روی فرش غزل

چه رازهای کهربایی که از گنجشکان با منستخاکستری اند و از دور به سیاهی میزنندآبی‌ می‌‌پرندقرمز می‌‌گریندسبز می‌‌خوانندو با زرد نا تنی اندجز از زلال نمی‌‌نوشند و هرگز هیچ فضله‌ای از آنهادر گنبد‌ها و بیرق‌های سبز نیست سید رضا علوی