«اگر مصرف‌کننده_ تقاضا کننده، نیاز ، قدرت خرید مردم و تولید کننده را عناصر چهارگانه بازار بدانیم، در “اقتصاد بازار” توزیع کالا و خدمات  را سیستم قیمت آزاد هدایت می‌کند و تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان درباره آنچه که تولید یا خریداری می‌کنند خود تصمیم می‌گیرند. در مقابل در “اقتصاد با برنامه” ، این دولت است که درباره نوع و کمیت کالاهای تولید شده تصمیم‌گیری و به نحوی در آن دخالت می‌کند.»

می‌گویند برای اینکه ببینی یک شهر چقدر زنده و جاری است، سری به بازار آن بزن؛ بازاری که از گذشته‌های دور با زندگی مردم عجین شده و در شهرهایی نظیر قزوین، چه بسا بافت تاریخی و معماریِ کم نظیرش_درکنار رفع نیازهای روزمره_ آن را به جاذبه‌ای دیدنی برای ساکنان و گردشگران تبدیل کند؛ اما از سوی دیگر، مرور اتفاقات تلخی چون«پلاسکو» در بافت‌های قدیمی و دور از دسترس برای عملیات امداد، این سوال را مطرح می‌کند که در هنگامه‌ی فرا رسیدن بهار و حضور پررنگ مردم در بازار بزرگ شهر، حفاظت از جان و مال مردم چگونه خواهد بود؟ 

«پلاسکو فرو ریخت.» خبر کوتاه بود و تلخ؛ بی هیچ کم و کاست. پلاسکو از شرم بی تدبیری فرو ریخت تا تلنگری شود بر نبود برنامه در مدیریت شهری، تا همه به یادآوردند که اداره کردن شهر، تدبیر و دانش می‌خواهد. پلاسکو با 20 کشته و هزاران میلیارد تومان خسارت، هشداری جدی است برای کسانی که مسئولیت اداره شهر ها و مهار بحران های این چنینی  را برعهده دارند.

نمای شهری را باید نخستین جلوه از یک شهر دانست؛ منظره‌ای که در ذهن و روح شهروندان یک شهر رسوخ می‌کند و همواره در ذهن باقی می‌ماند. مولفه‌ای که به لحاظ حقوق شهروندی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، اما این مهم در شهر قزوین مغفول مانده است.

رییس هیات مدیره کانون معلولین توانا اظهار کرد: «اگر قرار است ما را به دست خیریه‌ها بسپارید که به ما ترحم کنند، ما کمک بلاعوض نمی‌خواهیم.

استاندار قزوین گفت: «تاکنون 700واحد تولیدی در استان با اختصاص وام، فعال و 12هزار شغل هم ایجاد شده است و تا پایان سال جاری هم باید 20هزار شغل جدید ایجاد شود.»

با فرارسیدن فصل سرما، مسوولیت‌های اجتماعی شهروندان نسبت به آنچه پیرامون آنان می‌گذرد، افزون‌تر است. سرما و برودت هوا، آن‌چنان است که انسان‌های بی‌خانمان و مستاصل از فقر، این روزها بیش‌ازپیش به کمک نیاز دارند؛ توجه خود را از این افراد دریغ نداریم و اجازه ندهیم جان انسانی در سکوتِ شهر و غوغای بی‌دردی، دستخوش آسیب گردد.

به نظر می‌رسد هنوز هم درک درستی از مبلمان شهری وجودندارد؛ به این معنا که هنوز شهروندان به‌خوبی استانداردهای محیط شهری را نمی‌شناسند و اما آن‌سوی ماجرا، استانداردها همازسوی مجریان امر رعایت نمی‌شوند. این‌گونه است که گوشه و کنار هر خیابان، مسیرها برای تردد مناسب نیستند، طراحی محیط، ساختاری همگون ندارد و چهره‌ای مخدوش و آشفته از شهر را به نمایش می‌گذارد.

پس‌از بازدید جمعی از فعالان محیط زیست به‌همراه سیده‌حمیده زرآبادی نماینده مردم قزوین در مجلس و برخی مدیران و مسوولان شهر از جایگاه ایستگاه میانی زباله و اتفاق‌نظر بر اهمیت تغییر موقعیت این پروژه، کشکمکش‌ها میان مدافعان باغستان‌های سنتی و مدیریت شهری که این طرح را متناقض با حفظ باغستان نمی‌بیند، فزونی یافت.

آنچه این ایام و در گوشه‌وکنار شهر با پراکنده شدن هزاران ظرف یک‌بارمصرف در معابر مشاهده می‌شود، نه‌تنها صرفا منظر شهری را بدسیما و محیط‌زیست را آلوده می‌کند که نشان از یک مشکل اساسی دارد؛ ضعف فرهنگی و بی‌توجهی به حقوق شهروندی!

معاون راه‌داری وزارت راه‌وشهرسازی در حاشیه بازدید از راه‌های الموت اظهار کرد: «این راه‌ها دارای اهمیت زیادی هستند و به‌همین‌دلیل باید برای حفظ آنها تلاش کرد.»