اما این سال برای ورزش قزوین چگونه گذشت. شاید یکی از مهمترین رخدادهای این حوزه، تغییر مدیرکل ورزش و جوانان بود که محمد مشهدی آقایی، پس از حدود نزدیک به ۴ سال، صندلی خود را به عباس علایی مقدم داد.
این تغییر مدیریت استان قزوین که بخش عمده‌ای از ورزش آن دولتی است، می‌تواند بسیار امید آفرین و یا خدای ناکرده ناامیدکننده باشد.به هر روی با مدیر جدید، ورزش قزوین، یکسال را پشت سر گذاشت و جامعه ورزش منتظر است که این مدیر باانگیزه چه اهداف کلی را برای سال۱۳۹۷ تعیین خواهد کرد و راهکارهای دستیابی به این هدف چیست؟
در عرصه ورزش قهرمانی، به خصوص ورزش‌های گروهی مانند والیبال، بسکتبال و فوتبال و… چندان سال موفقی را پشت سر نگذاشتیم.
با کناره‌گیری تعجب آور سپهرالکتریک، پس از صعود به لیگ برتر، والیبال استان با یک سکته اساسی مواجه شد؛ ولی در روزهای پایانی سال، تشکیل باشگاه شهرداری قزوین، دوباره امیدها را زنده کرد، اما ناکامی در صعود به لیگ برتر باعث سرخوردگی شد. در والیبال بانوان هم که اصلا حرفی برای گفتن نداریم. حال و روز فوتبال هم بهتر از والیبال نیست؛ کاسپین علی رغم همه تلاش‌ها،ازصعود به لیگ دسته اول بازماند تا طلسم این ناکامی چندساله شود.
فوتسال هم که زمانی رویای جوانان قزوینی بود، بی‌رمق‌تر از گذشته سال ۱۳۹۶ را پشت سر گذاشت؛ البته فوتسال بانوان با صعود به لیگ برتر، جور آقایان را هم کشید.
اوضاع بسکتبال بدتر از همیشه پیش رفت. بعد از کناره گیری تیم‌های آقایان و بانوان که سال‌ها حرف اول را در کشور می‌زدند، این ورزش دانشجویی و مفرح، بی‌فروغ‌تر از همیشه سال را به پایان برد و فقط نقطه امیدوارکننده انتخاب رییس جدید برای این هیات بود تا مجید کشاورز، تاجر طارمی بتواند با انگیزه جوانی، بسکتبال را در مسیر بهتری در سال پیش رو قرار دهد.
به طور کلی می‌توان این طور جمع بندی کرد که ورزش قزوین در ورزش‌های گروهی، سالی کم فروغ را پشت سر گذاشت و وارد سال جدید می‌شود که امیدواری چندانی به بهتر شدن تیم‌داری و باشگاه‌داری در استان قزوین مشاهده نمی‌شود. همه علاقه‌مندان و دلسوزان ورزش آرزو دارند با تلاشی که مسئولان دولتی ودیگر تصمیم سازان می‌کنند، سال۱۳۹۷ سال جهش و موفقیت بیشتر ورزش باشد وبی‌تردید، این انتظار با برنامه‌ریزی، هدف گذاری، پیگیری و تلاش همیشگی همه مسئولان، جامعه ورزشی میسر است.
این تغییر مدیریت استان قزوین که بخش عمده‌ای از ورزش آن دولتی است، می‌تواند بسیار امید آفرین و یا خدای ناکرده ناامیدکننده باشد.به هر روی با مدیر جدید، ورزش قزوین، یکسال را پشت سر گذاشت و جامعه ورزش منتظر است که این مدیر باانگیزه چه اهداف کلی را برای سال۱۳۹۷ تعیین خواهد کرد و راهکارهای دستیابی به این هدف چیست؟
در عرصه ورزش قهرمانی، به خصوص ورزش‌های گروهی مانند والیبال، بسکتبال و فوتبال و… چندان سال موفقی را پشت سر نگذاشتیم.
با کناره‌گیری تعجب آور سپهرالکتریک، پس از صعود به لیگ برتر، والیبال استان با یک سکته اساسی مواجه شد؛ ولی در روزهای پایانی سال، تشکیل باشگاه شهرداری قزوین، دوباره امیدها را زنده کرد، اما ناکامی در صعود به لیگ برتر باعث سرخوردگی شد. در والیبال بانوان هم که اصلا حرفی برای گفتن نداریم. حال و روز فوتبال هم بهتر از والیبال نیست؛ کاسپین علی رغم همه تلاش‌ها،ازصعود به لیگ دسته اول بازماند تا طلسم این ناکامی چندساله شود.
فوتسال هم که زمانی رویای جوانان قزوینی بود، بی‌رمق‌تر از گذشته سال ۱۳۹۶ را پشت سر گذاشت؛ البته فوتسال بانوان با صعود به لیگ برتر، جور آقایان را هم کشید.
اوضاع بسکتبال بدتر از همیشه پیش رفت. بعد از کناره گیری تیم‌های آقایان و بانوان که سال‌ها حرف اول را در کشور می‌زدند، این ورزش دانشجویی و مفرح، بی‌فروغ‌تر از همیشه سال را به پایان برد و فقط نقطه امیدوارکننده انتخاب رییس جدید برای این هیات بود تا مجید کشاورز، تاجر طارمی بتواند با انگیزه جوانی، بسکتبال را در مسیر بهتری در سال پیش رو قرار دهد.
به طور کلی می‌توان این طور جمع بندی کرد که ورزش قزوین در ورزش‌های گروهی، سالی کم فروغ را پشت سر گذاشت و وارد سال جدید می‌شود که امیدواری چندانی به بهتر شدن تیم‌داری و باشگاه‌داری در استان قزوین مشاهده نمی‌شود. همه علاقه‌مندان و دلسوزان ورزش آرزو دارند با تلاشی که مسئولان دولتی ودیگر تصمیم سازان می‌کنند، سال۱۳۹۷ سال جهش و موفقیت بیشتر ورزش باشد وبی‌تردید، این انتظار با برنامه‌ریزی، هدف گذاری، پیگیری و تلاش همیشگی همه مسئولان، جامعه ورزشی میسر است.
امیر رجبی
