با بدست آوردن این اطلاعات می‌توان به یک ارزیابی صحیح از وضعیت صنعت استان رسید.
اما به هر صورت، مشکلات صنعت کشور در بیشتر استان‌ها یکسان است. کمبود نقدینگی و نداشتن سرمایه در گردش، فصل مشترک و کابوس این روزهای واحدهای صنعتی است. این نقصان، درحالی در استان صنعتی قزوین اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند که به دلیل قدمت واحدهای صنعتی در استان و قرارگیری اولین و بزرگترین شهرصنعتی ایران در قزوین، فرسودگی و نیاز به تسهیل و نوسازی هم باید به این لیست اضافه شود و این مشکل بیش از سایر استان‌ها احساس می‌شود. وقتی که به آمار اشتغال استان نگاهی می‌اندازیم، براساس منابع غیر رسمی آمارها، بیش از ۵۰درصد اشتغال استان را بخش صنعت تامین کرده است. این آمار نشان می‌دهد که بخش صنعت، اهمیت و تاثیر زیادی در اقتصاد استان دارد.
«پرزحمت»با لیستی از مشکلات بلند بالا، این سازمان عریض و طویل را تحویل گرفته است؛ درحالی‌که مشکلات ذکر شده، فقط مربوط به حوزه صنعت و تولید است. بخش بازرگانی و اصناف استان هم دارای مشکلات و تنگناهای اساسی است. باید امیدوار بود این مرد اردبیلی، با همکاری سایر دستگا‌ه‌های اجرایی استان و نمایندگان مجلس بتواند با سیاست‌گذاری مناسب، تحول اساسی در این بخش بوجود آورد تا ثمره رای مردم استان به دولت تدبیر و امید، با اتخاذ تصمیمات مناسب و رونق صنعت و تولید و تجارت و تقویت بخش خصوصی مشاهده شود و دوران پرزحمت تولید و اشتغال به پایان برسد.
امیر رجبی
