عابرین جان به کف!
اتوبوس کمی پایین تر از کانال در خیابان نورزیان در ایستگاه توقف میکند؛ مسافرین که به نظر میرسد عمدتا دانشجو هستند از اتوبوس پیاده میشوند. همراه آنها بعد از چندبار رفتن تا میانه راه و برگشتن، بالاخره با ترس و دلهره و دویدن نصف مسیر از خیابان عبور میکنیم. یکی از آنها که در کنار ما از عرض خیابان رد شده است، درباره مشکلات نبودن پل عابر پیاده در طی این مسیر به ما میگوید: « دو سال است که در دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، تحصیل میکنم و امسال خوابگاهمان در پایین کانال قرار گرفته است. همینطور که خودتان هم دیدید، اینجا خودروها با سرعت زیادی حرکت میکنند و به علت نبودن پل رو گذر عابر پیاده مشکل زیادی برای عبور از خیابان برای ما بوجود میآید و هر لحظه احتمال تصادف وجود دارد.»
البته کسانی که سالها در این خیابان زندگی کرده اند، شاهد اتفاقات بیشتری هم بوده اند. مهدی که رنگ سفید موهایش از میانسال بودنش حکایت میکند، مغازه دار است. او به «فروردین امروز» میگوید: «خودم بارها اینجا شاهد تصادف بوده ام، واقعا عبور از عرض خیابان نوروزیان خیلی سخت است. چندین بارهم به مسوولان گفته ایم، ولی تا به امروز که توجهی نکرده اند.»
اما نظر کارشناسان ترافیک در این باره چیست؟
کامران زندی، رییس گروه تخصصی ترافیک سازمان نظام مهندسی قزوین، در باره مشکلات بلوار نوروزیان به «فروردین امروز» میگوید: «طبق رده بندی های خیابان های شهری، ما سه رده داریم. خیابان های شریانی درجه یک، شریانی درجه دو و خیابان های محلی. خیابان نوروزیان جز خیابان های شریانی درجه یک قرار میگیرد که حرکت خودروها در آن با سرعت صورت میگیرد و بنابراین باید در این خیابان پل عابر پیاده نصب شود.» او با بیان اینکه تنها راه حل مشکل ساختن پل عابر پیاده است، میافزاید: «برای گذر عابرین از خیابان باید از گذرگاه های برجسته استفاده کنیم، اما چون این خیابان جز شریانی درجه یک است؛ بهترین راه ساختن پل عابر پیاده است.»
بلواری که هرگز پل هوایی نخواهد داشت
برای پیگیری های بیشتر به سراغ اسماعیل عرشیان، رییس سازمان حمل و نقل ترافیک شهرداری قزوین میرویم.
عرشیان با بیان بخشی از اقداماتی که شهرداری درباره حل مشکل عابرین پیاده انجام داده است، میگوید: «یکی از مهم ترین مسائل شهرداری، تامین امنیت جانی عابرین و تشویق آنها به پیاده روی است. یکی از مصداق های بارز عبور عابرین از خیابان بحث وجود داشتن پل عابر پیاده است. با تلاش شهرداری تقریبا ۷۰ تا ۸۰ درصد پیاده روهای شهری درست شدهاند و ۱۱ پل عابر پیاده هم در کل شهر وجود دارد که تا پایان سال هم دو پل به آنها اضافه میشود.»
او درباره مشکل بلوار نوروزیان، با تایید اینکه این خیابان رتبه اول تصادفات را در سال ۹۱ داشته است، به فروردین امروز میگوید: «در بلوار مطهری تا میدان سرداران (پایین کانال نوروزیان)، به دلیل وجود جریان های اصلی برق، امکان احداث پل هوایی وجود ندارد. یعنی با توجه به قوانین و ضوابط نمی توان در این مسیر از پل هوایی استفاده کرد. برای تسهیل عبور از عرض این خیابان، تعدادی سرعت گیر برجسته نصب شده است.»
عرشیان درباره رفع مشکل این بلوار میافزاید: «ما به دنبال ساخت زیرگذر در این محدوده هستیم که با تلاش همکاران در حوزه سازمان خدمات شهری، فاز یک آن به پایان رسیده است و امسال هم اعتبار خوبی برای آن تصویب شده است که امیدواریم با تکمیل آن بتوانیم به حل مشکل شهروندان کمک کنیم».
خیابانی که تبدیل به بلوار شد
به نظر میرسد که تعاریفی که درباره خیابان هاو بلوارها در بحث شهرسازی وجود دارد، بسیار مهم است. وحید میری کارشناس شهرسازی، با گلایه فراوان از وضعیت شهرسازی در قزوین در پاسخ به پرسش ما درباره مشکلات بلوار نوروزیان، ریشه بحث را در عدم شناخت صحیح نوع کاربری بلوار میداند و میگوید: «کلمه بلوار ریشه فرانسوی دارد. هوسمان، بلوار را برای اولین بار در شهر پاریس در دوره صنعتی شدن اروپا بوجود آورد. او شهر را به خیابان های عریضی تقسیم کرد و این خیابان هابا توجه به عریض بودن و فضای سبز داخل آن بلوار نام گرفتند. استفاده هوسمان از بلوار نه برای صرفا عبور خودروها که بیشتر برای تسهیل دسترسی پیاده هاو مشکلات امنیتی پاریس بود. اما این معنا در ایران به گونه ای دیگر شکل گرفته است؛ بلوار در ایران به معنای خیابان های عریض، برای تسهیل حرکت خودروها با سرعت بالا است. که این قاعده در شهر قزوین و بخصوص در بلوار امام خمینی(ره) کاملا مشهود است».
میری با اشتباهاتی که درباره تغییر خیابان نوروزیان به بلوار صورت گرفته است، درباره مشکلات این بلوار به فروردین امروز میگوید: «باید به مفهوم بلوار و ریشه شکل گیری آن توجه داشت، در خیابان نوروزیان به دلیل وجود فضای سکونتی و کاربری های خدماتی اطراف بلوار، مشکل عدیده در دسترسی افراد ساکن آن به خدمات شهری موجود در آن شکل گرفته است. وجود بلوار همیشه با افزایش سرعت خودروها همراه است که موجب ناامنی برای عابرین است.»
این کارشناس شهرسازی با انتقاد از مسوولان میافزاید: «به طور کلی بلوار نوروزیان با توجه به فضای سبز اطراف آن، نه بلواری شهری، بلکه جلوهای بین شهری دارد که همه این مشکلات آن هم از عدم شناسایی مقیاس پروژههای شهری توسط برخی مسوولان حکایت دارد».
نمی توان این واقعیت را از نظر دور داشت که مشکلات شهرسازی در قزوین، تنها به خیابان نوروزیان و شکل بلوار آن ختم نمی شود. باید منتظر ماند و دید که شهر قزوین در سیر توسعه خود به کجا میرسد. اما با آنچه که از لابه لای گفته های مسوولان شهری برمی آید به نظر نمی رسد که مشکل بلوار نورزیان به این زودی هاقابل رفع باشد. خیابانی که به مهم ترین بخش های علمی و رسانه ای شهر میرسد و در کنار آن رتبه اول تصادفات را دارد.
مجتبی رحیمی