مکث

 «پاتوق»، مکانی است که هر دو هفته یک بار سوالی در آن طرح می‌شود و سرکی می‌کشد به پاتوق های قدیمی شهر، پارک ها، محله ها.
«داستانک»، محفلی است که به سراغ نویسنده های جوانی می‌رود که نه ادعایی دارند و نه حوصله ای؛ از این رو ماآنها را «خسته» تعریف کرده ایم.   ستون «خیابان» هم بیان گزارش دردها و گلایه هاست، نه بستر علمی دارد نه می‌خواهد داشته باشدکه تنها شرح روزمرگی است از سطح شهر. «پیاده رو» نقد است، البته نقد سازنده؛ نقد به خودمان، به کمبود ها و نارستی ها در حوزه فرهنگ؛ چیزهایی که دوستشان داریم، ولی نداریم یا کم داریم.
«مکث» هم سر ستونی است که من در آن می‌نویسم؛ البته این من، اصلاً فروتنانه نیست. من ِمن یعنی نسل من، حرف ها و پروژه هایی که  در ذهن داریم؛ نسلی که می‌خواهد همچنان حرف بزند.
 «آپارتچی»، نقد فیلم هایمان هست. سعی می‌کنیم به فیلم های ایرانی روز بپردازیم، اما اگر محدودیت های ما که قرار است به زودی حل شود، از بین برود، برای فیلم های خارجی هم جا باز می‌کنیم. سر ستونی هم داریم که به هفت گانه هنر می‌پردازد.  
یک ستون حجیم هم داریم، یک جور گزارش مستدل و منطقی است که روی سخنش به آنانی است که دستی بر آتش دارند.
شاید در ادامه، کار را وسعت دادیم. شاید اصلاً کلاه از سرمان افتاد و خسته شدیم؛ ولی به شما قول می‌دهیم، به ستون ها پای بند باشیم.
 این ایمیل شخصی است:kianooshdelzendeh@yahoo.com. دوست داریم با ما در تماس باشید.هرچند  زیاد از نقد خوشمان نمی آید، اما قول می‌دهیم صبور باشیم و از نظرها و حرف های شما استفاده کنیم. این چهار دیوار، هزار درب دارد برای هر کدام از شما. شک نکنید!