این مراسم به همت انجمن روزنامه‌نگاران و خبرنگاران پیشکسوت استان قزوین و با تلاش و همراهی محمد برزگر نانکلی، از هم‌نسلان زنده‌یاد نصری و از چهره‌های خوش‌فکر و دغدغه‌مند رسانه‌ای استان برگزار شد.
نانکلی که خود سال‌ها در بطن فعالیت‌های مطبوعاتی و رسانه‌ای استان نقش داشته، در کنار نصری تجربه‌ای مشترک از روزهایی دارد که روزنامه‌نگاری نه ابزار دیجیتال داشت و نه حاشیه امن، اما پر از شرافت، جسارت و دلسوزی برای مردم بود.
او نیز همچون نصری، دغدغه‌ای جز پیشرفت رسانه‌ها و توسعه آگاهانه استان قزوین ندارد.
در این مراسم، چهره‌هایی همچون استاد احمد آزادفر، صفاری، شهیدی، محمدعلی حضرتی و جمعی از روزنامه‌نگاران پیشکسوت، از جمله فرض الله فرامرزی، علی محمد مرادی، امیرعلی رضایی، نادر میرزایی، خدایار چگینی و… با ذکر خاطراتی از نصری، از زندگی‌اش گفتند؛ مردی که شاید خبرنگار سنتی و بی‌تجملی بود، اما همیشه میان مردم، با درد مردم و برای مردم می‌نوشت.
زنده‌یاد نصری در عمر حرفه‌ای خود بیشتر به بازتاب مشکلات کارگران، اصناف و شهروندان کم‌صدا متمرکز بود. او اهل ژست نبود، اما اهل جسارت بود؛ بی‌واهمه از محدودیت‌ها، با رفتاری صمیمی و صدایی رسا.
در بخشی از این نشست، محمد غیاثوند، مشاور رسانه‌ای استاندار قزوین، در بیانی انتقادی گفت: «تشکل‌های صنفی مطبوعات نباید فقط نقش ویترینی داشته باشد. انتظار می‌رفت در چنین روزی در کنار خانواده مرحوم نصری باشند. خبرنگاری که برای مردم می‌نویسد، پس از رفتنش هم بخشی از خانواده رسانه است.»
در پایان، لوح یادبودی از سوی مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی استان قزوین به خانواده آن مرحوم اهدا شد؛ یادبودی برای مردی که دور از هیاهو، اما نزدیک به مردم زیست و نوشت.
