خانم قافلهباشی! شورای شهر قزوین همواره از دوره نخست تا این دوره که رو به پایان است با حضور زنان همراه بوده است. با این حضور حداکثری، عملکرد زنان شورای شهر قزوین را در دوره سوم چطور ارزیابی میکنید؟
شورای شهر قزوین، هیچگاه از حضور زنان خالی نبوده و جزو شهرهایی بوده ایم که نگرش زنانه در آن مشهود بوده است و شهروندان قزوین به زنان اعتماد زیادی کردند. با این پیشینه انتظار میرفت که اعضای زن شورا با همراهی سایر اعضا، کارهای بیشتری برای زنان شهر انجام دهند. در واقع زنانگی شورا، بیش از حد معمول دیده شود، اما با این همه بهعنوان یک شهروند، معتقدم چنین اتفاقی در قزوین رخ نداده است.
مشکل را از کجا میدانید؟
فکر می کنم یکی از مشکلات زنان این است که آنها، جزیرههای بزرگی هستند که با وجود خواستههای مشترک، نمیتوانند به اهداف مشترک خود برسند. در واقع زنان فعال جامعه چنین دغدغهای ندارند که همسو با یکدیگر مشکلات خود را مطرح کنند؛ اما با این وجود از اعضای زن شورای شهر انتظار میرود به عنوان یک نهاد فراجناحی و فراسیاسی بتوانند افراد مختلف را با نگاههای گوناگون بپذیرند و دور هم جمع کند.
اما این طور به نظر می رسد که مساله تنها به این عوامل معطوف شود.
درست است. یکی از انتقادهایی که به اعضای زن شورای شهر وارد میشود این است که حضور رسانهای و مطبوعاتی مردان شورای شهر از آنها بیشتر است. در واقع اعضای زن شورا، حضور رسانهای بسیار کمرنگی دارند. این طرح مساله به این معنا نیست که اعضای زن شورا فعالیت کمتری در شورا دارند؛ بلکه اینگونه تعبیر میشود که آنها جسارت کمتری دارند که در معرض پرسش رسانهها قرار بگیرند تا فعالیت آنها به چالش کشیده شود.
براساس گفتههای شما میتوان نتیجه گرفت که زنان شورا عملکرد مثبتی نداشتهاند؟
بیان نقاط ضعف دلیل بر این نیست که اعضای زن شورا، عملکرد مثبتی نداشتهاند. به عنوان مثال از دور دوم شورای شهر ، احداث بوستان بانوان کلید خورد و انصافا هم کار شایستهای است؛ البته به تازگی فاز دوم و سوم پروژه هم در این دوره از شورا به بهرهبرداری رسیده است؛ اما انتقادی که به مدیریت این پارک وارد است اینکه وجود باغبان مرد موجب محدودیت زنان میشود که باید این مساله مدنظر قرار بگیرد؛ البته در این بین باید به برج "مادر" اشاره کرد که با وجود اینکه قرار بود چنین پروژههایی به عنوان مرکز فرهنگی به فعالیتهای زنان و دختران بپردازد؛ اما هنوز هیچ خبری از احداث آن نیست. این در حالی است که هنوز این شهر باشگاه مجزا و استخر ویژه ندارند و تنها در سانسهای ویژهای به زنان اختصاص دارند که همه نمیتوانند از آنها استفاده کنند.
البته نباید اقدامات شهرداری را در زمینه ایجاد ست ورزشی در پارکها نادیده بگیریم؛ اما این امکان تنها در منطقه بالای شهر پاسخگو است؛ چون در مناطق جنوب شهر مثل هادیآباد، نواب و… غالبا ورزش زنان برای مردان پذیرفتنی نیست؛ حتی خود زنان این منطقه هم اعتماد بهنفس لازم را ندارند که در این پارکها حرکات ورزشی انجام دهند، چون همواره خود را مهجور کردهاند.
شاید مشکل از آنجا ناشی میشود که زنان شورای شهر آگاهی لازم از مسائل حوزه شهری ندارند؟
من این گونه فکر نمی کنم. معتقدم یکی از علتهای وجود چنین مسایلی نبود مدیران ارشد زن در شهرداری است. در حال حاضر تنها یک مدیر ارشد است که معاونت معماری و شهرسازی را بر عهده دارد و تنها چند مدیر میانی زن، در شهرداری حضور دارند. این در حالی است که در شهرداری حدود ۲۰۰ پست مدیریتی وجود دارد.
اما به نظر میرسد نتیجه چنین عملکردی از سوی زنان شورای شهر، به زنان جامعه هم برمی گردد. وقتی زنان مطالبات خود را ابراز نمیکنند، اعضای زن شورا هم تلاشی نمیکنند.
همین طور است. زنان بعد از انتخابات از دسترسی به اخبار خارج میشوند که شاید این مشکل، متوجه خود زنان باشد که به رسانهها بهویژه روزنامه توجه نمیکنند. در واقع درد جامعه زنان ما، ناآگاهی از حقوقشان است.
گفت و گو با مهدیه قافله باشی، فعال اجتماعی:
زنان؛جزیرههای بزرگ
چهار سال پیش حضور چهار زن در شورای شهر سوم این نوید را میداد که دغدغههای زنان قزوین دستکم اگر پررنگ نمیشود، کمرنگتر هم نشود؛ چهاینکه انتخابات پارلمان شهری نشان میداد قزوین یکی از شهرهای نخستی است که زنان در آن حضور چشمگیری دارند. گرچه «فروردین امروز» تلاش کرد که موضوع «زنان» یکجانبه مورد بررسی قرار نگیرد و زنان شورا هم در این نقد شریک باشند، اما با وجود پیگیریهای فراوان، زنان شورا تمایلی به مشارکت در بحث نشان ندادند. درباره فعالیت زنان در جامعه و عملکرد اعضای زن شورای شهر قزوین در احقاق حقوق زنان، با مهدیه قافلهباشی فعال اجتماعی به گفتوگویی کوتاه نشستیم.
لینک کوتاه : https://farvardinemruz.ir/?p=142
- ارسال توسط : admin
- 528 بازدید
- بدون دیدگاه