نصب لحظهها بر دیوار زندگی
قزوین، حراج عکس را تجربه کرد؛
نصب لحظهها بر دیوار زندگی
عکس همیشه روح دارد و گویی با آدمی حرف می زند.عکاسی هنر چشم های ماست... . روزهایی که گذشت، خبری جالب و شنیدنی، از حراج عکس قزوین بر سر زبان عکاسان جوان بود.
اولین تجربه قزوین در حراج عکس برگزار شد که در این نمایشگاه ۷۲ اثر از عکاسان کشور برای فروش بر دیوار گالری مهر و ماه قزوین قرار گرفت. عکسهای این حراج در ژانرهای مستند اجتماعی، طبیعت، فاین آرت و فتو مونتاژ، از اصفهان، گیلان، مازندران، تهران، کرج، خراسان شمالی، تبریز، بجنورد و عکاسان ایرانی مقیم کشورهای آمریکا و اروپا بودهاست.
باوجود آنکه این اولین حراج بوده؛ اما استقبال علاقهمندان به عکاسی بسیار خوب بوده و این نشان براین است که ارزش هنر نزد ایرانیان هرگز کمرنگ نمیشود.
غزاله عمیدی، گردآورنده جوان حراج عکس قزوین که دانش آموخته رشته هنر است، سه سالی میشود عکاسی را به طور جدی دنبال میکند.
او از چگونگی حراج عکس به «فروردین امروز» میگوید: تقریبا میتوان گفت که اولین بار است که یک حراج عکس به صورت تخصصی در قزوین برگزارمیشود. قبل از این ما چندین اکسپو داشتیم؛ ولی زیر شاخه هنرهای تجسمی بود؛ یعنی شامل همه هنرها میشد.
عمیدی، از شکلگیری این حراج میگوید: اولین بار که فکرش به ذهنم رسید، حقیقتا چند هدف اولیه برای آن وجود داشت.هدف اول که فکر میکنم برای همهی اکسپوها باشد و شامل اکسپوی ما هم میشود، این است که علاقهمندان با یک اثر هنری به منزله یک اثر فاخر مواجه شوند؛ یعنی در واقع ما جهشی از آن اثر قدیمی داشتهباشیم. شاید هنوز خیلیها ندانند که عکس هم میتواند بر دیوار جایی که زندگی یا کار میکنند، نصب شود. هدف دوم ایجاد یک جو دوستانه بود. قزوین جزو شهرهایی است که عکاسان زیادی دارد و عکاسهای قزوین در جشنوارههای ایران و خارج از کشور موفق هستند.
او ادامه میدهد: در حقیقت این حراج، گردهمایی عکاسان از شهرهای مختلف ایران بود؛ البته ما با یک خوش اقبالی هم روبرو شدیم و از خارج هم کار داشتیم.
عمیدی میگوید حراج عکس قزوین یک فعالیت کاملا خصوصی بود که با همکاری هنرمندان قزوینی و تیم سیاست گذاری عرفان دادخواه و حسین میرکمالی که عکاسان مستند و خبری هستند، برگزار شد.
به گفته این عکاس جوان، فراخوان این حراج، در سایتهای معتبر عکاسی مثل نورنگار،فراخوان و فستیوال به اشتراک گذاشته شد که با اینکه اولین بار بود، این اتفاق میافتاد، عکاسان زیادی کار فرستادند.
او در توضیح بیشتر میآورد: فراخوان به این شکل بود که هر عکاس، سه فریم عکس بههمراه یک رزومه مختصر فرستادند. انتخاب عکس در سه مرحله بود و در نهایت ۶۸ اثر انتخاب شد.۶۲ عکاس که از بین آنها پنج عکاس دو فریم عکس داشتند.
عمیدی به چند عکاس اشاره میکند که در این حراجی شرکت کردهاند: آقای مجید شقایق فلاح، از مشهد، آقای علی میرعمادی و آقای آذین حقیقی که برنده جشنواره شید امسال شدند و اثر سرسبد نمایشگاه از آقای حسین فاطمی از آمریکاست که تک عکس برتر ۲۰۱۵ خبری را در جهان در اختیار ما قرار دادند.
از دید او، قسمت جذاب حراج عکس این بود که برخی از عکاسانی که حضور پیدا کرده بودند، عکسهای چاپ شده خود را روی دیوار دیدند.
عمیدی میگوید: دوستانی که کارشان به روی دیوار رفتهبود از رشت،نور،تبریز،تهران ومشهد در کنارمان بودند و خیلی خوب بود که در اولین روز نمایشگاهمان توانستیم ده فریم کار بفروشیم.
به گفته او، همهی کارها از ارزش بالایی برخوردار بود؛ اما یک سری از عکسها سابقه هنری خوبی داشتند.
عمیدی توضیح میدهد: عکسی در حراج بود که تک فریم اول سیستان و تبریز را دریافت کردهاست و یا یک سری از عکسها در جشنوارههای خارجی دیده شدهاند و به روی دیوار رفتهاند.چند اثر از هنرمندان است که قبل از اینجا کارشان در آرل فرانسه بودهاست که ارزش جشنواره را بالا میبرد؛ حتی از یک پسر ۱۵ ساله کار هم کار وجود دارد.
این هنرمند در ادامه از بیشتر از خودش میگوید: قبل از این سه سال بیشتر درباره عکاسی خواندم، پیگیر و علاقهمند عکاسی بودم، دوستان عکاس خوبی هم داشتم.
او ادامه میدهد: البته در چند ماه گذشته درگیریهای ذهنیام دستخوش تغییرات هنری مدرن شده، بیشتر به عکاسی مستند معاصر رو آوردم که در واقع کمی با آرت ترکیب شدهاست. در این مدت درجشنوارههای مختلف شرکت کردم، اولین کارم که روی دیوار رفت، جشنواره عکس دسته دوم در گالری راه ابریشم تهران بود.
آنگونه که عمیدی میگوید اولین کارش در اکسپو تهران فروخته شد و برای همین برایش جذاب بود که در قزوین این کار را انجام دهد؛ البته پیش از این،عکسهای بسیاری فروخته است.
دو سال پیش هم هشت فرم عکس داشته که در چندین کتاب عکاسی چاپ شد. درکتاب، عکسهایی در جشنوارههای ایران به نمایش درآمده که در ایران برگزار شدند.
مهدی وثوق نیا و محمدرضا میرزایی، استادان عمیدی بودند که نگاهش را نسبت به فضای عکاسی تغییر دادهاند.
نسیم یوسفی
باوجود آنکه این اولین حراج بوده؛ اما استقبال علاقهمندان به عکاسی بسیار خوب بوده و این نشان براین است که ارزش هنر نزد ایرانیان هرگز کمرنگ نمیشود.
غزاله عمیدی، گردآورنده جوان حراج عکس قزوین که دانش آموخته رشته هنر است، سه سالی میشود عکاسی را به طور جدی دنبال میکند.
او از چگونگی حراج عکس به «فروردین امروز» میگوید: تقریبا میتوان گفت که اولین بار است که یک حراج عکس به صورت تخصصی در قزوین برگزارمیشود. قبل از این ما چندین اکسپو داشتیم؛ ولی زیر شاخه هنرهای تجسمی بود؛ یعنی شامل همه هنرها میشد.
عمیدی، از شکلگیری این حراج میگوید: اولین بار که فکرش به ذهنم رسید، حقیقتا چند هدف اولیه برای آن وجود داشت.هدف اول که فکر میکنم برای همهی اکسپوها باشد و شامل اکسپوی ما هم میشود، این است که علاقهمندان با یک اثر هنری به منزله یک اثر فاخر مواجه شوند؛ یعنی در واقع ما جهشی از آن اثر قدیمی داشتهباشیم. شاید هنوز خیلیها ندانند که عکس هم میتواند بر دیوار جایی که زندگی یا کار میکنند، نصب شود. هدف دوم ایجاد یک جو دوستانه بود. قزوین جزو شهرهایی است که عکاسان زیادی دارد و عکاسهای قزوین در جشنوارههای ایران و خارج از کشور موفق هستند.
او ادامه میدهد: در حقیقت این حراج، گردهمایی عکاسان از شهرهای مختلف ایران بود؛ البته ما با یک خوش اقبالی هم روبرو شدیم و از خارج هم کار داشتیم.
عمیدی میگوید حراج عکس قزوین یک فعالیت کاملا خصوصی بود که با همکاری هنرمندان قزوینی و تیم سیاست گذاری عرفان دادخواه و حسین میرکمالی که عکاسان مستند و خبری هستند، برگزار شد.
به گفته این عکاس جوان، فراخوان این حراج، در سایتهای معتبر عکاسی مثل نورنگار،فراخوان و فستیوال به اشتراک گذاشته شد که با اینکه اولین بار بود، این اتفاق میافتاد، عکاسان زیادی کار فرستادند.
او در توضیح بیشتر میآورد: فراخوان به این شکل بود که هر عکاس، سه فریم عکس بههمراه یک رزومه مختصر فرستادند. انتخاب عکس در سه مرحله بود و در نهایت ۶۸ اثر انتخاب شد.۶۲ عکاس که از بین آنها پنج عکاس دو فریم عکس داشتند.
عمیدی به چند عکاس اشاره میکند که در این حراجی شرکت کردهاند: آقای مجید شقایق فلاح، از مشهد، آقای علی میرعمادی و آقای آذین حقیقی که برنده جشنواره شید امسال شدند و اثر سرسبد نمایشگاه از آقای حسین فاطمی از آمریکاست که تک عکس برتر ۲۰۱۵ خبری را در جهان در اختیار ما قرار دادند.
از دید او، قسمت جذاب حراج عکس این بود که برخی از عکاسانی که حضور پیدا کرده بودند، عکسهای چاپ شده خود را روی دیوار دیدند.
عمیدی میگوید: دوستانی که کارشان به روی دیوار رفتهبود از رشت،نور،تبریز،تهران ومشهد در کنارمان بودند و خیلی خوب بود که در اولین روز نمایشگاهمان توانستیم ده فریم کار بفروشیم.
به گفته او، همهی کارها از ارزش بالایی برخوردار بود؛ اما یک سری از عکسها سابقه هنری خوبی داشتند.
عمیدی توضیح میدهد: عکسی در حراج بود که تک فریم اول سیستان و تبریز را دریافت کردهاست و یا یک سری از عکسها در جشنوارههای خارجی دیده شدهاند و به روی دیوار رفتهاند.چند اثر از هنرمندان است که قبل از اینجا کارشان در آرل فرانسه بودهاست که ارزش جشنواره را بالا میبرد؛ حتی از یک پسر ۱۵ ساله کار هم کار وجود دارد.
این هنرمند در ادامه از بیشتر از خودش میگوید: قبل از این سه سال بیشتر درباره عکاسی خواندم، پیگیر و علاقهمند عکاسی بودم، دوستان عکاس خوبی هم داشتم.
او ادامه میدهد: البته در چند ماه گذشته درگیریهای ذهنیام دستخوش تغییرات هنری مدرن شده، بیشتر به عکاسی مستند معاصر رو آوردم که در واقع کمی با آرت ترکیب شدهاست. در این مدت درجشنوارههای مختلف شرکت کردم، اولین کارم که روی دیوار رفت، جشنواره عکس دسته دوم در گالری راه ابریشم تهران بود.
آنگونه که عمیدی میگوید اولین کارش در اکسپو تهران فروخته شد و برای همین برایش جذاب بود که در قزوین این کار را انجام دهد؛ البته پیش از این،عکسهای بسیاری فروخته است.
دو سال پیش هم هشت فرم عکس داشته که در چندین کتاب عکاسی چاپ شد. درکتاب، عکسهایی در جشنوارههای ایران به نمایش درآمده که در ایران برگزار شدند.
مهدی وثوق نیا و محمدرضا میرزایی، استادان عمیدی بودند که نگاهش را نسبت به فضای عکاسی تغییر دادهاند.
نسیم یوسفی
شنبه 26 اسفند 1396
10:05:02