این شورا به‌جای برنامه‌ریزی و اقدام عملی، به صدور پیام‌های تبریک در مناسبت‌ها، وعده‌های توخالی و سخنرانی‌های پرطمطراق بسنده کرد. اما در نهایت، آنچه در این چهار سال رخ داد، نه اجرای قوانین، نه بهبود زیرساخت‌ها، بلکه هدر رفتن فرصت‌هایی طلایی بود که می‌توانست زندگی هزاران شهروند دارای معلولیت را متحول کند.
از گفتار تا عمل؛ راهی که هیچ‌گاه طی نشد
اعضای شورای شهر قزوین بارها در جلسات علنی از لزوم اجرای قانون حمایت از حقوق معلولان سخن گفتند، اما این حرف‌ها هیچ‌گاه از مرز جلسه‌ها فراتر نرفت. معدود اقداماتی مانند نطق برخی اعضا، مکاتباتی با فعالان حوزه معلولان، یا دیدارهای پراکنده با مراکز مرتبط، اگرچه قابل‌توجه است، اما وقتی دردی از مشکلات گسترده این قشر دوا نمی‌کند، نمی‌توان آن را گامی مؤثر دانست. شهروندان دارای معلولیت همچنان درگیر همان مشکلات قدیمی هستند، گویی اصلاً تلاشی برای تغییر انجام نشده است.
مدیرکل بهزیستی: شهرداری کم‌کاری می‌کند
در همین رابطه، مدیرکل بهزیستی قزوین نیز از عدم همکاری نهادهای دولتی و شهرداری گلایه کرده است. او در روز جهانی معلولان اعلام کرد: «معلولان برای تردد در شهر به زیرساخت‌های مناسب نیاز دارند، اما عدم توجه مدیریت شهری به این موضوع، آن‌ها را به انزوا و گوشه‌گیری سوق داده است.»
وی همچنین به تعلل شهرداری اشاره کرد و گفت: «در بهمن‌ماه سال گذشته جلسه‌ای برای مناسب‌سازی برگزار شد، اما بعد از آن تا دو ماه پیش، هیچ پیگیری‌ای انجام نشد. این یعنی دغدغه‌ای برای حل مشکلات این قشر وجود ندارد.»
بهانه‌های همیشگی شهرداری؛ نبود بودجه یا بی‌توجهی؟
مدیرعامل کانون توانا نیز اخیراً در گفت‌وگو با ایرنا، از برخورد شهرداری با موضوع حمل‌ونقل معلولان انتقاد کرده و اظهار داشته است: «هر زمان که درباره عدم اجرای ماده۵ تبصره۲ قانون جامع حمایت از معلولان با شهرداری صحبت می‌کنیم، بهانه همیشگی «کمبود اعتبار» مطرح می‌شود. در حالی که تهیه و مناسب‌سازی پنج دستگاه اتوبوس تنها ۱۲۰میلیارد ریال هزینه دارد—رقمی که در مقایسه با سایر هزینه‌های شهرداری بسیار ناچیز است.»
شهرداری حتی از سرویس مدارس استثنایی دریغ کرده است
یکی دیگر از مواردی که باعث نارضایتی گسترده شده، امتناع شهرداری قزوین از ارائه سرویس رایگان برای دانش‌آموزان استثنایی است. این در حالی است که وزارت کشور صراحتاً شهرداری‌ها را موظف به تأمین این سرویس کرده است.
مدیرعامل کانون توانا در این باره گفته است: «حتی در شهرهای اطراف مانند الوند، شهرداری همکاری می‌کند، اما در قزوین، همین حداقل خدمات هم دریغ شده است.»
قزوین؛ ضعیف‌ترین سیستم حمل‌ونقل عمومی معلولان در کشور
وضعیت حمل‌ونقل عمومی برای معلولان در قزوین به‌قدری بحرانی است که این شهر ضعیف‌ترین سیستم حمل‌ونقل معلولان کشور را دارد. طبق بررسی‌های انجام‌شده، هیچ تناسبی بین سیستم حمل‌ونقل عمومی قزوین و نیازهای شهروندان دارای معلولیت وجود ندارد.
طبق قانون جامع حمایت از معلولان، ترک فعل مسئولان در این زمینه جرم محسوب می‌شود. اما آیا سازمان بهزیستی تاکنون گزارشی در مورد کوتاهی دستگاه‌های مجری ارائه داده است؟ اگر قوانین اجرایی نشوند، شکایت رسمی از طریق دستگاه قضایی تنها راه باقی‌مانده خواهد بود.
تضییع حقوق چند هزار شهروند توسط مدیریت شهری
استان قزوین حدود ۳۰هزار شهروند دارای معلولیت دارد که بخش قابل‌توجهی از آن‌ها در مرکز استان زندگی می‌کنند. با این حال، شهرداری و شورای ششم قزوین، در تمام این چهار سال، چشم خود را بر حقوق مسلم این قشر بسته و کمترین اقدام عملی را انجام داده‌اند.
واقعیت تلخ این است که شورای ششم و شهردار فعلی، ضعیف‌ترین عملکرد را در زمینه مناسب‌سازی شهری و اجرای قوانین حمایت از معلولان داشته‌اند. اما تأسف‌بارتر آن است که آن‌ها این کم‌کاری را نمی‌پذیرند و با ارائه چند اقدام سطحی و بدون اثر، تلاش دارند این وظیفه مهم را توجیه کنند.
معلولان شهر قزوین، نه به پیام‌های تبریک و وعده‌های پوشالی، بلکه به شهری نیاز دارند که در آن بتوانند بدون مانع و تبعیض زندگی کنند. چهار سال از دست رفت، اما آیا شورای آینده این فرصت را جبران خواهد کرد؟
