شیخ آباد از دیروز تا امروز

 از پیامدهای ورود عناصر جدید جمعیتی به قزوین، شکل‌گیری محلات جدیدبود، به طوری که جنوب محله «شیخ آباد» و… به بافت قدیم شهر اضافه شدندکه اکثریت به ترکی تکلم می‌کردند.
باگسترش محدوده شمال محله در دوره قاجاریه، اقوام چگینی از خرم آباد به قزوین و اطراف آن وارد شدند و عده‌ای از آن‌ها به صورت ایل در این محله سکنی گزیدند و خیابانی شکل گرفت که امروز به نام»کانون»( فرعی سعدی شمالی) در محله شناخته می شود؛ [چون کانون پرورش فکری کودکان در این خیابان قرار دارد].
محله شیخ آباد( خیابان کانون امروزی ) زمانی مهمترین معبر ورودی به بازار قزوین از سمت شمال شهر بود که با ظهور اتومبیل و احداث خیابان سعدی، موقعیت خود را از دست داد و از رونق افتاد.
همچنان که اسم محله گویای آن است، عده ای از افراد متدین که چند تن از آنها عالم هم بودند در این محله اقامت داشتند و در برپایی هیات مذهبی و روضه خوانی در منازل خود به ویژه در ایام سوگواری اهتمام داشتندکه بعضی از این هیات‌ها در این محله هنوز هم پابرجاست.
شاید زمانی که مرحوم احمدبیگ، مسجد این محله را بنا نهاد، فکر نمی‌کرد ۲۰۰ سال بعد وضعیت محله تغییر خواهد کرد. خانه‌هایی که در زمان او بزرگ، با حیاط‌های وسیع و درختان تو در تو بودند و محلی برای سرزندگی و بازی کودکان بود، نسل‌های بعدی آن‌ها را به چندین خانه مسکونی با متراژ کوچک تبدیل می‌کندکه دیگر جایی برای بازی کودکان محله و ایجاد فضای سبز و اماکن ورزشی باقی نماند.
محمدصادق خان گرمابه‌ای هم زمانی که این محل را ساخت، نمی‌دانست سال‌ها بعد، گرمابه او مخروبه‌ای می‌شودکه نیاز به تغییر کاربری و هویت جدید خواهد داشت که می‌تواند ظرفیت بزرگی برای تامین نیازهای جدید مردم محله باشد تا بچه‌های محله در تابستان‌ها جایی برای اوقات فراغت و نشاط داشته باشند.
منابع: