شورای شهر تمرین است. تمرین بازیگری مردم در مدیریت امور. این تمرینِ محلی مردمسالاری، نخستین پایه برای بسط ساختمان دموکراسی در جامعه است.
گرچه برداشت از واژه های دموکراسی و مردمسالاری، بیشتر سیاسی است تااجتماعی و فرهنگی، اما شوراهای شهر و شوراهای محلات، اولین گام برای آشنایی با دموکراسی و فواید حضور و نقش مردم در اداره شهر هستند که باتوجه به سیاسی نبودنشان، امکان رقابت را هم افزایش می دهند تا در جریان این رقابت، مردم، خود به طور غیرمستقیم در روند مدیریت شهری اثر بگذارند.
انتخابات دوره جدید شورای شهر به طور همزمان با انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود که این علاوه بر به حاشیه راندن انتخابات شورای شهر، نقش اجتماعی شورا را هم کمرنگ می کند و به انتخابات شورای شهر رنگ و بوی سیاسی می دهد.
این سیاسی شدن برای شورای شهری که تنها در تصمیم گیری های شهری نقش دارد، مضر است و مقدمه ای است برای محدودسازی اصل شورا و اعضای آن که باید منتخب مستقیم مردم باشند.
اما وظیفه شوراهای شهر چیست؟ گرچه مهمترین وظیفه شورای شهر، تصویب طرح ها و لوایح برای اجرای آنها ازسوی شهرداری شناخته می شود، اما علاوه بر این، نظارت بر عملکرد شهرداری در همه زمینه ها وظیفه ای است مهمتر از تصویب طرح و حتی انتخاب شهردار.
تجربه شوراهای شهر در چند سال گذشته نشان می دهد که شوراهای شهر نتوانسته اند آن طور که باید بر عملکرد شهرداری نظارت داشته باشند و شهرداری ها هم کمتر خود را در مقابل شورا پاسخگو می دانند. نمونه این بی توجهی به نقش نظارتی شورای شهر، در مهمترین شوراهای شهر، یعنی شورای شهر تهران رخ داد که مفقود شدن ۳۰۰ میلیارد تومان در دوره شهردار قبل از قالیباف بود که نه شورای شهر وقت و نه شورای شهر بعدی توان پیگیری
این مبلغ مفقودی را نداشتند. اما آیا شهرداری قزوین به همه مصوبات شورای شهر عمل می کند و شورای شهر ناظر به عملکرد اجرایی و مالی شهرداری هست؟
آیا شورای شهر قزوین از اعضایی مجرب در حوزه شهری برخوردار است که مصوباتش باعث کاهش مشکلات شهری از تراکم گرفته تا ترافیک شود؟ گذری کوتاه در شهر نشان می دهد که کم اقبالی مردم به انتخابات شورا نتیجه اش را گذاشته و تصمیم گیری ها در شورای شهر و اجرای آنها از سوی شهرداری گاه غیرکارشناسی و غیرعلمی است. از بستن، یک طرفه کردن و هر چند ماه یک بار جهت کردن برخی معابر، تا نداشتن کمترین برنامه بلندمدت و مهمی برای کاهش ترافیک مرکز شهر. اما به هر روی، شورای شهر یک تمرین است، تمرینی برای نقش مستقیم مردم برای مدیریت شهر و هرچه این نقش پررنگ ترشود، فرهنگ بازیگری در اداره جامعه هم گسترده تر می شود. شاید از همین رو است که گاه برخی سعی در به حاشیه راندن و کمرنگ تر کردن نقش شوراهای شهر می کنند؛ از برگزاری همزمان انتخابات ریاست جمهوری با انتخابات شورا گرفته تا گاه، رد برخی مصوبات این شورا در فرمانداری و استانداری.
گرچه برداشت از واژه های دموکراسی و مردمسالاری، بیشتر سیاسی است تااجتماعی و فرهنگی، اما شوراهای شهر و شوراهای محلات، اولین گام برای آشنایی با دموکراسی و فواید حضور و نقش مردم در اداره شهر هستند که باتوجه به سیاسی نبودنشان، امکان رقابت را هم افزایش می دهند تا در جریان این رقابت، مردم، خود به طور غیرمستقیم در روند مدیریت شهری اثر بگذارند.
انتخابات دوره جدید شورای شهر به طور همزمان با انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود که این علاوه بر به حاشیه راندن انتخابات شورای شهر، نقش اجتماعی شورا را هم کمرنگ می کند و به انتخابات شورای شهر رنگ و بوی سیاسی می دهد.
این سیاسی شدن برای شورای شهری که تنها در تصمیم گیری های شهری نقش دارد، مضر است و مقدمه ای است برای محدودسازی اصل شورا و اعضای آن که باید منتخب مستقیم مردم باشند.
اما وظیفه شوراهای شهر چیست؟ گرچه مهمترین وظیفه شورای شهر، تصویب طرح ها و لوایح برای اجرای آنها ازسوی شهرداری شناخته می شود، اما علاوه بر این، نظارت بر عملکرد شهرداری در همه زمینه ها وظیفه ای است مهمتر از تصویب طرح و حتی انتخاب شهردار.
تجربه شوراهای شهر در چند سال گذشته نشان می دهد که شوراهای شهر نتوانسته اند آن طور که باید بر عملکرد شهرداری نظارت داشته باشند و شهرداری ها هم کمتر خود را در مقابل شورا پاسخگو می دانند. نمونه این بی توجهی به نقش نظارتی شورای شهر، در مهمترین شوراهای شهر، یعنی شورای شهر تهران رخ داد که مفقود شدن ۳۰۰ میلیارد تومان در دوره شهردار قبل از قالیباف بود که نه شورای شهر وقت و نه شورای شهر بعدی توان پیگیری
این مبلغ مفقودی را نداشتند. اما آیا شهرداری قزوین به همه مصوبات شورای شهر عمل می کند و شورای شهر ناظر به عملکرد اجرایی و مالی شهرداری هست؟
آیا شورای شهر قزوین از اعضایی مجرب در حوزه شهری برخوردار است که مصوباتش باعث کاهش مشکلات شهری از تراکم گرفته تا ترافیک شود؟ گذری کوتاه در شهر نشان می دهد که کم اقبالی مردم به انتخابات شورا نتیجه اش را گذاشته و تصمیم گیری ها در شورای شهر و اجرای آنها از سوی شهرداری گاه غیرکارشناسی و غیرعلمی است. از بستن، یک طرفه کردن و هر چند ماه یک بار جهت کردن برخی معابر، تا نداشتن کمترین برنامه بلندمدت و مهمی برای کاهش ترافیک مرکز شهر. اما به هر روی، شورای شهر یک تمرین است، تمرینی برای نقش مستقیم مردم برای مدیریت شهر و هرچه این نقش پررنگ ترشود، فرهنگ بازیگری در اداره جامعه هم گسترده تر می شود. شاید از همین رو است که گاه برخی سعی در به حاشیه راندن و کمرنگ تر کردن نقش شوراهای شهر می کنند؛ از برگزاری همزمان انتخابات ریاست جمهوری با انتخابات شورا گرفته تا گاه، رد برخی مصوبات این شورا در فرمانداری و استانداری.
