شورای شهر قزوین دارای ۹کرسی است که در این دوره ۶عضو آن از جناح سیاسی اصلاح‌طلب، ۲عضو اصولگرا و یک عضو آن را مستقل تشکیل داده است که در این میان با توجه به حضور تمامی این اعضا در ششمین انتخابات شورا، دو عضو منتسب به اصلاح‌طلبی از اعضای شورای شهر، مشهور به لیست امید از ورود خود به انتخابات بعدی شورا انصراف داده‌اند. باتوجه به شرایط حساس پیش‌رو انتخابات، فضای نقد و انتقادی میان جریان‌های سیاسی شکل گرفته است و هر جناح در تلاش است تا با ارائه عملکرد و انتقاد از این پارلمان شهری، فضا را برای انتخاب بهترین داوطلبان شورای شهر قزوین فراهم سازد. با این وجود برخی از اعضای آن معتقد هستند که با نزدیک شدن به زمان انتخابات فضای نقدها تند و بی‌انصافانه‌تر می‌شود.
پاک کار کردم
سعید دقیقی، عضو شورای اسلامی شهر قزوین و رئیس کمیسیون املاک که از حضور در انتخابات انصراف داده است، در خصوص عملکرد ۴ساله خود در شورای شهر به «فروردین امروز» می‌گوید: هرچند مشکلات اقتصادی کشور به واسطه تحریم‌های ظالمانه بر روی بسیاری از مسائل اثر گذاشت؛ ولی با تمام این اتفاقات به شخصه از عملکرد خود احساس رضایت می‌کنم. من در این ۴سال هم صداقت داشتم و هم تلاش کردم که پاک کار کنم.
او در خصوص حقوق و مزایای شورا توضیح می‌دهد: اگر حقوق و مزایا و حق جلسات عضو یک شورا را در مقام مقایسه بگذارید با هزینه‌هایی که در زمان حضورش متحمل می‌شود در واقع چیزی نیست، آن هم برای شخصی که بخواهد پاک کار کند.
دقیقی در ادامه به دلایل انصراف خود از کاندیداتوری اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: خداوند در حال حاضر به من دو تا دختر داده است که یکی از آنها ۷سال و یکی ۱۰سال و در سن تکلیف است و با خانواده که صحبت کردیم تصمیم گرفتم که بار مسئولیت‌هایم را کاهش دهم.
این عضو شورا تأکید می‌کند: شورا واقعا کار سخت و طاقت‌فرسا و زمان‌بری است؛ هرچند افتخار می‌کنم نماینده مردم باشم و هیچ‌کاری در مقیاس کمک به مردم در موضوعات مختلف آرامش‌بخش نیست و بسیار در این مدت ۴سال لذت بردم.
این عضو شورا در پاسخ به این انتقاد که دقیقی با پیشینه ورزشی، ارتباطی با مدیریت شهری ندارد، عنوان می‌کند: در شهرداری، موضوع‌های مختلف شهرسازی، عمرانی، خدمات شهری و فرهنگی و ورزشی وجود دارد و زمانی که سازمان فرهنگی_ورزشی در شهرداری است؛ یعنی عضو شورا با پیشینه ورزشی می‌تواند در این حوزه ورود کند و تصمیم‌گیری کند.
با این همه آنگونه که می‌توان از سخنان دقیقی برداشت کرد، او پس از پایان دوره شورا قصد دارد با توجه به پیشینه ورزشی به امور مدیریتی در حوزه ورزش بپردازد.
منصفانه نقد کنند
زهرا یوسفی، رییس کمیسیون خدمات شهری که به ندرت با رسانه‌ها گفت‌وگو می‌کند و «فروردین امروز» هم موفق به مصاحبه با او نشد، با توجه به پیشینه پزشکی در پنجمین دوره شورای شهر همواره بر مناسب‌سازی شهری، ضرورت ارتقای فرهنگ دوچرخه‌سواری با هدف ارتقای سلامت شهروندان و ایجاد هوای پاک و کاهش بار ترافیک تاکید داشته است.
او در حوزه پسماند هم فعالیت‌هایی داشته است و تأکیددارد باید محل ثابتی برای دریافت پسماند خشک شهروندان و همچنین خط موبایل و تلفن ثابت برای کسانی که امکان استفاده از سامانه را ندارند در نظر گرفته شود.
با همه این‌ها رییس کمیسیون خدمات شهری در جلسه اخیر شورا از نوع نقد عملکرد شورای شهر گلایه داشته؛ آنجا که می‌گوید: خدمات و تلاش‌ها باید در کنار نقدها دیده شود و جانب انصاف رعایت شود. همچنین کارکنان و مدیران شهرداری سعی کنند جانب بی‌طرفی خود را حفظ کنند.
قزوین؛ شهر فرسوده
در این میان، بیدا میرحسینی، جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه از نگاه جامعه‌شناسانه در مورد شورای شهر به «فروردین امروز» می‌گوید: شهر یک موجود زنده است و برای تداوم حیات نیاز به مؤلفه‌هایی دارد و این مؤلفه‌ها باید توسط تصمیم‌سازها و تصمیم‌گیران هدایت و تقویت شود و محورهای آن مشخص شود.
او می‌افزاید: مسلماً کسانی که در عرصه مدیریت شهری حضور دارند یکی از اساسی‌ترین افرادی هستند که می‌توانند در زمینه حیات این موجود زنده و تداوم و ارتقای زندگی شهروندان تصمیم بگیرند و با طرح‌ها، برنامه‌ها با تصویب یا رد و اصلاح و یا با به چالش کشیدن آنها می‌توانند بهترین و مهمترین کسانی باشند که این حیات شهری را به یک حیات ارزنده و باکیفیت تبدیل می‌کنند.
به گفته این جامعه‌شناس، پروژه‌هایی که تصویب شده است، در طولانی‌مدت، فرسایش طبیعت و فرسایش کل ساختار فرهنگی شهر را به دنبال داشته است.
میرحسینی تصریح می‌کند: متأسفانه چندان شاهد عقلانیت ذاتی و جوهری در تصمیم‌گیری‌ها نبودیم و بیشتر عقلانیت ابزاری دیده می‌شد؛ عقلانیتی که سودها و بهره‌های کوتاه‌مدت را مورد نظرش قرار می‌دهد و چندان نسلی نگاه نمی‌کند.
او در ادامه می‌گوید: یعنی کاری که من انجام می‌دهم و پروژه‌ای را که تصویب می‌کنم اگر پیوست اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی نداشته باشد، چه مخاطراتی، در شهر برای نسل‌های آینده ایجاد خواهد کرد.
این جامعه‌شناس در پایان به پیرشدن شهر قزوین اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: متاسفانه قزوین به سمت پیرشدن می‌رود و بسیاری از مؤلفه‌هایی که نقاط قوت آن هست، فرسوده می‌شوند، بسیاری از خانه‌های تاریخی فراموش شده و اگر به بخش خصوصی واگذار شده، متأسفانه کاربری آن تغییر پیدا کرده است و بسیاری از قسمت‌هایی که باید حفظ شوند، تغییر پیدا کرده و هویت خود را از دست داده‌اند.
این مدرس دانشگاه به باغستان سنتی هم اشاره می‌کند که از دید او، روز به روز کوچک‌تر می‌شود و این را حاصل تصمیمات اشتباه می‌داند، آن هم نه در دوره کنونی شورای شهر، بلکه دوره‌های قبل‌تر.
میرحسینی اینگونه توضیح می‌دهد: به عبارتی ما با یک فرآیند روبه‌رو هستیم که تخریب آن از سال‌ها پیش شروع شده است و در هر دوره‌ای که مدیرانی در این حیطه آمدند به جای آن که اشتباهات گذشته را ترمیم کنند، اتفاقا به عنوان این که هزینه شده است بسیاری از اشتباهات و پروژه‌های گذشته را به جلو بردند و دوباره پروژه‌های مخرب شهر قزوین را تصویب کردند.
هرچند نقد عملکرد شورای پنجم را از همه ابعاد باید بررسی کرد؛ اما هرچه هست، تصمیم‌سازان شهر باید سهمی را برای آیندگان در نظر داشته باشند.
